Μέχρι που φτάνουν οι σχέσεις της Χαμάς με το Ιράν και το Κατάρ
08/02/2024Πολλά τ’ αραβικά κράτη τα διακείμενα κατά της Χαμάς, επιθυμούντα συν τω χρόνω και την λήξη του πολέμου˙ ουδένα, ωστόσο, επιθυμεί ν’ αναλάβει την ευθύνη. Είναι εκ των αντιφάσεων που εξήχθησαν, την 11.11.2023, μεταξύ των 22 Κρατών-Μελών της Αραβικής Λίγκας (Arab League), ως και των 57 της Ισλαμικής Οργανώσεως Συνεργασίας (Organisation of Islamic Co-operation). Ενώ, δε, τ’ ανωτέρω κράτη-μέλη απεφάνθησαν υπέρ της καταπαύσεως του πυρός, έως και υπέρ της επιβολής εμπάργκου όπλων στο Ισραήλ, ολιγότερα εξ αυτών ήσαν υπέρ της παύσεως της πολιορκίας της Γάζας˙ ήδη, όταν ανέλαβε η Χαμάς την εξουσία (2007), η Αίγυπτος είχε κλείσει τα σύνορά της μετά της Παλαιστίνης επί δύο 10ετίες. Ενώ, δε, ουδέν κράτος-μέλος παρέχει όπλα στο Ισραήλ, ορισμένα εξ αυτών αγοράζουν όπλα απ’ αυτό.
Οι ληφθείσες αποφάσεις υπήρξαν έτι αποκαλυπτικότερες: Πολλά κράτη-μέλη του Κόλπου, λ.χ., επιθυμούν το Ισραήλ να εξαρθρώσει την τελούσα υπό τις εντολές του Ιράν Χαμάς, ακόμη και στην περίπτωση ακραίων αντιδράσεων στην επικράτειά τους˙ ωστόσο, ανησυχούν, ότι μπορεί να εμπλακούν μεταξύ των ανταλλασσόμενων πυρών. Επί έτη, προήγαγαν την οδό μίας Μέσης Ανατολής ερειδομένης στην οικονομία, αντί των ανέκαθεν έκρυθμων ιδεολογιών.
Έτσι, όταν, διαρκούσης της ανωτέρω συνόδου, ο Ιρανός ηγέτης Ebrahim Raisi, φορών κάτωθι του κληρικού του ράσου το λεγόμενο keffiyeh, σύμβολο της παλαιστινιακής ταυτότητος, προέτρεψε τα λοιπά μουσουλμανικά κράτη-μέλη να εφοδιάσουν με όπλα τους Παλαιστινίους, η πρότασή του ηγνοήθη παντελώς! Ακόμη και παροτρύνσεις υφ’ άλλων κρατών-μελών, περί διπλωματικών και οικονομικών κυρώσεων κατά του Ισραήλ, αντιμετωπίστηκαν μετά περιφρονήσεως.
Και ενώ, εν τέλει, ορισμένα κράτη-μέλη ανακάλεσαν τους πρέσβεις τούτων εκ του Ισραήλ, τα υπόλοιπα απέκλεισαν ολοσχερώς να κάμουν χρήση του πετρελαίου εν είδει ασκήσεως πιέσεων, ως επί της από Οκτωβρίου 1973-Μαρτίου 1974 επιβολής υπό του OPEC εμπάργκου στα κράτη που παρείχαν συνδρομή στο Ισραήλ διαρκούντος του πολέμου Yom Kippur (06-25.10.1973). Ως εδήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός Επενδύσεων, Khalid al-Falih (Ερώτηση 4η), την 08.11.2023, «τέτοιο ενδεχόμενο δεν τίθεται σήμερα. Η Σαουδική Αραβία επιδιώκει την επικράτηση ειρήνης δι’ ειρηνικών συνομιλιών». Και ο Economist σχολιάζει (ένθ’ ανωτ.), ότι «άπαξ και δεν προεβλήθησαν υπό των αυτών κρατών-μελών σαφείς στρατιωτικές απειλές ή οικονομικές κυρώσεις, οι επιδειχθέντες κομπασμοί ουδεμία αξία έχουν».
