Υπάρχουν λόγοι που η Μόσχα δείχνει για το Crocus ως ηθικό αυτουργό το Κίεβο

Εξ ου και η σύλληψη περί επιθέσεων επί ρωσικού και ουχί επί ουκρανικού εδάφους (βλ. κατωτέρω). Βεβαίως, όπως είπαμε, η Δύση έσπευσε ν’ αθωώσει την Ουκρανία  για την επίθεση στο Crocus και να δείξει τον δάκτυλο στο ISIS. Ωστόσο, σήμερα, πλέον σαφώς, μπορούμε να πούμε, ότι η επίθεση της 22ας Μαρτίου ουδεμία ένδειξη-απόδειξη παρέχει που να ενοχοποιεί το ISIS. Όπως αναλύομε ακολούθως, ουδένα κριτήριο υπέρ τοιαύτης επιθέσεως πληρείται: Πρώτον, κατά βάση, η ευθύνη τέτοιας τρομοκρατικής επιθέσεως αναλαμβάνεται κατά δύο τρόπους:

1. Είτε το ISIS διαφημίζει, ότι διέπραξε τοιαύτη εγκληματική ενέργεια, εφ’ όσον, μάλιστα, αυτή εξετελέσθη υπ’ αυτού.
2. Είτε ανακοινούται δια του γραφείου Τύπου του ISIS -AMAQ-, ότι διεβιβάσθη σ’ αυτό εξ άλλης πηγής, ότι το ISIS ευθύνεται δια την εκτέλεση τέτοιας ενέργειας. Αυτή η τελευταία είναι και η περίπτωση του κτυπήματος της 22ας Μαρτίου.

Έτσι: «Κατ’ απόρρητη-εμπιστευτική πηγή του πρακτορείου ΑΜΑQ: Το ISIS επετέθη στην Μόσχα (…) [κ.ο.κ. (το κείμενο της δημοσιευθείσας ανακοινώσεως)]» (βλ. και Baud, J., Vaincre le terrorisme djihadiste, εκδ. Max Milo, 2022, σελ. 215). Επομένως, δεν είναι το ISIS καθ’ αυτό που ανακοίνωσε επίθεσή του. Δεν ευρισκόμεθα προ διεκδικήσεως του κτυπήματος υπό του ISIS, αλλ’ ενός κειμένου αναμεταδοθέντος υπό του ΑΜΑQ του ISIS, ανακοινούντος, ότι το ISIS επιδόθηκε στην συγκεκριμένη επίθεση. Εάν επρόκειτο περί διεκδικήσεως της ενεργείας αυτής υπό του ISIS καθ’ αυτού, η ανακοίνωση θα είχε ευθέως ως εξής: «Γραφείο Τύπου ΑΜΑQ: To ISIS επετέθη… [κ.ο.κ. (το κείμενο της δημοσιευθείσας ανακοινώσεως)]».

Στην περίπτωση αυτή, θε υπήρχε και γνωστοποίηση του σκοπού τέτοιου κτυπήματος. Ενώ, δηλαδή, στην περίπτωση της 22ας Μαρτίου, το αναμεταδώσαν την είδηση ΑΜΑQ εγνώριζε πως εγένετο επίθεση, χωρίς, ωστόσο, να ήταν σε γνώση και των κινήτρων αυτής, στην περίπτωση τρομοκρατικού κτυπήματος υπό του ISIS, εκείνο, βεβαίως, θα εγνώριζε τους λόγους τούτου, τους οποίους και θα δημοσιοποιούσε. Σημειωτέον, άπαντα τα κτυπήματα την ευθύνη των οποίων ανέλαβε το ISIS είχαν ως αιτία τις επεμβάσεις δυτικών κρατών στην Εγγύς ή Μέση Ανατολή (Baud, J., Vaincre le terrorisme djihadiste, ένθ’ ανωτ., σελ. 117 και 132): “Μάς κτυπάτε, σάς κτυπάμε”. Η δε στοχοποίηση (φόνος) αμάχων έγκειται στην δι’ αυτής άσκηση πιέσεων έναντι των κυβερνήσεων τούτων να παύσουν οι επεμβάσεις αυτές. Στην Μόσχα, όμως, δεν ανακοινώθηκε ποιος ο σκοπός της επιθέσεως. Βεβαίως, η εν λόγω επίθεση δεν ήταν άμοιρη σκοπού, αλλ’ απλώς, ο εν λόγω σκοπός δεν εξυπηρούσε τα συμφέροντα του ISIS.

