Μεταξύ σφύρας και άκμονος ο Τραμπ

Άσχετα αν προσπαθεί να μην το δείξει, διότι είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε μόνιμη άρνηση, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ είναι μόνος και απομονωμένος. Η απόφαση του να επιτρέψει στον Ταγίπ Ερντογάν να εισβάλει στη Συρία ήταν αψυχολόγητη και χωρίς ίχνος ευαισθησίας. Διότι, απέναντι στην λαίμαργη Τουρκία δεν βρίσκεται ένας εχθρός της Αμερικής. Είναι οι Κούρδοι μαχητές των YPG, που πρόσφεραν μία περήφανη νίκη στον Ντόναλντ Τραμπ, εκεί που είχε αποτύχει ο προκάτοχός του Μπάρακ Ομπάμα. Οι Κούρδοι είναι οι πιο πιστοί συνεργάτες των Αμερικανών. Πιο πιστοί και από τους Ισραηλινούς.

Παρ’ όλα αυτά, ο ηγέτης της αμερικανικής υπερδύναμης τους πούλησε (αρχικά) στον Ερντογάν ως «γουρούνια στο σακί», για να αντιληφθεί ως …απατημένος σύζυγος ότι πάλι έπεσε θύμα του τουρκικού εκβιασμού. Η απόφαση του κ. Τραμπ ήταν τραγική για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα στρατηγικά συμφέροντά τους. Με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, που ευτυχώς αποφεύχθηκε, παρέδιδε τη Συρία σε τρεις χώρες-εχθρούς της Αμερικής: Τη Ρωσία, το Ιράν και φυσικά την Τουρκία, που πρόδωσε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε όλα τα επίπεδα. Κατά βάθος, ο κ. Τραμπ το γνωρίζει. Ας μην έχουμε αμφιβολία περί αυτού. Όμως υπάρχει μία άγνωστη δύναμη, που τον εξαναγκάζει να χαρίζεται στην κατοχική δύναμη.

Ποια είναι αυτή η άγνωστη δύναμη που τον εκβιάζει; Εάν πιστέψουμε τον νομπελίστα Κρούγκμαν, μπορεί να είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Γιατί το υποστηρίζει αυτό ο Αμερικανός οικονομολόγος; Διότι προφανώς πιστεύει όλες τις κατηγορίες που κατά καιρούς εκτοξεύθηκαν και αναμειγνύουν τον Ρώσο ηγέτη στην εκλογή του κ. Τραμπ στην αμερικανική προεδρία. Αυτή είναι η μία εκδοχή.

Η άλλη εκδοχή, που διέψευσε ο κ. Πούτιν είναι η ύπαρξη ενός βίντεο που δείχνει τον κ. Τραμπ σε ξενοδοχείο της Μόσχας. Και η τρίτη είναι ότι εξυπηρετούνται προσωπικά επιχειρηματικά του συμφέροντα. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν τους λόγους για τους οποίους ο κ. Τραμπ επηρεάζεται τόσο πολύ από τον Ταγίπ Ερντογάν. Αδυνατούν ίσως να σκεφθούν ένα πιθανό σενάριο: ότι πίσω από τον πρόεδρο της Τουρκίας βρίσκεται ο ηγέτης του «ξανθού γένους».

Λύσεις σε πολλές απορίες

Εάν όντως ισχύει, που εδώ και καιρό ομολογώ ότι το σενάριο τριγυρίζει μέσα στο μυαλό μου, τότε δίνονται λύσεις σε πολλές απορίες. Σε ποιον συμφέρει πιο πολύ η αναστάτωση στην ανατολική Μεσόγειο, η οποία θεωρώ ότι βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής της Δύσης; Μόνο τη Ρωσία. Έτσι, και χωρίς να σπαταλά δυνάμεις, ο κ. Πούτιν φέρνει τα πάνω κάτω στην περιοχή χωρίς να εκτεθεί. Του κάνει τη δουλειά ο Ερντογάν, ο οποίος ταυτόχρονα νιώθει ότι είναι ένας άτρωτος ηγέτης αφού καμία από τις μεγάλες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της πολυδιασπασμένης Ευρώπης ασχολούνται με τις ατιμίες του.

Αυτή τη στιγμή συντελείται στην κυπριακή ΑΟΖ η τρίτη εισβολή του Αττίλα, αλλά η κυπριακή κυβέρνηση, μαζί με την ελληνική, δεν έχουν καταφύγει σοβαρά και υπεύθυνα σε κανένα διεθνή οργανισμό. Οι Ευρωπαίοι, που φυσιολογικά έπρεπε να ασχοληθούν διότι απειλείται ένα κράτος-μέλος τους, απουσιάζουν.

Δεν έχουν καμία ισχύ. Και αναγκάζονται να γλύφουν με γλοιώδη τρόπο τον πρόεδρο της Τουρκίας, για να μην τους στείλει κάνα εκατομμύριο πρόσφυγες, σάμπως και δεν έχουν τρόπο να τον σταματήσουν. Στην πραγματικότητα έχουν ισχύ. Αλλά, δεν έχουν τον τρόπο να την επιβάλουν, επειδή κυριαρχούνται από απίστευτα φοβικά σύνδρομα.