Με αγωγές και διώξεις απαντά στις δημοσκοπήσεις ο Ερντογάν

Το ποσό του ενός εκατομμυρίου λιρών ζητούν οι δικηγόροι του Τούρκου προέδρου από τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, καθώς σε δηλώσεις του αποκάλεσε τον Ερντογάν «δήθεν πρόεδρο της Τουρκίας». Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Τζουμχουριέτ, Τούρκοι πολίτες είναι υπό έρευνα, διότι σχολίασαν την φαλάκρα του υπουργού Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού!

Σε μία χώρα που οι εκπομπές μαγειρικής έφτασαν να δείχνουν “κατοχικές” συνταγές για κεφτέδες με ψωμί, ο Τούρκος πρόεδρος δεν φαίνεται να πτοείται. Τα νεοοθωμανικά οράματα του μάλιστα δεν περιορίζονται στην Μεσόγειο και στην Κεντρική Ασία, αλλά φτάνουν μέχρι και το… διάστημα, με τον Ερντογάν να οραματίζεται την «διαστημική κυριαρχία της Τουρκίας», σε ένα μακροπρόθεσμο βέβαια διάστημα, μέχρι το 2053!

Την ίδια στιγμή το μέσο εισόδημα των Τούρκων πολιτών έχει πέσει στα επίπεδα του 1998, με την οικονομία να έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται το “δυνατό χαρτί” του Ερντογάν. Ένα “χαρτί” που τον είχε καταστήσει απόλυτο κυρίαρχο στην τουρκική πολιτική σκηνή, τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό το κλίμα αποτυπώνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στην γείτονα χώρα, που έχουν σημάνει συναγερμό στην επιτελείου του Τούρκου προέδρου.

Αν και ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό Τούρκων ψηφοφόρων, της τάξης του 40%, είναι συσπειρωμένο υπό τον Ερντογάν, αυτό απέχει πολύ από το “50 plus” που συγκέντρωνε, μόλις μερικά χρόνια πριν. Η συντριπτική πλειονότητα των Τούρκων πολιτών βαθμολογεί αρνητικά τις επιδόσεις της κυβέρνησης στην οικονομία, με ένα ποσοστό που ξεπερνά το 60%.

Σημάδια ανασφάλειας του καθεστώτος 

Όμως τα χειρότερα μηνύματα για τον Ερντογάν ήρθαν από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που εμφανίζουν τους δημοφιλείς αντιπολιτευόμενους δημάρχους Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης, ως εν δυνάμει διεκδικητές της προεδρίας. Ο ίδιος έχει προσωπική πείρα πως μία επιτυχημένη δημαρχιακή θητεία μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για την πολιτική κυριαρχία στην γείτονα χώρα.

Σημάδι της ανασφάλειας του καθεστώτος, είναι πως το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μία σειρά από “επιθέσεις φιλίας”, σε χώρες που ανταγωνίζονται ευθέως τα τουρκικά συμφέροντα, από την Αίγυπτο και το Ισραήλ, μέχρι και την Γαλλία, εμφανιζόμενο έτοιμο για γεωπολιτικά “παζάρια” κάθε είδους, τα οποία μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να βρίσκουν ευήκοα ώτα.

Πρέπει να σημειώσουμε πως αν και η τουρκική αντιπολίτευση υποστηρίζει την νεοοθωμανική ατζέντα του Ερντογάν, με ορισμένες επιμέρους ενστάσεις στην τουρκική εμπλοκή στην Λιβύη, εντούτοις μοιάζει να εμφανίζεται να προκρίνει μία νέα εκδοχή του δόγματος του Νταβούτογλου, που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε ως “πολιτική των μηδενικών προβλημάτων” με υπολογίσιμες περιφερειακές δυνάμεις, όπως την Αίγυπτο ή το Ισραήλ, αντιτασσόμενη στην συγκρουσιακή στάση που, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, κρατούσε ο Ερντογάν, υποστηρίζοντας την Μουσουλμανική Αδελφότητα και την Χαμάς.

