Ισραήλ-Ιράν: Η τελική σύγκρουση για τη νέα Μέση Ανατολή
13/06/2025
Τα σχέδια για μια νέα Μέση Ανατολή βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη. Τα ξημερώματα, το Ισραήλ προχώρησε σε πολύ σκληρά πλήγματα στην πυρηνική υποδομή του Ιράν με στόχο να καταστρέψει τη δυνατότητά του να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα. Επλήγη όλως ιδιαιτέρως η υποδομή εμπλουτισμού ουρανίου. Οι ανώτατοι Ιρανοί στρατιωτικοί διοικητές φέρονται να έχουν χάσει τη ζωή τους, καθώς επίσης και επιστήμονες που συνδέονταν με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Το Ιράν έχει δεσμευθεί ότι θα απαντήσει στην ισραηλινή επίθεση. Όπως και τις άλλες δυο φορές. Πριν από λίγο, τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν ότι εξαπολύθηκαν περίπου 100 μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτοκτονίας και πιθανότατα, αργότερα, με βαλλιστικούς πυραύλους. Αυτή είναι η πρώτη φάση του πλήγματος στην πυρηνική υποδομή του Ιράν. Διότι θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι και οι δυο πλευρές δεν έχουν πλέον καμία επιλογή να κάνουν πίσω…
Το Ισραήλ θα προχωρήσει σε περισσότερα πλήγματα εναντίον της πυρηνικής υποδομής του Ιράν, ενώ οι στόχοι δεν αποκλείεται να διευρυνθούν. Από την άλλη πλευρά, το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν δεν έχει το παραμικρό περιθώριο να κάνει πίσω και να μην απαντήσει στα ισραηλινά πλήγματα. Στην κυριολεξία παίζει τα ρέστα του, αφού οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών στρέφεται και εναντίον της διατήρησής του στην εξουσία.
Η δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου στρεφόταν εναντίον του καθεστώτος και πραγματοποιούσε άνοιγμα στον «μεγάλο ιρανικό λαό», υπενθυμίζοντας τη συνεργασία και τη φιλία των δυο πλευρών προ της ισλαμικής επανάστασης του 1979. Έκανε λόγο επίσης ότι «είναι κοντά η μέρα της απελευθέρωσης». Η δήλωση αυτή παραπέμπει ευθέως σε καθεστωτική αλλαγή. Φυσικά, όπως έχει αποδείξει πολλές φορές η εμπειρία, οι σχεδιασμοί πολύ δύσκολα βγαίνουν όπως έχουν αποτυπωθεί «στο χαρτί». Οι παραλλαγές των διαφόρων σεναρίων είναι πολυάριθμες…
Το σίγουρο είναι ότι πλέον, καμία πλευρά δεν έχει το παραμικρό περιθώριο να κάνει πίσω. Στα δύο προηγούμενα πλήγματα που οδήγησαν στις επιθέσεις των Ιρανών κατά του Ισραήλ, υπήρχε μια εμφανής αυτοσυγκράτηση των Ιρανών, με στόχο μια άτυπη συνεννόηση με τις ηγεσίες στην Ιερουσαλήμ και την Ουάσινγκτον. «Δεν μπορούμε να μην απαντήσουμε, αν δεν συνεχίσετε θα ολοκληρώσουμε το ανταποδοτικό πλήγμα (retaliatory strike) κάπου εδώ».
Απόλυτο αδιέξοδο
Αυτή τη φορά όμως τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά και δεν αναφερόμαστε μόνο στην παρουσία του Τραμπ στην εξουσία στις ΗΠΑ. Αυτή η σύγκρουση θα πρέπει να καταλήξει με κάποιον τρόπο. Το ιρανικό καθεστώς δεν έχει άλλη επιλογή πέραν του να προχωρήσει με κάθε τρόπο στην κατασκευή πυρηνικού οπλοστασίου και το Ισραήλ να μην το επιτρέψει… Με τα σημερινά μάλιστα δεδομένα, σε περίπτωση που υπήρχαν πυρηνικά όπλα, η πιθανότητα χρήσης τους θα ήταν πολύ υψηλή…
Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι η ισραηλινή επιχείρηση δεν έχει στην πραγματικότητα δυνατότητα περιορισμού, αλλά θα πρέπει να διευρυνθεί με κάθε δυνατό τρόπο, σε μια προσπάθεια να ανατρέψει το θεοκρατικό καθεστώς συνολικά. Κι αυτή είναι μια πολύ κρίσιμη παράμετρος. Διότι μένει να αποδειχθεί στην πράξη, εάν και κατά πόσον αυτό είναι εφικτό.
