ΗΠΑ: Μια κοινωνία σε δύο συσκευασίες

Το τι έγινε στο Καπιτώλιο το είδαμε όλοι. Πάμε λοιπόν στο επόμενο ερώτημα που είναι και το κρίσιμο. Γιατί έγινε; Δεκάδες κρίσιμα για το μέλλον της αμερικανικής δημοκρατίας τα ερωτήματα. Μπορεί ο Τραμπ να έχασε στις εκλογές, αλλά ήταν προτιμητέος για πρόεδρος από την μισή Αμερική. Από την συντριπτική πλειοψηφία των λευκών και των ακραίων πολιτικών και θρησκευτικών οργανώσεων, αποδεικνύοντας τις χαώδεις, αγεφύρωτες διαφορές στην κοινωνία των ΗΠΑ.

Διαφορές ταξικές, οικονομικές, μορφωτικές που το αμερικανικό σύστημα δεν έχει καταφέρει να επιλύσει. Τις διαχειριζόταν, τις έκρυβε κάτω από το χαλί, αλλά το χαλί έγινε βουναλάκι. Στην περίφημη ταινία “Τζόκερ” είδαμε την κοινωνική οργή των μη προνομιούχων, απέναντι στην σκληρότητα και την αναλγησία του συστήματος. Δυστυχώς, αυτό το σύστημα είναι και υπονομευμένο εκ των έσω.

Πολιτικές καριέρες χωρίς χρηματοδότηση από πάσης φύσεως χορηγούς, δεν ευδοκιμούν. Οι οικονομικές ελίτ άπληστες, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές αποφάσεις αδιαφορώντας για τις κοινωνικές συνέπειες και ισορροπίες. Και ο εκατομμυριούχος Τραμπ, πούλησε με εξαιρετική επιτυχία την εικόνα του αντισυστημικού επαναστάτη, υποσχόμενος να κάνει την Αμερική ξανά μεγάλη, δημιουργώντας θέσεις εργασίας για όλους τους πολίτες. Προστάτευσε και κολάκευσε τις λευκές πολιτικές και θρησκευτικές σέχτες, οι οποίες με τα πιο μαχητικά τμήματά τους ανταπέδωσαν την αφοσίωσή τους εισβάλοντας στο Καπιτώλιο!

Σε συνέντευξή του στο TVXS και στην ερώτηση «αν το κίνητρο όσων επιχείρησαν να καταλάβουν το κτίριο του Κογκρέσου ήταν η προστασία των κεκτημένων τους απέναντι στον Τζο Μπάιντεν;» ο αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Emmanuel College της Βοστώνης, Πέτρος Βαμβακάς απάντησε:

«Απόλυτα. Αν ρωτούσατε αυτούς τους ανθρώπους μάλλον θα σας έλεγαν ότι ο Μπάιντεν είναι ένας σοσιαλιστής ο οποίος θα κάνει την Αμερική Βενεζουέλα. Θα τους πάρει τα όπλα. Θα φέρει μη Αμερικανούς στην Αμερική. Θα χαθεί η οικονομία τους. Θεωρούν ότι ο Τραμπ τους αντιπροσωπεύει, επειδή λέει ότι βάζει την Αμερική και τους Αμερικανούς στο προσκήνιο. Ακόμα κι αν δεν είδαν σε πρακτικό επίπεδο καμία βελτίωση στη ζωή τους αυτά τα τέσσερα χρόνια. Είναι ζήτημα ψυχολογίας». Και υποθέτω, ότι όλοι αυτοί οι αμερικανοί πολίτες δεν θα αλλάξουν νοοτροπίες και απόψεις αύριο.

Εθνικισμός και θρησκοληψία

Και δυστυχώς, τη συνταγή αυτή με παραλλαγές την ακολουθούν και άλλοι. Παίρνουμε πίσω την πατρίδα μας ήταν το σύνθημα της επικράτησης του Μπόρις Τζόνσον με το οποίο εδραίωσε της κυριαρχία του, αν ούτε αυτός είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Ο εθνικισμός και η θρησκοληψία είναι τα κυρίαρχα στοιχεία σε όλες τις αυταρχικές εξουσίες. Στη Ρωσία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τουρκία, την Βραζιλία και αλλού.

