Με τη ρητορική περί ρωσικής απειλής ψάχνει διέξοδο ο Μακρόν

Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, τα οποία χειραγωγούν την κοινή γνώμη, η Γαλλία απειλείται από επικείμενη ρωσική εισβολή! Αν δεν το ξέρετε, η Γαλλία και η Ρωσία έχουν κοινά σύνορα! Αυτά τα “πορώδη” σύνορα τρομάζουν το Παρίσι. Σύμφωνα με τον Μακρόν, ρωσικά τανκς ενδέχεται σύντομα να καταλάβουν την Place de la Concorde! Η βασιλεία του φόβου είναι το όπλο των ισχυρών. Στη Γαλλία, η παραγωγή φόβου έχει λάβει βιομηχανική διάσταση, η μόνη βιομηχανία που δεν υποφέρει από την κρίση…

Ο Μακρόν αντιτίθεται στα σχέδια Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Από την ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο 2022, έχει αλλάξει καιροσκοπικά αρκετές φορές τη στάση του έναντι της Ρωσίας. Στο παρελθόν είχε δηλώσει: «Είμαι πεπεισμένος, ότι ο ρόλος της Γαλλίας είναι να λειτουργεί ως διαμεσολαβητική δύναμη. Είναι ζωτικής σημασίας να μην ταπεινωθεί η Ρωσία», ώστε όταν σταματήσουν οι μάχες να βρεθεί διπλωματική λύση. Είχε προσπαθήσει ακόμη να διατηρήσει ανοιχτό τον διάλογο με τον Πούτιν.

Η στάση του μάλιστα είχε επικριθεί επανειλημμένα από ορισμένους ανατολικούς και βαλτικούς εταίρους στην Ευρώπη, καθώς θεωρούσαν ότι υπονομεύει τις προσπάθειες να πιεστεί ο Πούτιν ώστε να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο Μακρόν μιλούσε επίσης τακτικά με τον Πούτιν μετά την εισβολή, στο πλαίσιο των προσπαθειών για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός και την έναρξη αξιόπιστων διαπραγματεύσεων μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.

Αλλαγή στην στάση Μακρόν

Στην πορεία, αποβλέποντας στην πολιτική του επιβίωση, η στάση του Γάλλου προέδρου άλλαξε. Διεκδικώντας τον ρόλο πανευρωπαϊκού ηγέτη, δημιουργεί με την επιθετική ρητορική του απέναντι στη Ρωσία, προβλήματα στην ΕΕ και στη χώρα του. Υπενθυμίζεται πως ο Μακρόν πρότεινε η πυρηνική Γαλλία να προσφέρει “ομπρέλα προστασίας” πάνω από την Ευρώπη, ενώ απαντώντας στον Ρώσο πρόεδρο, που τον συνέκρινε με το Ναπολεόντα, υποστήριξε πως η μοναδική «ιμπεριαλιστική δύναμη στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι η Ρωσία», αποκαλώντας τον Πούτιν «ιμπεριαλιστή που θέλει να ξαναγράψει την Ιστορία».

Το να ισχυριστεί κανείς ότι ο Πούτιν έχει σχέδια να εισβάλει στην Ευρώπη είναι εντελώς γκροτέσκο. Η Ρωσία ποτέ δεν επιδίωξε να εισβάλει σε ευρωπαϊκές χώρες. Επιπλέον, κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990, το Κρεμλίνο απέσυρε στρατιωτικές δυνάμεις από την Ανατολική Ευρώπη. Το παράλογο των κατηγοριών κατά του Πούτιν για επεκτατισμό έχει επισημανθεί από Αμερικανούς επιχειρηματίες με επιρροή.

