Ο ρόλος του Αμπράμοβιτς στο Ουκρανικό και ο Πούτιν

«Και τώρα στο στόμα μου ταΐζω το γλυκύτερο δηλητήριο» “Αντώνιος και Κλεοπάτρα” Σαίξπηρ

Ανά τους αιώνες, το δηλητήριο επιλύει πολιτικές και συναισθηματικές διαμάχες. Το 1453 ο Ντμίτρι Σαμεγιάκα, ο μεγάλος δούκας της Μόσχας απόλαυσε ένα από τα εκλεκτά του δείπνα. Λέγεται ότι έφαγε τέσσερα διαφορετικά κρέατα, ήπιε μία ολόκληρη κανάτα κρασί και φρούτα. Το ίδιο βράδυ αρρώστησε και επί 12 ημέρες υπέφερε, μέχρι να καταλήξει. Αποδείχθηκε ότι ο προσωπικός του μάγειρας δωροδοκήθηκε από πολιτικό του αντίπαλο για να τοποθετήσει αρσενικό στο φαγητό του.

Η υπόθεση «δηλητηρίασης του Ρόμαν Αμπραμοβιτς και Ουκρανών αξιωματούχων» όπως είδε το φως της δημοσιότητας σε πολλά και έγκριτα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι το μεσαιωνικό αυτό μέσο εξόντωσης παραμένει δημοφιλές στη σημερινή Ρωσία, αν βέβαια πιστέψουμε τη δυτική εκδοχή. Από ό,τι φαίνεται, πάντως, εξ αιτίας του, αρκετοί έχουν πέσει θύματα. Ο Αμπράμοβιτς πάντως δεν συγκαταλέγεται σε αυτούς, καθώς χαίρει άκρας υγείας και βρίσκεται στην Κωσταντινούπολη, στη συνάντηση των διαρπαγματευτικών ομάδων της Ρωσίας και της Ουκρανίας.

Πέραν της καλής υγείας του, πληροφορούμαστε ότι χαίρει και της εκτίμησης του Ρώσου προέδρου Πούτιν ο οποίος μάλιστα τον έχει διαπιστεύσει διαπραγματευτή και υπό αυτή την ιδιότητα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, όπως εξήγησε ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν. Οπότε το μυστήριο περί δηλητηρίασης λύθηκε, πλην όμως ένα νέο μυστήριο ανέκυψε, γύρω από τις διπλωματικές υπηρεσίες του Αμπράμοβιτς στο Ουκρανικό. Ο Ρώσος “ολιγάρχης” τις τελευταίες ημέρες κινείται μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, σε ρόλο ειδικού απεσταλμένου και αυτό δημιουργεί όπως είναι επόμενο πολλά ερωτήματα για το τί διημείφθη στις κατ΄ ιδίαν επαφές του με Πούτιν και Ζελένκσι και ποιός ο ρόλος του στο εξής.

Το…ιατρικό ιστορικό

Το θρίλερ πάντως που προηγήθηκε γύρω από την υγεία του και τις σχέσεις του με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε τους πάντες να ανατρέξουν σε “σκοτεινές υποθέσεις που παρελθόντος” οι οποίες συνδέθηκαν με τον ένα ή άλλο τρόπο με μυστικές υπηρεσίες και πράκτορες της Μόσχας.

Η δηλητηρίαση μπορεί να μοιάζει αρχαϊκός τρόπος δολοφονίας, αλλά η σύγχυση και η ίντριγκα γύρω από αυτή τη μέθοδο μπορεί να είναι ο λόγος που παραμένει δημοφιλής. Υπάρχουν περιπτώσεις που η ευκολία και η αμεσότητα δεν είναι το ζητούμενο, αλλά αντιθέτως η ζητούμενο είναι η θεατρικότητα, δήλωσε ο επικεφαλής της εταιρείας Mayak Intelligence με έδρα το Λονδίνο. «Το δηλητήριο εξυπηρετεί τον σκοπό αυτό».

Η δηλητηρίαση απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και περίπλοκο σχεδιασμό από αυτούς που τη χρησιμοποιούν. Πολύ συχνά, μάλιστα, μπορεί να μην επιτελέσουν και τον σκοπό τους: την φυσική εξόντωση του θύματος. Το 2004, η δημοσιογράφος και συγγραφέας Άννα Πολιτκόφσκαγια έπεσε θύμα δηλητηρίασης, αφότου ήπιε τσάι κατά τη διάρκεια μίας πτήσης. Έχασε τις αισθήσεις της και νοσηλεύθηκε, αλλά ανάρρωσε.

