Λος Άντζελες: Νέο επεισόδιο του άτυπου εμφυλίου πολέμου

Ταυτόχρονα, ο Αμερικανός πρόεδρος εξαπέλυσε ύβρεις κατά των Δημοκρατικών Αρχών του Λος Άντζελες ( της δημάρχου και του κυβερνήτη της Καλιφόρνια και πρώην συζύγου της πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Γκιλφόιλ, τον οποίο είχε καθυβρίσει και στις πρόσφατες-καταστροφικές πυρκαγιές) τους οποίους κατηγόρησε για ανικανότητα στην αντιμετώπιση των ταραχών, τις οποίες μάλιστα απέδωσε και σε «επί πληρωμή ταραχοποιούς». Προανήγγειλε δε την απαγόρευση των μασκών στις διαδηλώσεις.

Ο Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας της Περιφέρειας του Κεντρικού Τομέα της Καλιφόρνια, Μπιλ Εσάιλι, υπερασπίστηκε την ανάπτυξη της Εθνοφρουράς, μιλώντας επίσης για «ανικανότητα» των τοπικών αρχών. Μίλησε για ένα «υψηλά οργανωμένο και απόλυτα συντονισμένο κίνημα», πίσω από τις ταραχές, αν και δήλωσε ότι η αμερικανική Δικαιοσύνη σέβεται το δικαίωμα στην ειρηνική διαμαρτυρία.

Όλα ξεκίνησαν όταν στελέχη της υπηρεσίας μετανάστευσης (ICE) συγκεντρώθηκαν χθες Σάββατο το πρωί στο προάστιο Πάραμαουντ, στο οποίο διαμένουν αρκετά μέλη της ισπανόφωνης κοινότητας, κοντά σε ένα κατάστημα της αλυσίδας Home Depot, όπου συνήθως ανειδίκευτοι εργάτες αναζητούν μεροκάματο προσφέροντας τις υπηρεσίες τους.  Όταν έγιναν αντιληπτοί υπήρξε μεγάλη ένταση που γρήγορα οδήγησε σε επεισόδια και συγκρούσεις, με χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων-κρότου λάμψης από τις αστυνομικές δυνάμεις, με τους ταραχοποιούς να εκτοξεύουν πέτρες και άλλα αντικείμενα.

Να σημειωθεί ότι ανάπτυξη της Εθνοφρουράς είχε γίνει και στις ταραχές του Λος Άντζελες το 1992. Ήταν τότε που η “πόλη των αγγέλων” είχε παραδοθεί στο χάος των τυφλών συγκρούσεων, θρηνώντας δεκάδες νεκρούς. Το έναυσμα για τις ταραχές, όπου είχαν σκοτωθεί πάνω από 60 άνθρωποι και είχαν σημαδευτεί από εκτεταμένες λεηλασίες, είχε δώσει η απαλλαγή των αστυνομικών που είχαν ξυλοκοπήσει τον Αφροαμερικανό Ρότνεϊ Κινγκ.

Ο Κρίστιαν Μπέιλ στην ταινία “Vice”, υποδυόμενος τον πρώην Αμερικανό αντιπρόεδρο Ντικ Τσέινι και αναφερόμενος στον Τζορτζ Μπους, δήλωνε πως «πρέπει να βρει την ευκαιρία να επιδείξει στον πλανήτη την ισχύ της αμερικανικής προεδρίας». Η ισχύς, στην περίπτωση του υιού Μπους, ήταν το δόγμα “σοκ και δέος” που επιβλήθηκε με τον πόλεμο στο Ιράκ. Στην περίπτωση του Τραμπ δεν είναι η κήρυξη πολέμου σε ένα “κράτος παρία”, όπως συνήθιζαν οι προκάτοχοι του, αλλά η επιβολή του δόγματος “νόμος και τάξη” στο εσωτερικό, όπως στην περίπτωση του Λος Άντζελες, με τον “σκληρό” υπουργό Άμυνας Χέγκσεθ, να προειδοποιεί ακόμα και με ανάπτυξη δυνάμεων των πεζοναυτών!

Λος Άντζελες και “εσωτερικοί πόλεμοι” 

Το πρωτοφανές, για τα δεδομένα των ΗΠΑ, σκηνικό πολιτικής πόλωσης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πολλούς να μιλούν για “άτυπο εμφύλιο πόλεμο”. Τα περιστατικά είναι πάρα πολλά, από τις απόπειρες κατά Τραμπ, την έφοδο των οπαδών του στο Καπιτώλιο, τις δικαστικές διώξεις που αντιμετώπισε ο σημερινός πόλεμος κτλ. Σε αυτόν προστέθηκαν δύο ακόμα “εσωτερικοί πόλεμοι”, σχεδόν με το “καλημέρα” της θητείας του.

Ο πρώτος είναι το μεταναστευτικό, ζήτημα το οποίο έχει προκαλέσει σφοδρές αντιπαραθέσεις, ακόμα και κατηγορίες για «συνταγματική κρίση»! Η σκληρή γραμμή της κυβέρνησης Τραμπ φτάνει ακόμα και στο να οδηγεί με συνοπτικές διαδικασίες μετανάστες-φερόμενα μέλη εγκληματικών συμμοριών στις διαβόητες φυλακές για βαρυποινίτες του Ελ Σαλβαδόρ, χωρίς δίκη, επικαλούμενος και τον “Νόμο για τους Ξένους Εχθρούς” του 1798!