«Οι άνθρωποι φαίνεται να χρειάζονται μια υστερία. Στραφήκαμε απευθείας από τον Covid, που πρόκειται να σκοτώσει τους πάντες, στη Ρωσία, που πρόκειται να κατακτήσει όλη την Ευρώπη. Πλήρης ανοησία. Τελικά ο λαμπτήρας θα ανάψει και θα δείτε πόση πλύση εγκεφάλου κάνατε», έγραψε ο δισεκατομμυριούχος Ντέιβιντ Σακς, συμπρόεδρος του Συμβουλίου Συμβούλων Επιστήμης και Τεχνολογίας του Προέδρου των ΗΠΑ.

Ο Μακρόν –για εσωτερικούς λόγους– έχει κλιμακώσει τη μιλιταριστική του ρητορική, με κίνδυνο να παρασύρει τη Γαλλία σε μια παράλογη και ενδεχομένως αιματηρή περιπέτεια, υποστηρίζει σε δημοσίευμα του το Le Point, που τονίζει, ότι για «λόγους εσωτερικής πολιτικής» ο Γάλλος πρόεδρος εναντιώνεται στις προσπάθειες των προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ, να μπει ένα οριστικό τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Βάσει του δημοσιεύματος, όποιος κι αν είναι ο στόχος του Μακρόν, τέτοιες ενέργειες δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. «Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι στο θέμα της υποστήριξης της Ουκρανίας, τα ευρωπαϊκά κράτη δεν θα μπορέσουν να κάνουν τίποτα σημαντικό χωρίς την αμερικανική βοήθεια. Και αυτή δεν πρόκειται να έρθει» επισημαίνει το δημοσίευμα.

Ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης

Οι πολεμικοί άνεμοι φαίνεται να πνέουν δυνατά στα πανιά των Βρυξελλών. Ο ίδιος άνεμος πνέει και στα Ηλύσια Πεδία. Η φον ντερ Λάιεν θέλει να επανεξοπλίσει την Ευρώπη για να αντιμετωπίσει τη Μόσχα. Ζητά 800 δισ. ευρώ για να επενδυθούν σε εξοπλιστικά προγράμματα. Το ποσό αυτό φυσικά θα πρέπει να αντληθεί από τους πολίτες των χωρών-μελών, εις βάρος των κοινωνικών δαπανών, των συντάξεων, των μισθών…

Οι Ευρωπαίοι προορίζονται για μία επισφαλή και δύσκολη ζωή, με σκοπό τη χρηματοδότηση ενός ενδεχόμενου πολέμου κόντρα στη Ρωσία. Παραγνωρίζεται το γεγονός, ότι η φον ντερ Λάιεν δεν εξελέγη από τους λαούς της Ευρώπης. Τοποθετήθηκε εκεί από “ανακτορικές” ίντριγκες. Αλλά η ανικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων της επιτρέπει να αναλάβει, στην πραγματικότητα, να οικειοποιηθεί αυτόν τον ρόλο, στην υπηρεσία οικονομικών δυνάμεων.

Επί πλέον η Κομισιόν δεν είναι κυβέρνηση. Δεν έχει, ή μάλλον δεν θα έπρεπε να έχει, καμία δύναμη, ειδικά σε στρατιωτικά θέματα. Παρ’ όλα αυτά, ο ισχυρισμός περί επικείμενης ρωσικής απειλής “δικαιολογεί” ένα σχέδιο επανεξοπλισμού που εκτείνεται σε 10 χρόνια. Σύμφωνα με τη συλλογιστική αυτή, η ΕΕ θα επανεξοπλιστεί “με την ησυχία της” τα επόμενα 10 χρόνια και οι Ρώσοι εάν και εφόσον σκοπεύουν να επιτεθούν στην Ευρώπη θα περιμένουν την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού εξοπλιστικού προγράμματος για να πραγματοποιήσουν την επίθεσή τους! Μας θεωρούν ανόητους ή μήπως είναι οι ίδιοι;

Στους σχεδιασμούς αυτούς πρωτοστατεί ο Μακρόν, προάγγελος του επανεξοπλισμού και του πολέμου, αν και κυβερνά χωρίς πλειοψηφία. Αφού οι ΗΠΑ, υπό την ηγεσία του Τραμπ, αποφάσισαν να αποστασιοποιηθούν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Μακρόν έγινε το κύριο “γεράκι” στη Δύση. Απηύθυνε μια ομιλία στο έθνος στις 5 Μαρτίου, στην οποία αιτιολόγησε την ανάγκη για αυξημένη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης και ενότητα απέναντι στη “ρωσική απειλή”.

