Με φωτοβολίδα επιχειρεί ο Μπάιντεν να τρομάξει την Κίνα

Η συμφωνία ΗΠΑ-Βρετανίας-Αυστραλίας, που επιτεύχθηκε υπό άκρα μυστικότητα πριν ανακοινωθεί τα ξημερώματα της Πέμπτης (ώρα Ελλάδος), υποτίθεται πως αποσκοπεί να περιορίσει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας. «Με βάση την κοινή ναυτική ιστορία των Δημοκρατιών μας, δεσμευόμαστε για μια κοινή φιλοδοξία να υποστηρίξουμε την Αυστραλία στην απόκτηση πυρηνοκίνητων υποβρυχίων», υπογραμμίζει το κοινό ανακοινωθέν των τριών εταίρων.

Και πως θα περιορίσεις την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας που είναι πρωτίστως οικονομική, με στρατιωτικά μέσα; Τί μπορεί να κάνει η πρόθυμη Αυστραλία, αποκτώντας υπερσύγχρονα πυρηνοκίνητα υποβρύχια; Μπορούν τα υποβρύχια να σταματήσουν την καλπάζουσα οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη του γίγαντα της Ασίας; Αν στην Ουάσιγκτον είχαν ανάγκη μία φωτοβολίδα για να αλλάξουν θέμα, μετά το φιάσκο του Αφγανιστάν, το πέτυχαν.

Μόνο που οι φωτοβολίδες δεν μένουν επί μακρόν στον αέρα και η ζωή θα συνεχιστεί με την Κίνα να εκτοπίζει τις ΗΠΑ σε οικονομική ισχύ. Παράλληλα, η νέα ηγεσία του Λευκού Οίκου αποκαλύπτει μεγαλοπρεπώς τις αδυναμίες της. Η ασέβεια απέναντι στους συμμάχους, τους οποίους εγκατέλειψαν στην Καμπούλ, είχε συνέχεια. Υποχρέωσαν την Αυστραλία να ακυρώσει συμβόλαιο με τη Γαλλία για την απόκτηση συμβατικών υποβρυχίων!

Άλλωστε οι Ευρωπαίοι είχαν αποφασίσει να δημιουργήσουν τις δικές τους σχέσεις με την Κίνα, χωρίς μάλιστα να περιμένουν την επίσημη ανάληψη της εξουσίας από τον Μπάιντεν. Να θυμίσουμε ότι η Γερμανίδα πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν υπέγραψε για λογαριασμό της ΕΕ επενδυτική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Κίνας, αγνοώντας την έκκληση του Τζέικ Σάλιβαν, Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του νέου Αμερικανού προέδρου, να καθυστερήσουν την υπογραφή συμφωνίας, τουλάχιστον μέχρι να έχουν την ευκαιρία να την συζητήσουν με τη νέα κυβέρνηση. Τον αγνόησαν!

Πεκίνο και αμερικανικά ομόλογα

Μετά την Καμπούλ και την συμφωνία με την Αυστραλία, είναι βέβαιο πως η ανάγκη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και απεξάρτησης από την ομπρέλα των ΗΠΑ θα αποκτήσει νέα δυναμική. Και η αυτονομία της ΕΕ δεν είναι αίτημα μόνο των ισχυρών χωρών. Η ιδέα έχει και μεγάλη λαϊκή απήχηση. Πάνω από τα δύο τρίτα των Ευρωπαίων πολιτών πιστεύουν ότι η περιοχή πρέπει να φροντίζει για τη δική της ασφάλεια, με σημαντικό αριθμό υποστηρικτών μεταξύ των Γάλλων (70%), των Σουηδών (71%), των Ισπανών (71%) και ακόμη και των Βρετανών (74%).

Χωρίς την Ευρώπη, πολύ δε περισσότερο με την Ευρώπη να συνεργάζεται με την Κίνα, οι ΗΠΑ δεν έχουν πολλά όπλα για να αντιμετωπίσουν τον καλπασμό του νέου γίγαντα της παγκόσμιας οικονομίας. Ας μην ξεχνάμε ότι αν το Πεκίνο μεταφέρει τις επενδύσεις που έχει σε κρατικά ομόλογα από τις ΗΠΑ και το δολάριο στην Ευρώπη και το ευρώ, η χρηματοδότηση του αμερικανικού δημοσίου χρέους θα καταστεί προβληματική και οδυνηρή.

Να θυμίσουμε ότι η σταδιακή απόσυρση του Πεκίνου από την αγορά ομολόγων των ΗΠΑ έχει ήδη ξεκινήσει από το 2018. Να σημειώσουμε επίσης ότι η οικονομία της Κίνας κατέχει τεράστια ποσά στα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ. Από 1,9 δισ. δολάρια το 2007, έφθασαν στο 1.250 δισ. το 2018! Μάλιστα, σταδιακό περιορισμό αγοράς αμερικανικών ομολόγων ακολουθεί και το Τόκιο.

Η Κίνα δεν είναι Σοβιετική Ένωση

Μπορεί μια στρατιωτική εμπλοκή με το Πεκίνο να πλήξει μόνο την Κίνα, όταν όλα τα μεγαθήρια της αμερικανικής οικονομίας παράγουν τα προϊόντα τους εκεί; Όταν, μάλιστα, η κινέζικη αγορά και μάλιστα στην ήπειρο που συγκεντρώνεται το 45% του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι καθοριστικής σημασίας για τις παγκόσμιες οικονομικές ισορροπίες. Η εικόνα των ΗΠΑ έχει πληγεί σοβαρά.

Επιπλέον, οι χαώδεις ταξικές και μορφωτικές διαφορές στην αμερικανική κοινωνία υπονομεύουν την ενότητα της χώρας. Κι όταν λείψουν ο σεβασμός και ο φόβος, οι μικρότεροι παίκτες στη σκακιέρα θα αναζητήσουν νέους συμμάχους και άλλες προστασίες. Ας μην ξεχνάμε ότι η Κίνα δεν είναι η Σοβιετική Ένωση του 1990, ένας στρατιωτικός γίγαντας με πήλινα οικονομικά πόδια.

Δεν είναι πλέον απλά ο παγκόσμιος παραγωγός χαμηλής προστιθέμενης αξίας προϊόντων. Η οικονομική πρόοδος έχει απογειώσει τις επιστημονικές κατακτήσεις της σε όλα τα επίπεδα. Η Κίνα σήμερα είναι μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα του κόσμου, συμπαγές έθνος, συνέχεια ενός σπουδαίου πολιτισμού, πολιτικά σταθερή, απαλλαγμένη από θρησκευτικό σκοταδισμό. Και σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, κτίζει μεθοδικά την διεθνή επιρροή της με οικονομικά και εμπορικά μέσα.