Ό,τι, όμως, δεν επέφερε το δηλητήριο, επετεύχθη με σφαίρες. Έτσι, βρέθηκε νεκρή, δύο χρόνια αργότερα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας της στην Μόσχα. Είχε πυροβοληθεί δύο φορές στο στήθος, μία στον ώμο και μία στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής. Μία εβδομάδα μετά τον θάνατό της, ο πρώην Ρώσος πράκτορας Αλεξάνταρ Λιτβινένκο κατηγόρησε ανοιχτά και ευθέως τον Πούτιν για συγκάλυψη. Τόνισε πως η κυβέρνηση είχε γνώση και πως δεν έπραξε απολύτως τίποτα.

Αδιόρατες ουσίες

Δύο εβδομάδες μετά την δήλωσή του αυτή δηλητηριάστηκε με ραδιενεργό πολώνιο! Έπινε τσάι κατά τη διάρκεια συνάντησης με δύο άλλους Ρώσους πρώην πράκτορες σε ένα ξενοδοχείο στο κεντρικό Λονδίνο. Ο 43χρονος Λιτβινένκο είχε καταφύγει στη Βρετανία όπου ζούσε εξόριστος από το 2000 και από όπου ασκούσε έντονη κριτική στον Πούτιν. Λίγο μετά τη συνάντηση, ο Λίτβινενκο αρρώστησε και νοσηλεύτηκε για τρεις εβδομάδες. «Τα ζωτικά του όργανα καταστράφηκαν μέσα σε λίγες ημέρες», δήλωσε μέλος της ιατρικής ομάδας του.

Ο άλλος σφοδρός επικριτής του Κρεμλίνου Βλαντιμίρ Καρά-Μούζρα υποστηρίζει ότι έχει πέσει θύμα δηλητηρίασης δύο φορές: μία φορά το 2015 και μία το 2017. Στην πρώτη περίπτωση υπέστη οξεία νεφρική ανεπάρκεια και στη δεύτερη έπεσε σε πολυήμερο κώμα. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι το δηλητήριο παραμένει δημοφιλές, καθώς εκτός από τον σαδισμό του δράστη, προκαλεί βασανιστικό πόνο στο θύμα. Σε περίπτωση επιβίωσης του θύματος, προκαλεί μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία του και απαιτεί μακρύ και δύσκολο δρόμο αποκατάστασης. Επίσης, από την φύση του το γεγονός γεννά εύλογη σύγχυση ως προς το ποιος κρύβεται πίσω.

Ο ακτιβιστής Πιοτρ Βερζιλοβ μεταφέρθηκε στο Βερολίνο για θεραπεία αφού αρρώστησε αιφνιδίως το 2018. Κατηγόρησε τις ρωσικές αρχές ότι τον δηλητηρίασαν, οι οποίες αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους, κατηγορώντας με τη σειρά τους τη Δύση για προβοκάτσια. Οι Γερμανοί γιατροί υποψιάστηκαν ότι είχε δηλητηριαστεί, αλλά δεν μπορούσαν να ανακαλύψουν κανένα ίχνος ουσιών.

Μια άλλη απόπειρα δηλητηρίασης πραγματοποιήθηκε σε βρετανικό έδαφος 12 χρόνια αργότερα. Ο πρώην Ρώσος κατάσκοπος Σεργκέι Σκριπάλ που είχε επίσης καταφύγει στη Βρετανία, λέγεται ότι επέζησε και ζει με αλλαγμένη εμφάνιση υπό καθεστώς προστασίας. Ο Ρώσος δημοσιογράφος Αντρέι Σολντατοβ, έχει αναφέρει ότι η Μόσχα και οι σύμμαχοί της είχαν χρησιμοποιήσει δηλητήριο για να στοχεύσουν αντιφρονούντες στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. «Η σοβιετική KGB βελτίωσε αυτήν την στρατηγική, φτάνοντάς την στην τελειότητα… Το δηλητήριο είναι μοναδικό στο ότι το θύμα δεν υποφέρει μόνο του. Οι συγγενείς και οι φίλοι του μοιράζονται τη φρικτή εμπειρία της ταλαιπωρίας του αγαπημένου τους προσώπου». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι προτιμάται καθώς προκαλεί έναν υποσυνείδητο φόβο και στο κοινό, το οποίο παρακολουθεί την εκάστοτε ιστορία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.