Ο Νόμος αυτός ισχύει σε περιπτώσεις ξένης εισβολής, με την κυβέρνηση Τραμπ να θεωρεί δικαιολογημένη την εφαρμογή του, αφού θεωρεί «εισβολή», την παράνομη μετανάστευση. Η εφαρμογή ενός νόμου που αναστέλλει το δικαίωμα στο “habeas corpus”, δηλαδή την διαδικασία κατά την οποία ένα άτομο που κρατείται από τις αρχές μπορεί να ζητήσει να εξεταστεί η νομιμότητα της κράτησης του, έχει επιφέρει σωρεία επικρίσεων. Υπήρξε ζήτημα δε με έναν Αμερικανό πολίτη, τον Κιλμάρ Αμπρέγο Γκαρσία, κατηγορούμενο για διακίνηση μεταναστών, ο οποίος απελάθηκε εκ παραδρομής στο Σαλβαδόρ για να επανα-προωθηθεί στις ΗΠΑ.

Το μεταναστευτικό είναι το ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει σφοδρή αντιπαράθεση της κυβέρνησης Τραμπ, όχι μόνο με τους Δημοκρατικούς, αλλά ακόμα και με την αμερικανική Δικαιοσύνη. Το άλλο είναι ο “πόλεμος” του κατά των Πανεπιστημίων, μηδέ του Χάρβαρντ εξαιρουμένου που αποτελεί το πανεπιστήμιο-σημείο αναφοράς για την παγκόσμια ελίτ! Θεωρώντας τα πανεπιστήμια «μήτρα του αντισημιτισμού» λόγω των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας φοιτητών για τον πόλεμο στην Γάζα (κάτι που μερικά χρόνια πριν θα ακούγονταν πρωτοφανές για μία χώρα σαν τις ΗΠΑ) και θέλοντας να “ξεριζώσει” την woke κουλτούρα στο εσωτερικό τους, έχει πάρει μία σειρά έκτακτων μέτρων, φτάνοντας μεταξύ άλλων να απαγορεύσει την βίζα σε ξένους φοιτητές, με την αμερικανική Δικαιοσύνη να αναστέλλει την επίμαχη απόφαση του.

Αλλά και η αμερικανική κοινωνία έχει αλλάξει, είναι χαρακτηριστικό πως κάποια χρόνια πριν θα ήταν αδιανόητη η εκλογή ενός υποψηφίου σαν τον Τραμπ. Ο Τραμπ, στην πρώτη προεδρία του, είχε αντιμετωπίσει ένα πρωτοφανές κύμα φυλετικών ταραχών σε πολλές αμερικανικές πόλεις, έπειτα από την δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ σε αστυνομικό έλεγχο, δολοφονία που γέννησε το κίνημα “Black Lives Matter” και γιγάντωσε την αριστερή πτέρυγα στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος (αυτό δείχνουν και οι πολυπληθείς συγκεντρώσεις σήμερα των πιο επιφανών εκπροσώπων της, των Μπέρνι Σάντερς και Αλεξάντρια Κορτέζ).

Ο Τζο Μπάιντεν ως πρόεδρος τηρούσε τις ισορροπίες στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος, εξ’ ου και η κυριαρχία της woke κουλτούρας επί κυβέρνησης του, η οποία πήρε διαστάσεις κανονικής υστερίας και δεν αποτελεί εντύπωση που υπήρξε το “πρώτο θύμα” της κυβέρνησης Τραμπ.

Τζάκσον και “σιωπηλή πλειοψηφία”

Ο Τραμπ είναι μεγάλος θαυμαστής του έβδομου προέδρου των ΗΠΑ Άντριου Τζάκσον, μεγαλοπρεπές πορτραίτο του οποίου επέστρεψε στο Οβάλ Γραφείο, με το μπήκε στον Λευκό Οίκο. Μικρή σημασία έχει που ο Τζάκσον ήταν ο ιδρυτής του Δημοκρατικού Κόμματος. Όπως ακριβώς ο Τραμπ, έτσι και ο Τζάκσον, δεν υποστήριζε την χρήση της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ για την υπεράσπιση νεφελώδων, οικουμενικών αξιών. Ήταν όμως αμείλικτος σε ό,τι είχε να κάνει με απειλή έναντι της ασφάλειας των ΗΠΑ.

Έτσι και ο Τραμπ: Από την στιγμή που θεωρεί το μεταναστευτικό απειλή για τους Αμερικανούς, θα κάνει τα πάντα για την αντιμετώπιση του: Εθνοφρουρά θα αναπτύξει, σε φυλακές στο Σαλβαδόρ θα στείλει μετανάστες, το “habeas corpus” θα αναστείλει και αν χρειαστεί και πεζοναύτες θα κατεβάσει!

Υπάρχει πάντα και η “σιωπηλή πλειοψηφία”, που είχε δώσει την νίκη στον Ρίτσαρντ Νίξον, εν μέσω των φυλετικών ταραχών και των αντιδράσεων στον πόλεμο του Βιετνάμ. Κατά τον Νίξον η σιωπηλή πλειοψηφία ήταν «οι συνεπείς φορολογούμενοι, οι νομοταγείς πολίτες και οι άνθρωποι που αγαπούν την πατρίδα», που του είχαν δώσει την νίκη στις εκλογές. Αξίζει να σημειώσουμε πως την βιομηχανική τάξη των λευκών εργατών δεν την είχε εκφράσει τότε το αριστερό πρόγραμμα του Μακ Γκόβερν, αλλά ο συντηρητισμός του Νίξον. Σε αυτήν ακριβώς την “σιωπηλή πλειοψηφία” υπολογίζει πάντα ο Τραμπ για να επικρατήσει στον “ακήρυχτο εμφύλιο” που μαίνεται στις ΗΠΑ.