Όπως μάλιστα έγραψε στους Financial Times ο Μάρτιν Βολφ. Μια τρίτη εκδοχή του καπιταλισμού εμφανίζεται όλο και περισσότερο. Είναι, σημειώνει, «ο δημαγωγικός αυταρχικός καπιταλισμός». Η εξουσία είναι προσωπική και βασίζεται στην αφοσίωση συκοφαντών και συνεργατών. Συχνά ο πυρήνας αποτελείται από μέλη της οικογένειας που θεωρούνται τα πιο αξιόπιστα όλων. Καταφέρνουν να κερδίσουν στις εκλογές και τότε διαβρώνουν τα θεσμικά και πολιτικά οχυρώματα, για να έχουν απεριόριστη προσωπική διακυβέρνηση».

Στην περίπτωσή μας, από δημοσκόπηση που διενήργησε το ινστιτούτο ερευνών YouGov αποκαλύπτεται ότι το 20% των Αμερικανών πολιτών τάσσεται υπέρ της εισβολής στο Καπιτώλιο και ένα ποσοστό 42% με 50% αντιτίθεται στην απομάκρυνση του Ντόναλντ Τραμπ από την εξουσία.

«Πόσοι από αυτούς που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο θα ήταν σήμερα νεκροί αν ήταν μαύροι. Πως είναι δυνατόν να μην ήξεραν ότι αυτό θα συμβεί;» έγραψε στο Twitter, ο Μπιλ Ράσελ θρυλική μορφή του αμερικανικού μπάσκετ. Και το ερώτημα αυτό γίνεται κυρίαρχο, καθώς οι εικόνες με τις δυνάμεις ασφαλείας του Καπιτωλίου να διευκολύνουν τους εισβολείς, προκαλεί τεράστια ερωτήματα για την πιθανότητα οργανωμένου σχεδίου με συμμετοχή κρατικών αξιωματούχων.

Επόμενη μέρα 

Πολύ περισσότερο, που υπήρχε και προειδοποίηση και μάλιστα από την κοινή ανακοίνωση δέκα τέως υπουργών άμυνας των ΗΠΑ που εξέφρασαν φόβους, για την ομαλή διαδοχή στην εξουσία. «Τυχόν προσπάθεια να εμπλακούν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στην επίλυση εκλογικών διαφορών θα μας οδηγούσε σε επικίνδυνο, παράνομο και αντισυνταγματικό έδαφος», εκτίμησαν οι υπογράφοντες, δύο από τους οποίους οι κ. Μάτις και Έσπερ — υπηρέτησαν υπό τον Ντόναλντ Τραμπ!

Σημειώνουν ακόμη, πως «όσοι επιδιώξουν να εμπλέξουν τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στη διαδικασία μεταβίβασης της εξουσίας, ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι με σοβαρές συνέπειες, από επαγγελματική και δικαστική σκοπιά». Και περνάμε στο τρίτο ερώτημα. Πού πάει το πράγμα και τι πρέπει να γίνει; Πως θα επουλωθούν όλες αυτές οι πληγές και θα γεφυρωθούν οι χαώδεις κοινωνικές διαφορές; Με τι πρόσωπο θα ρυθμίζει τις παγκόσμιες διαφορές και θα καθορίζει τις εξελίξεις η Αμερική με τα δύο πρόσωπα, όταν στην ισχύ της δεν περιλαμβάνεται η ικανότητα να διαχειριστεί στο εσωτερικό της, ούτε την πανδημία;

Πόσο σοβαρά θα παίρνουν υπόψιν οι ανταγωνιστές και συνομιλητές της, τις απαιτήσεις και τις απειλές με τις οποίες διαπραγματευόταν, με τόσο υπονομευμένη την εσωτερική συνοχή; Από τις απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα, θα κριθεί το μέλλον των ΗΠΑ και θα μάθουμε, αν ότι είδαμε και ότι συμβαίνει, είναι η αρχή της παρακμής της τελευταίας αυτοκρατορίας.

Καμιά δημοκρατία δεν ευδοκιμεί και δεν προοδεύει επί μακρόν, χωρίς πολίτες με υποχρεώσεις και δικαιώματα. «Η Δημοκρατία δεν μπορεί να επιτύχει, παρά μόνο αν αυτοί που εκλέγουν είναι έτοιμοι να διαλέξουν σοφά. Επομένως, μόνη εξασφάλιση της Δημοκρατίας είναι η Παιδεία», είχε πει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ. Αυτό για να λυθούν πολλές απορίες για το ρόλο και τους στόχους της Κεραμέως στη σύγχρονη Ελλάδα.