Ο αφόρητος μικρομεγαλισμός της Ευρώπης

Αλλά αυτά τα ΜΜΕ αποκρύπτουν ότι το Δημοκρατικό Κόμμα, κατά τις ίδιες δημοσκοπήσεις, βρίσκεται υπό διάλυση. Ο Τραμπ δεν είναι η αιτία, αλλά μόνο ο πυροκροτητής για όσα μύρια εκδηλώνονται σε Ανατολή και Δύση. Η μαντεία, αν οι λαοί θα ακολουθήσουν σαν πρόβατα τη μοίρα τους προς σφαγή – που προετοιμάζει το ευρωπαϊκό τρίο (Αγγλία-Γαλλία-Γερμανία) μιλώντας για πόλεμο – ή θα αντιδράσουν, είναι ανώφελη. Επικρατεί στη Δυτική Ευρώπη μια φαινομενικώς αναίτια υστερική προπαγάνδα κατά της Ρωσίας που απαγορεύει κάθε λογική σκέψη.

Η υστερία είναι πλαστή. Υποκρύπτει και διαστρεβλώνει μεθοδικά την πραγματικότητα. Οι ελίτ των προαναφερόμενων τριών ισχυρότερων χωρών στη Δυτική Ευρώπη επιτίθενται μανιακά κατά του Πούτιν, αλλά ο πραγματικός στόχος τους είναι ο Τραμπ και η πολιτική του υπέρ της σύμπραξης με τη Ρωσία. Αν αυτός πετύχει, αυτές οι τρεις χώρες μένουν ορφανές, χωρίς αξία για κανέναν, όχι πάντως την αξία που έχουν ως σήμερα να εμφανίζονται σαν δήθεν Μεγάλες Δυνάμεις άξιες να είναι μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δηλαδή ισάξιες με Ρωσία και Κίνα, ικανές να αποφασίζουν τις τύχες του Κόσμου.

Ο Δυτικός Κόσμος ζει εδώ και πολύ καιρό με την ψευδαίσθηση ότι τον κυβερνούν, εκτός των ΗΠΑ, τρεις Δυνάμεις – για την ακρίβεια δύο, Αγγλία-Γαλλία, συν Γερμανία εκτός του Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ. Αυτό εξυπηρετούσε την μεταπολεμική Δύση εναντίον της ΕΣΣΔ (τρεις εναντίον ενός) αλλά σήμερα είναι πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Οι ΗΠΑ είναι ο μόνος και απόλυτος κυρίαρχος και συμπεριφέρεται ως τέτοιος εδώ και χρόνια. Τώρα η πολιτική Τραμπ φέρνει αυτή την πραγματικότητα στο τραπέζι σερβιρισμένη στο πιάτο. Αυτή η πραγματικότητα σφραγίστηκε ήδη από το 1956 όταν οι Αγγλο-Γάλλοι έβαλαν την ουρά υπό τα σκέλη, ηττημένοι στο Σουέζ από τις ΗΠΑ (και ΕΣΣΔ) χωρίς μια τουφεκιά.

Η Ευρώπη και η Γιάλτα

Οι Ευρωπαίοι συμπεριφέρονται με τον τρόπο των αδύναμων: Επέλεξαν να υπονομεύσουν και όχι να αντιπαρατεθούν άμεσα στην πολιτική Τραμπ, ενώ συνεχίζονται οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον του. Ταυτόχρονα όξυναν σε βαθμό υστερίας τις επιθέσεις κατά της Ρωσίας και προσωπικά στον Πούτιν, έτσι ώστε η Κοινή Γνώμη να τυφλωθεί από τα φώτα της προπαγάνδας που έδειχναν την Ρωσία, ώστε να μην διακρίνει (ή να μην πιστεύει) π.χ. τους κινδύνους για την ειρήνη.

Με λόγια απλά: Αν αυτές οι ευρωπαϊκές Δυνάμεις χάσουν τη στήριξη των Αμερικανών σύντομα δεν θα αξίζουν παρά λίγες δεκάρες στο Διεθνές Χρηματιστήριο Πλούτου και Ισχύος. Ωστόσο, το βασικό μέτωπο σύγκρουσης είναι εντός της Αμερικής. Στην Μητρόπολη είναι η εξουσία του Δυτικού Κόσμου, εκεί κρίνεται η ηγεσία του. Αυτό άλλωστε συμβαίνει πάντα. Η κάθε εξουσία κρίνεται στο κέντρο της Δύναμης που κατέχει την ισχύ. Με πρώτο βασικό εμπόδιο τις εκλογές του χρόνου για το Κογκρέσο.

Έχουν εδραιωθεί τόσο στέρεα οι ελίτ στη Δύση, παρά τις εσωτερικές διενέξεις, ώστε πράγματι ο ορισμός “καθεστηκυία τάξη” είναι ταιριαστός. Για να επιζήσουν τα “ρετιρέ”, οι μικροί και αδύναμοι θα υποφέρουν ή και θα εξαφανιστούν. Η Ελλάδα είναι σε άμεσο κίνδυνο. Τέλος, το όνομα Γιάλτα προσφέρει πρότυπο που μπορούν όλοι να κατανοήσουν ως παράδειγμα τρόπου άσκησης παγκόσμιας διακυβέρνησης. Η Γιάλτα προέβλεπε, αναγκαστικά, ότι θα συνυπήρχαν διαφορετικά μοντέλα, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά και όχι η τυραννία ενός μοντέλου π.χ. της παρά φύση woke ατζέντας.

ΥΓ. Τραμπ και Ρούμπιο απειλούν ότι αν δεν εισακουσθούν οι παροτρύνσεις των ΗΠΑ για συμφωνία στην Ουκρανία θα αποσυρθούν από τις προσπάθειες ειρήνευσης. Ποιον απειλούν; Οι Ρώσοι κερδίζουν. Ο Ζελένσκι χάνει. Οι Ευρωπαίοι απειλούν με αέρα κοπανιστό. Ο νοών νοείτω…