Αν και ο Τούρκος πρόεδρος συνηθίζει να ανοίγει πολλαπλά πολεμικά μέτωπα, έχοντας πάντα στον νου του να κερδίσει πόντους και στο εσωτερικό, εντούτοις δεν ξεχνά τις παλιές “συνταγές”: το καθεστώς του έχει ξεκινήσει ένα νέο πογκρόμ διώξεων κατά των «τρομοκρατών» στο εσωτερικό, μια κατηγορία που πλέον περιλαμβάνει σχεδόν τους πάντες: τους πραγματικούς ή φανταστικούς γκιουλενιστές, τους δημοσιογράφους, το κουρδικό κόμμα, ακόμα στελέχη της κεμαλικής αντιπολίτευσης, όπως την στενή συνεργάτιδα του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Τζανάν Καφταντζιόγλου, την οποία φαίνεται πως “τρέμει” ο Τούρκος πρόεδρος και πασχίζει να την κλείσει φυλακή.

Κατά μέτωπο επίθεση από τον Ερντογάν

Στην “λίστα” των τρομοκρατών του Ερντογάν μπήκαν εσχάτως και οι διαμαρτυρόμενοι φοιτητές του επιφανούς πανεπιστημίου του Μποάζιτσι, καθώς διαδήλωσαν ενάντια στην απόφαση του Τούρκου προέδρου να διορίσει ως πρύτανη έναν αποτυχημένο πολιτευτή του κόμματος του, εκμεταλλευόμενος τις υπερεξουσίες της τελευταίας συνταγματικής αναθεώρησης, που εγκρίθηκαν με ένα, μάλλον αμφιλεγόμενο, δημοψήφισμα.

Αν και ο (μάλλον δικαιωμένος) Ντενίζ Μπαϊκάλ, ο προκάτοχος του ηγέτη των κεμαλιστών Κιλιντσάρογλου, παρουσίαζε τον Ερντογάν ως «απειλή για την κοσμική Τουρκία», εντούτοις η αξιωματική αντιπολίτευση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος εμφανίζεται να υιοθετεί πλέον μία “θετική ατζέντα”, εστιάζοντας στην οικονομία και σε ζητήματα καθημερινότητας, χωρίς να θέτει ως προτεραιότητα την υπεράσπιση του κοσμικού κράτους, αποφεύγοντας την σχεδόν εμφυλιοπολεμική ρητορική του Μπαϊκάλ. Ήταν αυτή ακριβώς η “θετική ατζέντα”, που είχε επιτρέψει τον θρίαμβο του Εκρέμ Ιμάμογλου στις δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης, οι οποίες είχαν αποτελέσει το πρώτο ράπισμα για τον Ερντογάν.

Αυτός που υιοθετεί μία συνεχιζόμενη πολωτική ρητορική είναι ο ίδιος ο Ερντογάν, που πρόσφατα σήκωσε τους τόνους και για το ζήτημα της μαντίλας, επιτιθέμενος στα κοσμικά στελέχη των κεμαλιστών, τα οποία κατηγόρησε ότι σχεδιάζουν «φασιστικές διώξεις» κατά του Ισλάμ, κάνοντας ειδική αναφορά στις γυναίκες-στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, τις οποίες χαρακτήρισε με τον σεξιστικό χαρακτηρισμό «μοντέλα», μία έμμεση αναφορά στην δημοφιλία που έχει η γοητευτική “μηχανόβιος-φεμινίστρια” Καφταντζιόγλου.

Όπως οι κεμαλιστές τον εμφάνιζαν παλαιότερα ως απειλή για το κοσμικό καθεστώς, ο Ερντογάν σήμερα εμφανίζει την αξιωματική αντιπολίτευση ως “απειλή” έναντι της ισλαμικής παρακαταθήκης του καθεστώτος του, προκειμένου να συσπειρώσει της λαϊκές μάζες της Ανατολίας. Μάλιστα την στιγμή που ο Ερντογάν κλιμακώνει την πολεμική του κατά της κουρδικής κοινότητας, εμφανιζόμενος έτοιμος να απαγορεύσει πλήρως το κουρδικό κόμμα, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα έχει ξεκινήσει ορισμένα ανοίγματα προς την πλευρά των Κούρδων, θυμίζοντας μερικώς την παλαιά “πολιτική των μηδενικών προβλημάτων” στο κουρδικό που εφάρμοζε παλαιότερα ως πρωθυπουργός ο Ερντογάν.