Ως αντιληπτό, από ενός σημείου και έπειτα επικρατεί το ατομικό συμφέρον. Έτσι, οι Σαουδάραβες δεν εφείσθησαν να θέσουν σε λειτουργία το ετήσιο αυτών φεστιβάλ Riyadh Season, μέρος του σχεδίου του διαδόχου Muhammad bin Salman να καταστήσει πλέον προσιτή την πολιτιστική κληρονομιά του Βασιλείου. Τούτο κατέστη αντικείμενο κριτικής, καθ’ ον χρόνον στην Γάζα μαίνεται πόλεμος. Έως και το Ιράν, οι πολιτοφύλακες του οποίου εξαπολύουν κατά σύστημα επιθέσεις κατά ισραηλινών και αμερικανικών στόχων, φείδεται ν’ απωλέσει περαιτέρω άνδρες της Χεζμπολά.
Και η κατά την ανωτέρω σύνοδο επί του περιθωρίου επαφή μεταξύ του πρίγκιπος Muhammad και του Ιρανού προέδρου Raisi φέρεται να έδειξε, ότι η από 10.03.2023 κοινή αυτών εκεχειρία καλώς κρατεί, μηδενός επιθυμούντος την οιαδήποτε περιφερειακή έξαρση του πολέμου. Ως έγραψε o Mohammed Alyahya, πανεπιστημιακός του Χάρβαρντ: «Εάν το ειρηνοποιό στρατόπεδο αποτύχει, είναι θέμα χρόνου προτού νέο επεισόδιο αιματηρούς κλιμακώσεως μάς φέρει πίσω στα πρόθυρα ενός νέου περιφερειακού, έως και παγκοσμίου πολέμου»!
Απίστευτη χρηματοδότηση
Εκ της άλλης, ως έχομε γράψει, τίποτε δεν θα υποδαύλιζε το Ιράν και τις πληρεξούσιες τούτου δυνάμεις περισσότερο από μίαν ειρήνευση μετά των Παλαιστινίων˙ δυστυχώς, δε, ούτε η Παλαιστινιακή Αρχή δύναται ν’ αποτελέσει παράγοντα αναβιώσεως των Συμφωνιών του Αβραάμ, μόνης οδού ικανής να επαναφέρει και εδραιώσει την ειρήνη. Σε μίαν ακόμη αποκαλυπτική του συνέντευξη, ο Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφεύς Ντάγκλας Μάρεϊ επεσήμανε τα εξής φοβερά: «Πολλοί είναι εκείνοι εκτός Ισραήλ που πιστεύουν, ότι αυτή αύτη η Παλαιστινιακή Αρχή αποτελεί την ειρηνοποιό πτέρυγα της Χαμάς. (…) Τέτοια, όμως, δεν είναι η περίπτωση.
Η Παλαιστινιακή Αρχή πέραν του ότι είναι μία απ’ άκρου εις άκρον διεφθαρμένη οντότης, όπερ δεν χρειάζεται ν’ αναλύσω στο συνομιλητή μου [πρόκειται περί του Mustafa Barghouti, ηγέτου της Εθνικής Παλαιστινιακής Πρωτοβουλίας (Palestinian National Initiative)], χρηματοδοτούμενη, τόσον υπό του Ισραήλ, όσο και υπό της ΕΕ, της Μεγάλης Βρετανίας και της λοιπής διεθνούς κοινότητος, καταβάλλει μισθούς σε τρομοκράτες [!], ήτοι σε φονεύοντες αμάχους στο ίδιο το Ισραήλ. Μετά τοιαύτης οντότητος, είναι αδύνατον να συναφθεί ειρήνη. (…)».
Κατ’ έγγραφη δήλωσή της προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, η MKO United Nations Watch, παραπέμπουσα στους Νόμους υπ’ αρ. 14 και 19/2004 και 1/2013 της Παλαιστινιακής Αρχής, περί βοηθημάτων στους εκτίοντες ποινές φυλακίσεως στις ισραηλινές φυλακές (σελ. 2-3), οι εκτίοντες τέτοιες ποινές τρομοκράτες, οι έχοντες φονεύσει ή τραυματίσει Ισραηλίτες, αμείβονται υπό της Παλαιστινιακής Αρχής «δια μηνιαίων μισθών και άλλων προνομίων, περιλαμβανομένης της πληρωμής διδάκτρων σε κρατικά πανεπιστήμια, έως και δια της προτιμήσεως αυτών κατά την αναζήτηση θέσεως εργασίας σε κρατικούς τομείς, άπαξ και έχουν εκτίσει τις ποινές τούτων».