Το σίγουρο είναι ότι η ιρανική κοινωνία είναι διχασμένη. Το ποσοστό όσων θα επιθυμούσαν την απομάκρυνση του καθεστώτος των μουλάδων δεν είναι ευκαταφρόνητο. Δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα εάν είναι πλειοψηφικό ρεύμα ή όχι, όμως είναι εξίσου βέβαιο ότι και η πτέρυγα των Ισλαμιστών εξακολουθεί να είναι πολύ ισχυρή. Πέραν του ότι έχει στα χέρια τη δύναμη καταστολής και ότι παίζεται το μέλλον της ισλαμικής επανάστασης, άρα αυτού καθαυτού του χαρακτήρα και του προσανατολισμού της χώρας…
Προς το παρόν όμως, είναι πολύ νωρίς για να αποφανθούμε με βεβαιότητα για την πορεία που θα λάβει η σύγκρουση. Αν κάτι είναι όμως βέβαιο, είναι ότι θα είναι μέχρι τελικής πτώσεως. Η υπόθεση θα ξεκαθαρίσει με τον έναν τρόπο ή τον άλλον, με έναν τρόπο που θα έχει αλλάξει τη Μέση Ανατολή. Εξάλλου, αυτή η διαδικασία βρίσκεται επί της ουσίας σε εξέλιξη από την 7η Οκτωβρίου 2023 που εξαπέλυσε την επίθεση η Χαμάς στο νότιο Ισραήλ…
Στόχος ήταν να μην προχωρήσει περαιτέρω η προσέγγιση του εβραϊκού κράτους με τη σουνιτική Σαουδική Αραβία διότι αυτό θα έπληττε τα συμφέροντα και την ασφάλεια του θεοκρατικού σιιτικού Ιράν. Εξαπολύθηκαν και όλοι οι «αντιπρόσωποι» των Ιρανών στην περιοχή, που με τον καιρό είχαν εξοπλιστεί και αποτελούσαν οργανικό μέρος της ιρανικής στρατηγικής απέναντι στο Ισραήλ, με στόχο να αποτρέψουν πλήγμα κατά του Ιράν, αλλά ταυτόχρονα και εργαλείο προβολής ισχύος πολύ πέρα από τα σύνορα της χώρας. Επιτέθηκαν στο Ισραήλ, προσελκύοντας σκληρά αντίποινα.
Για το Ισραήλ δεν υπήρχε άλλη επιλογή από την προσπάθεια να ξηλωθεί όλο αυτό το ιρανικό δίκτυο, όπως γράψαμε από την πρώτη στιγμή. Αυτή τη φορά η σύγκρουση είχε ποιοτικά κλιμακωθεί, με αποτέλεσμα η σύγκρουση να είναι «μέχρι τελικής πτώσεως», όχι άλλος ένας γύρος. Η Χεζμπολάχ στον Λίβανο και οι Χούθι στην Υεμένη, είναι μέρη αυτής της εικόνας.
Το ουκρανικό μέτωπο και η κατάληξη της σύγκρουσης
Τις επόμενες ημέρες θα ειπωθούν πολλά και θα δούμε ενδεχομένως περισσότερα. Αυτό που δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε πάντως, είναι η σχέση του συγκεκριμένου μετώπου με αυτό της Ουκρανίας. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι δεδομένο ότι θα εκμεταλλευτεί μια ακόμα συγκυρία όπου τα βλέμματα της παγκόσμιας κοινότητας θα πέσουν εκ νέου κατά προτεραιότητα στη Μέση Ανατολή.
Αυτή είναι η πρώτη εικόνα της κατάστασης μετά την εξαπόλυση των πληγμάτων του Ισραήλ εναντίον της πυρηνικής υποδομής των Ιρανών. Τα ιρανικά αντίποινα έχουν ξεκινήσει. Μένει να διαπιστωθεί εάν και κατά πόσο έχουν πληγεί οι δυνατότητες των μουλάδων να πλήξουν σοβαρά το Ισραήλ. Επίσης, εάν τελικά θα ανακύψει ζήτημα επιβίωσης του καθεστώτος και με ποιον τρόπο. Διότι η πιθανότητα οι επόμενες μέρες να κρύβουν εκπλήξεις για όλους, είναι εξαιρετικά υψηλή.
Η μόνη βεβαιότητα που υπάρχει, είναι ότι αυτή η σύγκρουση δεν τελειώνει απλά με την «αγορά χρόνου» από την πλευρά των Ισραηλινών, δηλαδή την καθυστέρηση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος για ένα διάστημα. Εφόσον το εβραϊκό κράτος έχει δεσμευθεί να μην επιτρέψει την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων από την πλευρά του Ιράν, δεν έχει εναλλακτική επιλογή από το να φθάσει μέχρι το τέλος.
Το αρνητικό φορτίο στην περιοχή, δίνει υπόσταση στη βεβαιότητα, ότι σε περίπτωση που το Ιράν βρεθεί με πυρηνικά όπλα στα χέρια του, η πιθανότητα να τα χρησιμοποιήσει θα είναι εξαιρετικά υψηλή. Για γεωγραφικούς δε λόγους, σε μ9ια τέτοια περίπτωση το πλεονέκτημα θα έχει ξεκάθαρα περάσει σε ιρανικά χέρια… Για το λόγο αυτό, αποκλείεται το Ισραήλ να μην υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, αν και όχι άμεσα στρατιωτικά προς το παρόν.
Σε συνεργασία με το defence-point.gr