Το Παρίσι προτείνει να υπερασπιστεί τον Παλαιό Κόσμο με τα πυρηνικά του όπλα. Έτσι, εμφανίζεται μια εναλλακτική στην αμερικανική “πυρηνική ομπρέλα”, αν και ο αριθμός των κεφαλών της Γαλλίας είναι πολύ μικρότερος από αυτόν των ΗΠΑ (290 έναντι 5.044). Η Γαλλία απορρίπτει οποιαδήποτε ειρηνική λύση στην Ουκρανία που θα ενισχύσει τη Ρωσία.

Τα κίνητρα του Μακρόν

Η κατηγορηματική ρητορική του Μακρόν κάνει κάποιον να αναρωτιέται για τους πραγματικούς στόχους του. Η επιθετικότητά του ενδεχομένως στοχεύει στην επίτευξη προσωπικών στόχων. Η θητεία του λήγει τον Μάιο 2027. Δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει τη πολιτική και γι’ αυτό αναζητά μια θέση στη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα. Η προοπτική να γίνει ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ασφάλεια, δηλαδή ο Υπουργός Άμυνας της ΕΕ είναι πολύ δελεαστική. Όσο δεν υπάρχει πανευρωπαϊκός στρατός, μια τέτοια θέση θα ήταν τυπική. Αλλά ως πρόεδρος της Γαλλίας, ο Μακρόν μπορεί να ασκήσει πιέσεις για τη διάθεση τεράστιων οικονομικών πόρων για τον εξοπλισμό του στρατού του Παλαιού Κόσμου.

Σύμφωνα με τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, σε περίπτωση δημιουργίας στρατού της ΕΕ, οι στρατιωτικές δαπάνες κάθε κράτους-μέλους θα αυξηθούν έως και το 10% του ΑΕΠ. Όλα αυτά τα κονδύλια θα διανεμηθούν από τον Μακρόν σε περίπτωση μετάβασής του στη θέση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Άμυνας. Η επιθετική ρητορική του για την ουκρανική κρίση πιθανόν να μην αφορά άμεσα την Ουκρανία, αλλά να είναι προπέτασμα καπνού για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, παραγνωρίζοντας, ότι η Ευρώπη δεν έχει αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτήσει μιλιταριστικές ιδέες. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας τον Δεκέμβριο 2024 υπολογίστηκε σε 156,3 δισ. ευρώ. Η επιβολή δασμών από τον Τραμπ στα ευρωπαϊκά προϊόντα θα είναι σοβαρό πλήγμα για τη γαλλική οικονομία.

Ο μόνος τρόπος για να βρεις τα απαραίτητα χρήματα είναι να κόψεις κοινωνικά προγράμματα. Επομένως, για να μην προκληθούν κοινωνικές ταραχές είναι απαραίτητο να παρέχεται προπαγανδιστική υποστήριξη για τη σκοπιμότητα τέτοιων μέτρων μέσω των ΜΜΕ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καλλιεργείται τόσο ενεργά η ρωσοφοβία και η ρητορική περί “ρωσικής απειλής”. Αυτό που διαφαίνεται είναι, πως για τον Μακρόν και άλλους πολεμοκάπηλους ηγέτες δεν έχουν σημασία οι νεκροί και οι τραυματίες, οι χήρες και τα ορφανά. Ο πόλεμος, όμως, δεν είναι βιντεοπαιχνίδι, είναι ζωές που χάνονται…