Δεύτερον: Έτερο διαφοροποιούν στοιχείο είναι επίσης το εξής: Το κείμενο της αναρτήσεως ομιλεί περί αγωνιστών-μαχητών υπό την ευρεία έννοια (Ενότητα 11:50). Το ΙSIS, ωστόσο, έχει να κάμμει με Μουτζαχιντίν (Mujahideen), Ιστισαντίν (Istishad) και Ινγκιμάζίν (Inghimasyin), ήτοι τριών κατηγοριών μαχητών, με σαφή επίγνωση, ότι θα φθάσουν μέχρις θανάτου προς εκπλήρωση του σκοπού τους (Baud, J., Vaincre le terrorisme djihadiste, ενθ’ ανωτ., σελ. 198). Στην περίπτωση της Μόσχας, κάποιος συνέταξε αντιγράφων εκ του διαδικτύου κείμενο, το κατόπιν οποίον μετέφρασε, χωρίς, ωστόσο, να χρησιμοποιήσει ορολογία ISIS. Οι δράστες της 22ας Μαρτίου παραδόθηκαν.

Τρίτον: Περαιτέρω, κατά φωτογραφικό υλικό περί των δραστών προ της εκτελέσεως της αποστολής αυτών, οι ίδιοι εμφανίζονται με την αριστερά χείρα σηκωμένη αναπαριστούντες δια του δείκτου των δακτύλων αυτής το ισλαμικό-ισλαμιστικό έμβλημα της ενότητος του Θεού (Ταουχίντ-Tawhid). Όμως, οι πραγματικοί – κυρίως – ισλαμιστές, προβαίνουν στην κίνηση αυτή δια της δεξιάς χειρός, καθ’ ότι, κατ’ αυτούς, η αριστερά χειρ θεωρείται ακάθαρτη δια τέτοιον συμβολισμό. Το γεγονός, ότι οι δράστες της 22ας Μαρτίου προέβησαν στην ανωτέρω χειρονομία δια της αριστεράς χειρός, σηματοδοτεί, ότι δεν ενήργησαν ως γνήσιοι αγωνιστές του ΙSIS.

Οι επιθέσεις σε Μαδρίτη-Παρίσι

Τέλος, το ΙSIS από την 10ετία του 2000, αντελήφθη, ότι οι υποδομές της οργανώσεως του ήταν ανιχνεύσιμες εκ των υπηρεσιών πληροφοριών της Δύσεως. Οπότε, απoφάσισε να οργανωθεί άνευ της υπάρξεως τέτοιων υποδομών, όπερ αποκαλείται “Ανοικτό Τζιχάντ” (Baud, J., Terrorisme – Mensonges politiques et stratégies fatales de l’Occident, εκδ. Rocher, 2016, σελ. 292). Οπότε, αντί της υπάρξεως υποδομών δια την μετάδοση εντολών (προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις), τέτοιες εντολές μεταδίδονται αδιακρίτως και ανεξαιρέτως προς πάντα διακείμενο συμπαθώς προς το ISIS. ανά την υφήλιο, οπότε και πας τις ενδιαφερόμενος, αυτοβούλως ενεργών, ορίζει εαυτόν τέτοιον αγωνιστή, οπότε και αναλαμβάνει την εκτέλεση της εντολής αυτής.

