Κολεγιά με την Τουρκία μαγειρεύουν οι Ιταλοί στη Λιβύη

Νέα διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη ετοιμάζει η Ιταλία, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή της Τουρκίας. Ένα χρόνο μετά τη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2018 στο Παλέρμο της Σικελίας, η ιταλική διπλωματία αναγνωρίζει πλέον ανοιχτά ότι δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα και καταχωρείται στο αρχείο των “χαμένων ευκαιριών”. Απαιτείται λοιπόν να πραγματοποιηθεί μία νέα συνάντηση, ώστε να ξεκαθαριστούν οι θέσεις των διαφόρων παικτών που έχουν λόγους να ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στην διαλυμένη αφρικανική αυτή χώρα.

Οι Ιταλοί διπλωμάτες θεωρούν σημαντικό να εξασφαλιστεί αυτή τη φορά και η συμμετοχή της Τουρκίας, διευρύνοντας το μέχρι τώρα διπλωματικό σχήμα Ρ3+1 (Γαλλία, Βρετανία, ΗΠΑ συν Ιταλία). Η Ρώμη έχει ήδη εισπράξει από την Άγκυρα διαβεβαιώσεις ότι θα έχει την απαραίτητη υποστήριξη στην προώθηση της πολιτικής της: στήριξη των προσπαθειών του απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών Γκασάν Σαλαμέ, ώστε να δημιουργηθεί ένα διπλωματικό πλαίσιο που, σύμφωνα με το ιταλικό υπουργείο Εξωτερικών, να είναι σε θέση “να εξισορροπήσει και να θέσει όρια στις πρωτοβουλίες της Γαλλίας“.

Πιο συγκεκριμένα, οι Ιταλοί θεωρούν ότι ο Ερντογάν ασκεί σημαντική επιρροή στις δυνάμεις που ελέγχουν την Μιζουράτα, την κατ΄ουσίαν αυτόνομη πόλη της Τριπολίτιδας. Στις δυνάμεις αυτές συμμετέχουν και ομάδες του λιβυκού παραρτήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων, που επισήμως συμμετέχουν στην “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” του Φαγιέντ Αλ Σαράζ. Η κυβέρνηση αυτή αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ.

Χάρη στην τουρκική υποστήριξη, τον τελευταίο μήνα οι δυνάμεις της Μιζουράτα διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην απώθηση της επίθεσης του αντιπολιτευόμενου στρατηγού Χαλιφά Αλ Χάφταρ και στη διάσωση της κυβέρνησης της Τρίπολης. Ο Αλ Χαφτάρ υποστηρίζεται από την Αίγυπτο και άλλες αραβικές χώρες κι έχει τον πλήρη έλεγχο της Κυρηναϊκής.

Γαλλικές βλέψεις

Η πρόσφατη επίθεση του Χάφταρ είχε το στόχο να βγάλει οριστικά από τη μέση τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενος τις βαθιές εσωτερικές έριδες που την ταλανίζουν και τη στρατιωτική ανωτερότητα του. Σύμφωνα με τη Ρώμη, και η Γαλλία έπαιξε κάποιο ρόλο στην υποστήριξη αυτής της επίθεσης. Σύμφωνα πάντα με την ιταλική οπτική της Ρώμης, το Παρίσι θέλει να αποτρέψει οποιουδήποτε είδους σταθεροποίηση που να διατηρεί την ιταλική υπεροχή στα λιβυκά πετρέλαια.

Αυτή ήταν, κατά τους Ιταλούς, η λογική που ακολούθησε το 2011 ο τότε Πρόεδρος Σαρκοζί όταν ξεκίνησε πρώτος τους βομβαρδισμούς για την ανατροπή του Καντάφι και την ίδια λογική οι Ιταλοί αποδίδουν σε όλες τις κινήσεις των Γάλλων στην βορειοαφρικανική χώρα.

Όταν ξεκίνησαν οι πρώτες διαβουλεύσεις για μια νέα διάσκεψη για το Λιβυκό, το Παρίσι πρότεινε να πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη ώστε να συνδυαστεί με τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στα τέλη Σεπτεμβρίου. Η πρόταση όμως απορρίφτηκε από την Ουάσινγκτον και το Βερολίνο, που κατηγόρησαν τους Γάλλους για “ασυντόνιστες κινήσεις”, καθώς η χρονική σύμπτωση με τη Γενική Συνέλευση θα μείωνε τη σημασία της διάσκεψης για τη Λιβύη.

Κατ΄ αυτόν τον τρόπο η πρωτοβουλία πέρασε ξανά στα χέρια της ιταλικής διπλωματίας η οποία στοχεύει ώστε η διάσκεψη να πραγματοποιηθεί στη Ρώμη εντός του έτους. Οι Ιταλοί ελπίζουν να καταφέρουν να επαναλάβουν το περσινό επίτευγμα στο Παλέρμο, όταν είχαν πείσει και τον Χάφταρ και τον Αλ Σαράζ να συμμετάσχουν και να διεξάγουν συνομιλίες στο πλαίσιο της διάσκεψης. Ενδεχόμενη συμμετοχή της Τουρκίας θα βοηθούσε σημαντικά την Άγκυρα στην προσπάθεια της να κλείσει συμφωνία με τον Αλ Σαράζ αναφορικά με την ΑΟΖ, καθώς στα τουρκικά σχέδια οι ΑΟΖ των δυο χωρών συναντώνται στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.