Με τζιχαντιστές εποικίζουν το Ναγκόρνο Καραμπάχ Ερντογάν και Αλίγιεφ

«Αν κοιτάξουμε πόσο δυσκολευόμαστε στην ΕΕ με τα ζητήματα μετανάστευσης, τότε αξίζει μεγάλος σεβασμός στην Τουρκία σε αυτόν τον τομέα», ανέφερε χαρακτηριστικά στις δηλώσεις της η Άγκελα Μέρκελ, λίγο πριν την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής που θα συζητήσει την επιβολή κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας, αν και εν είδη ισορροπιών περισσότερο, αναγνώρισε πως η συμπεριφορά της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο έχει «προκλητικό» και «επιθετικό» χαρακτήρα.

Η Γερμανίδα καγκελάριος επεσήμανε πως η Τουρκία φιλοξενεί στους κόλπους της περίπου τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες, στην πλειονότητα τους Σύριους, παραβλέποντας όμως την κυνική εργαλειοποίηση του προσφυγικού από το καθεστώς Ερντογάν, που φτάνει μέχρι και σε ανοιχτούς εκβιασμούς προς την Ευρώπη, πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να την «πλημμυρίσει» με πρόσφυγες.

Εξάλλου θα μπορούσε η Γερμανίδα καγκελάριος να εκφράσει τον “σεβασμό” της και στην Ιορδανία και στον Λίβανο, τις μοναδικές αραβικές χώρες που φιλοξενούν Σύριους πρόσφυγες, τους οποίους δεν εργαλειοποιούν και δεν χρησιμοποιούν ως όπλο εκβιασμού, όπως έχει κάνει πολλάκις ο Ερντογάν, τόσο για να αποσπά κονδύλια από την ΕΕ, όσο και κατά την “υβριδική πολιορκία” του Έβρου, τον περασμένο Φεβρουάριο.

Όμως στην Μέρκελ μοιάζει να απαντάει σε άρθρο του ο Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν, παρόλο που αυτό προηγήθηκε των δηλώσεων της Γερμανίδας καγκελαρίου. Ο Ρούμπιν επισημαίνει κάτι μάλλον αυτονόητο: πως η Τουρκία δεν σηκώνει για ανθρωπιστικούς λόγους το βάρος του προσφυγικού και ουδόλως την απασχολεί το προσωπικό δράμα κατατρεγμένων ανθρώπων, αλλά το βλέπει ως «ευκαιρία» για να προωθήσει την αναθεωρητική της ατζέντα.

Το προσφυγικό “εργαλείο” εποικισμού

Οι Σύριοι πρόσφυγες που έχει στο έδαφος της η Τουρκία είναι σχεδόν αποκλειστικά σουνίτες μουσουλμάνοι, πολέμιοι του καθεστώτος του αλαουίτη Μπασάρ αλ Ασάντ, υποστηρικτές ή και πρώην μαχητές της τζιχαντιστικής αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με τον Αμερικανό αναλυτή, το καθεστώς Ερντογάν σχεδιάζει να δώσει σε Σύριους πρόσφυγες την τουρκική υπηκοότητα και να τους μετεγκαταστήσει σε κουρδικά χωριά στην νοτιοανατολική Τουρκία, ή στις περιοχές όπου ζουν οι Αλεβίτες, προκειμένου να αλλοιώσει τους μειονοτικούς πληθυσμούς που δεν είναι “αφοσιωμένοι” στον Τούρκο πρόεδρο.

Ο Ρούμπιν επισημαίνει πως αυτό ακριβώς αποπειράθηκε να κάνει ο Ερντογάν, κατά την εισβολή στην Συρία, τον Οκτώβριο του 2019. Εκτός από «την καταπολέμηση των τρομοκρατών» της κουρδικής οργάνωσης YPG, αν και ήταν οι Κούρδοι που είχαν σηκώσει το βάρος της αντιπαράθεσης με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους που η Τουρκία  υποστήριζε, ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρονταν εκτενώς σε μία «ζώνη ασφαλείας», στην οποία σχεδίασε να πραγματοποιήσει τον επαναπατρισμό χιλιάδων Σύριων προσφύγων από την Τουρκία.

Ο Αμερικανός αναλυτής σημειώνει πως η βασική στρατηγική του Τούρκου προέδρου ήταν ένα σχέδιο εθνοκάθαρσης των τουρκοσυριακών συνόρων, από τις μειονότητες των Κούρδων και των άλλων μειονοτήτων, όπως των Γεζίντι και των χριστιανών, όπως ήδη είχε κάνει και μετά την κατάληψη της κουρδικής πόλης Αφρίν την άνοιξη του 2018, η οποία έχει πλέον μετατραπεί σε μία de facto τουρκική επαρχία.

Εποικισμός και του Ναγκόρνο Καραμπάχ

Ο Ρούμπιν επισημαίνει πως το επόμενο σχέδιο εποικισμού της Τουρκίας θα εφαρμοστεί στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου η Τουρκία είχε μεταφέρει περίπου 7000 φιλότουρκους Σύριους μισθοφόρους και τζιχανιστές, για να συνδράμουν τις επιχειρήσεις του αζέρικου στρατού. Είδαμε πως τελικώς οι συσχετισμοί στο πεδίο της μάχης γύρισαν εις βάρος των Αρμενίων, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να δεχτούν το ρωσικό ειρηνευτικό σχέδιο που προβλέπει να επιστρέψουν εδάφη της διαφιλονικούμενης περιοχής, στην κυριαρχία του Αζερμπαϊτζάν.

Σύμφωνα όμως με τον Αμερικανό αναλυτή οι Αζέροι, παρά τους συναισθηματικούς “δεσμούς” τους με το Ναγκόρνο Καραμπάχ, δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το πλούσιο σε ενεργειακό πλούτο Αζερμπαϊτζάν, προκειμένου να εγκατασταθούν σε μία εμπόλεμη ζώνη. Αυτοί που θα εγκατασταθούν είναι οι οικογένειες των Σύριων μισθοφόρων, η πλειονότητα των οποίων είναι τζιχαντιστές, με την αγαστή συνεργασία του “αδελφού” προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Αλίγιεφ!

Στο άρθρο του ο Ρούμπιν καταλήγει πως το σχέδιο του Ερντογάν κινδυνεύει να φέρει νέα αποσταθεροποίηση στον Καύκασο, με δεδομένη την παρουσία των Ρώσων στην περιοχή, αλλά και του σιιτικού Ιράν. Καλεί τις χώρες της Δύσης να εγκαταλείψουν την επαμφοτερίζουσα στάση τους και να αντιταχθούν στα τουρκικά σχέδια, κάτι που μάλλον δεν φαίνεται πρόθυμη να κάνει η Γερμανίδα καγκελάριος που στην ουσία εκφράζει τον “σεβασμό” της στην εργαλειοποίηση του προσφυγικού που προχωρά απροκάλυπτα ο Ερντογάν και στον Καύκασο.