Ο ίδιος, δε, προμηθεύεται τα όπλα και οργανώνει την συγκεκριμένη υπόθεση. Τέτοιες ήσαν οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις της Μαδρίτης της 11.03.2004 και των Παρισίων, της 13.11.2005. Ενίοτε συμβαίνει τέτοια επιχείρηση ν’ αποβαίνει ατυχής και ο ορισθείς σκοπός ανεκπλήρωτος. Ωστόσο, επιτελείται κάτωθι των ραντάρ της Δύσεως, χωρίς, επίσης, να συμφωνείται αντίτιμο δια την διεκπεραίωση τούτου, όπερ επίσης δεν ήταν η περίπτωση των ημειφθέντων δραστών της 22ας Μαρτίου. Εκ της μίας, λοιπόν, έχομε την ασσυμετρία του Τζιχάντ και εκ της άλλης, την συμμετρία των κτυπημάτων της 22ας Μαρτίου. Επομένως, υπό τ’ανωτέρω δεδομένα, το τρομοκρατικό κτύπημα της 22ας Μαρτίου εντάσσεται στο κοινό Δίκαιο.

Ποιος έδωσε την εντολή επιθέσεως στο Crocus

Κατόπιν των ανωτέρω, εύλογο είναι να συμπεράνει κανείς, ότι εφ’ όσον οι δράστες δεν εκινητοποιήθησαν οικεία βουλήσει, χείρα τινά κινητοποίησε αυτούς, αφού ούτε και η απόπειρα διαφυγής προς Ουκρανία στοιχειοθετεί πως πρόκειται περί ενεργείας υπαγορευθείσας απευθείας υπό του ISIS. Επί πλέον, εκ του ανακοινωθέντος περί αναλήψεως της ευθύνης – το οποίον, κατά τον Ελβετό εμπειρογνώμονα Ζακ Μπω, συνετάγη προ των ωμοτήτων της 22ας Μαρτίου, δοθέντος πως αναφέρεται ήδη σε αυτό, ότι οι «αγωνιστές επέστρεψαν σώοι και αβλαβείς στην βάση τους» – ως και εκ της κατευθύνσεως των δραστών κατά την απόπειρα διαφυγής τους, η βάση τούτων έπεται πως ήταν η Ουκρανία (Maria Zakharova: “The bloody terrorist act committed on March 22 at the Crocus City Hall in Krasnogorsk, Moscow which shocked the whole world, is far from the first terrorist attack against our country in recent times”).

Σημειωτέον, λάθος τα συστημικά ΜΜΕ μετέδωσαν, ότι o Λευκορώσος πρόεδρος, Αλεξάντρ Λουκασένκο, αντέκρουσε την ανωτέρω εκδοχή του Ρώσου ομολόγου του Βλαδιμήρου Πούτιν, περί απόπειρας διαφυγής προς Λευκορωσία (ένθ’ ανωτέρω, σημείο 23:00)˙ κατά το κείμενο της σχετικής συνεντεύξεως, ο Λευκορώσος ηγέτης ηρωτήθη υπό δημοσιογράφου υποθετικώς «εάν υπήρχε το ενδεχόμενο οι δράστες να κατευθύνθηκαν προς Λευκορωσία», τούτου αποκλείσαντος αυτό. Εξάλλου, θα ήταν πολύ αφελές οι δράστες να επιχειρήσουν όπως εισέλθουν σε χώρα σύμμαχο, παρά σε χώρα αντίπαλο εκείνης κατά της οποίας έβαλλαν.

