Μοιραίες οι πολιτικές ηγεσίες στη Δύση
08/12/2024
Την φήμη του Σαρλ Μορίς Ταλλεϋράνδου (1754-1838), Γάλλου αξιωματούχου σε έξη διαφορετικά καθεστώτα της Γαλλίας(*), εζήλωσε ο νυν πρόεδρος της Εμμανουέλ Μακρόν, ως ειρηνομεσίτης του Ουκρανικού πολέμου. Αφού κάλεσε τον εκλεγμένο πρόεδρο της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ στα θυρανοίξια της Παναγίας των Παρισίων, κουβάλησε τον Βλοντιμίρ Ζελένσκυ απ’ το Κίεβο κι αμφότεροι ζήτησαν «δίκαιη ειρήνευση» στην Ουκρανία. Αλλά πρόκειται για ευφημισμό.
Στον πόλεμο υπάρχουν νικητές κι ηττημένοι. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Στους πρώτους ανήκει ο Ρώσσος πρόεδρος Βλαδίμηρος Πούτιν και στους χαμένους οι πολεμοκάπηλοι του ΝΑΤΟ, αν η συμβουλή του Αμερικανού αντιστρατήγου ε.α. Κίθ Κέλογκ , για εδαφικές παραχωρήσεις στην ανατολική Ουκρανία που κατέχουν οι Ρώσσοι κι η αποτροπή συμμετοχής της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ , γίνει αποδεκτή από τον πρόεδρο Τραμπ όταν αναλάβει την εξουσία των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου 2025, για την οριστική επίλυση του Ουκρανικού προβλήματος.
Καλύτερα βέβαια θα ήταν η διάλυση του ΝΑΤΟ μιας αναχρονιστικής κι επιθετικής οργανώσεως απολέμων κρατών, που ευθύνεται μεταξύ άλλων φιάσκων όχι μόνο για τον τριετή Ουκρανικό πόλεμο, τον βομβαρδισμό της Σερβίας επί 77 ημέρες επί Κλίντον αλλά και για την Τουρκική εισβολή και κατοχή σχεδόν της ημίσεως Κύπρου την τελευταία 50ετία. Διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι ξεσπιτώθηκαν και 2.500 φονεύθηκαν από 40.000 Τούρκους στρατιώτες της εισβολής με Νατοϊκά όπλα το 1974.
Οι Ταλλεϋρανδίσκοι και ο φόρος αίματος
Εν τούτοις, τα παζάρια δεν θα λείψουν και στις προσεχείς διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία. Όμως οι Ταλλεϋρανδίσκοι του ΝΑΤΟ, της “ηνωμένης” Ευρώπης, και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν θα κάμψουν την αποφασιστικότητα του νέου Αμερικανού προέδρου, να κλείσει την πληγή που άνοιξε ο απερχόμενος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κι η οικογένεια του. Την οποία αμνήστευσε προκαταβολικώς για τις παρανομίες στην Ουκρανική υπόθεση ενώ ο ίδιος, απομωρανθείς, εξέθεσε τον κόσμο στον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος.
Η αλλαγή της Αμερικανικής πολιτικής υπό το νέον πρόεδρο της οφείλει να φρονηματίσει και τους ιδικούς μας Ταλλεϋρανδίσκους ή μάλλον Δον Κιχώτες που κήρυξαν τον «πόλεμο» στην Ρωσία, γιατί ως φαίνεται στο Κολλέγιο δεν μαθαίνουν νεοελληνική ιστορία, κατά την οποία, την Ελληνική ανεξαρτησία εξασφάλισε η Τσαρική Ρωσία από τους Οθωμανούς το 1829 με την συνθήκη της Ανδριανουπόλεως.
«Μετά από σφοδρές μάχες του Ρώσσου στρατηγού Ντίμπιτς με τα Τουρκικά στρατεύματα» και μεγάλες απώλειες κατέλαβε την Αδριανούπολη κι απείλησε την Κωνσταντινούπολη , οπότε ο σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ ηναγκάσθη να αναγνωρίσει την Ελληνική ανεξαρτησία (βλ.σχ. Νικήτας Σίμος, στο ομώνυμο βιβλίο του, σελ.448, των εκδόσεων Παπαζήση).
Η ήττα του ΝΑΤΟ στον ουκρανικό πόλεμο θα γίνει καμπή της πολιτικής ζωής στην Ευρώπη. Πολλοί ηγέτες της δύσεως θα παραιτηθούν, άλλοι θα απαλλαγούν συντόμως των καθηκόντων από την ψήφο των πολιτών, για να μάθουν ότι ο πόλεμος είναι μία φρικτή υπόθεση: Διακόσες χιλιάδες Ρώσσοι κι Ουκρανοί σκοτώθηκαν για το κέφι της μις Νούλαντ, του Τζέφρυ Πάϊατ και Μπόρις Τζόνσον της λοιπής Νατοϊκής κουστωδίας.
(*) Από κληρικός , ο Ταλλεϋράνδος έγινε αντιμοναρχικός επαναστάτης το 1789, κινηματίας του Ναπολέοντα, μετά υπουργός εξωτερικών του, παλιννόστησε τους Βουρβόνους βασιλείς μετά το Βατερλώ, πέτυχε απ’ τον Πάπα ν’ αρθή ο αφορισμός του κι αν ζούσε σήμερα, θα ήταν οπαδός του Μελανσόν αλλά θα απεσύρετο απ’ το… ΝΑΤΟ.