Τις ρηθείσες διατάξεις αναλύει περαιτέρω σε μελέτη του ο Ισραηλινός ταξίαρχος ε.α. Yossi Kuperwasser, παραθέτων στο τέλος πλήρεις τους ανωτέρω νόμους, επισημαίνων μεταξύ άλλων, ότι τα κονδύλια προς τους εν λόγω “Μάρτυρες” ανέρχονται στο ποσόν ετησίως των $300 εκατομμυρίων, των «κινήτρων υπέρ της τρομοκρατίας» τούτων δημοσιοποιουμένων στους προϋπολογισμούς ταύτης της Παλαιστινιακής Αρχής, το 6% του οποίου αφορά στ’ ανωτέρω βοηθήματα, στο οποίο εντάσσονται και οι ως άνω διεθνείς χορηγίες. Έτσι, η Μεγάλη Βρετανία αποστέλλει περί τις £80 εκατομμύρια ετησίως στα υπό κατοχή παλαιστινιακά εδάφη, εκ των οποίων £30 εκατομμύρια εντάσσονται στον εν λόγω γενικό προϋπολογισμό της Παλαιστινιακής Αρχής. Επομένως, όχι απλώς η Παλαιστινιακή Αρχή, αλλά και η ιδία Δύση χρηματοδοτούν, εμμέσως και μη, την τρομοκρατία.
Περί Κατάρ
Πρόσφατη δημοσίευση του αμερικανικού Ινστιτούτου περί Μελέτης του Παγκοσμίου Αντισημιτισμού (Institute for the Study of Global Antisemitism and Policy – ISGAP), με έδρα την Πολιτεία της Φλόριντα, ΗΠΑ, δείχνει (σελ. 1-2), ότι:
- Οι υπό του Κατάρ εν γένει δωρεές και χορηγίες (στα αμερικανικά πανεπιστήμια κ.α.), έχουν ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του Αντισημιτισμού.
- Το Κατάρ αποτελεί επί 10ετίες καταφύγιο πολλών ισλαμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων, παρέχον σ’ αυτές φιλοξενία, στήριξη και εκπροσώπηση, ιδία στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, η είσοδος του πνευματικού ηγέτου (Yusuf al-Qaradawi) της οποίας είχε απαγορευθεί στις ΗΠΑ, την Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν, την Τυνησία κ.α.
- Διατηρεί επαφές μετά του Ιράν.
- Φιλοξενεί τους Ταλιμπάν, ήδη από των ημέρων της Χίλαρι Κλίντον ως υπουργού Εξωτερικών.
- Προσφέρει, από του 2012, στήριξη και εκπροσώπηση σε μέλη και στην υπό εξορία ηγεσία της Χαμάς, αναφερόμενο, εν έτει 2015, στον τότε ηγέτη αυτής ως «αγαπητού προσκεκλημένου».
- Παρείχε στήριξη σε παραστρατιωτικές οργανώσεις στην Λιβύη και την Συρία. Έτσι παρέσχε και ευρεία χρηματοδότηση στην εισβάλλουσα την 7η στο Ισραήλ Χαμάς, φονεύσασα 1.200 και απάγουσα 230 Ισραηλινούς κα, βασανίσασα και βιάσασα πλείστους όσους εξ αυτών.
Και μ’ όλην την συνεργασία Κατάρ-ΗΠΑ, οι πληροφορίες θέλουν την Ντόχα να εγνώριζε εκ προοιμίου περί της 7ης, εξ’ ου και η εξ’ αρχής σκέψη πως είναι χορηγός της τρομοκρατίας, επί αποτέρω σκοπώ την εδραίωση Ισλαμικού Κράτους, παρ’ όλην την βαθμηδόν αυξανόμενη αδιαφορία, έως και αποδοκιμασία των Ιρανών και Παλαιστινίων αντιστοίχως (07:22-08:21), όπερ κερδίζει όλο και περισσότερα ΜΜΕ. Κοινώς, χάος (!), περί του οποίου αμιγώς υπεύθυνες είναι οι ΗΠΑ, ως ευστόχως διατείνεται ο έγκριτος Αμερικανός πρώην διπλωμάτης και πρώην διευθυντής των Εθνικών Πληροφοριών (N.I.) Richard Grenell.