Κατόπιν και των ανωτέρω, το προφίλ των δραστών μάλλον συνάδει προς μισθοφόρους, προδήλως Ισλαμιστές, ουχί, όμως, Τζιχαντιστές (ένθ’ανωτ, σημείο 24:15). Ήδη, δε, από του έτους 2014, κυρίως, όμως, από του 2022, συγκεντρώθηκαν πλείστοι όσοι ισλαμιστές αγωνιστές στην Ουκρανία, ερχόμενοι από την Συρία και δη την περιοχή Ιντλίμπ ως προστατευομένης ζώνης (υπό της Τουρκίας). Όταν, λοιπόν, αρχές του 2022, εγένοντο κλήσεις από πλευράς Κιέβου προς την κατεύθυνση αυτήν προς πρόσληψη (επί αμοιβή) αγωνιστών, ισλαμιστές άδραξαν την ευκαιρία και μετέβησαν στην Ουκρανία. Σημειωτέον, η συγκέντρωση του ISIS στο Ιντλίμπ εσυνοδεύθη υπό της συγχωνεύσεως τούτου μεθ’ άλλων ισλαμιστών, που εμάχοντο το συριακό καθεστώς του Μπασάς αλ Ασάντ.

Ο ρόλος των ΗΠΑ

Είναι οι Αμερικανοί περιπεπλεγμένοι στην υπόθεση της 22ας Μαρτίου; Εκ της τροπής, από έτους και πλέον, της στάσεως των ΗΠΑ έναντι του Ουκρανού προέδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι “να τα βρει” μετά της Ρωσίας, τούτο, δε, εν’ όψει των αμερικανικών εκλογών της 05.11.2024, μάλλον όχι. Εξ ου και εξοργίστηκαν εκ των δηλώσεων του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Εξ άλλου, οι ΗΠΑ συνέστησαν στους Ουκρανούς να παύσουν και τις επιθέσεις έναντι των ρωσικών διυλιστηρίων.

Ενδέχεται, δε, η πρώην Αμερικανίδα υφυπουργός των Εξωτερικών Βικτώρια Νούλαντ να εξηναγκάσθη υπό των προϊσταμένων αυτής σε παραίτηση, την 05.03.2024, εκ του ότι ευρίσκετο όπισθεν ή υπήρξε η εμπνευστής τέτοιων επιθέσεων. Τέλη Φεβρουαρίου 2024, είχε συνάντηση μετά του Κυρίλλου Μπουντάνοφ, αρχηγού των υπηρεσιών στρατιωτικών πληροφοριών της Ουκρανίας, μάλλον εν’όψει τέτοιων επιθέσεων, περιλαμβανομένου κτυπήματος προ των από 15-17.03.2024 προεδρικών εκλογών της Ρωσίας, προς επηρεασμό του εκλογικού αποτελέσματος εις βάρος του προέδρου Πούτιν.

Η από 07.03.2024 ανακοίνωση της ενταύθα πρεσβείας των ΗΠΑ προς Αμερικανούς, ν’ αποφύγουν τις επόμενες 48 ώρες συγκεντρώσεις συνάξεις κ.ο.κ. στην Μόσχα, «εξ αναφορών περί σχεδίων εξτρεμιστών όπως αυτές καταστούν στόχοι εξτρεμιστών, συναυλιών περιλαμβανομένων» προφανώς ενετοπίσθη υπό των αρμοδίων ρωσικών Αρχών, οι οποίες και έλαβαν μέτρα, όπερ απέτρεψαν τέτοιο κτύπημα διαρκουσών των εκλογών και έτσι εξεδηλώθη αυτό την 22α Μαρτίου. Ωστόσο, οι 26.03.2024 δηλώσεις του επί κεφαλής της ρωσικής FSB (πρώην KGB) Αλεξάντερ Μπορπνίκοφ περί σεναρίων περί εμπλοκής των ΗΠΑ και των Βρετανών, αλλά και του Ρώσου υπουργού Αμύνης, Sergueï Choïgou, εμπλέκουσες και την Γαλλία, συνάδουν μετά των προθέσεων τέτοιων χωρών ν’ αποσταλούν στρατεύματα στο έδαφος της Ουκρανίας.

Εν κατακλείδι, η από 22 Μαρτίου απόπειρα δεν είναι προϊόν του ISIS, παρά ενδεχομένων αγωνιστών του ISIS ενεργούντων τη εντολή άλλων. Πλείστα των ανωτέρω κυμαίνονται στην σφαίρα των εικασιών εν αναμονή διεκπεραιώσεως των ερευνών.