Ο Διάδρομος του Δαβίδ: Ο κρυφός άξονας επέκτασης του Ισραήλ στη Συρία και το Ιράκ

Για το Ισραήλ, η επέκταση στη Συρία μέσω αυτού του διαδρόμου δεν είναι αμυντικός ελιγμός· είναι ένα υπολογισμένο βήμα προς την αναδιάταξη του χάρτη της Μέσης Ανατολής. Ο Διάδρομος του Δαβίδ αντιπροσωπεύει την εγκαθίδρυση μόνιμου ισραηλινού ερείσματος στην καρδιά του αραβικού κόσμου.

Λειτουργεί ως εφαλτήριο για το σχέδιο του “Μεγάλου Ισραήλ”, μια επεκτατική δοξασία που οραματίζεται τον κατακερματισμό των γειτονικών κρατών σε μικρότερες, διαιρεμένες και αποδυναμωμένες οντότητες. Μέσω του ελέγχου αυτού του διαδρόμου, το Ισραήλ θέτει τα θεμέλια για μακροπρόθεσμη επιρροή στη γεωγραφία και το πολιτικό μέλλον της περιοχής.

Η νότια Συρία, με την κατακερματισμένη της κυριαρχία και την παρουσία ξένων στρατευμάτων, προσφέρει το ιδανικό περιβάλλον για κάτι τέτοιο. Η αυξανόμενη ισραηλινή δραστηριότητα εκεί δεν αφορά μόνο την απόκρουση απειλών ή την υπεράσπιση των μειονοτήτων των Δρούζων, αλλά τον στρατηγικό επανασχεδιασμό της περιφερειακής σκακιέρας, προς όφελος του Ισραήλ.

Ιράκ: Ο επόμενος στόχος;

Η επέκταση στη Συρία δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Ο πραγματικός στρατηγικός στόχος βρίσκεται ανατολικά, στο Ιράκ. Συγκεκριμένα, το Ισραήλ επιδιώκει να διεισδύσει στα σιιτικά θρησκευτικά και πολιτικά προπύργια της Νατζάφ και της Καρμπαλά, τα οποία λειτουργούν ως κεντρικοί κόμβοι αντίστασης στην ισραηλινή και δυτική επιρροή στο Ιράκ. Η αποσταθεροποίηση αυτών των κέντρων θα μπορούσε να μεταβάλει τις ισορροπίες στο Ιράκ και, κατ’ επέκταση, στον ευρύτερο άξονα αντίστασης.

Για να το πετύχει αυτό, το Ισραήλ βασίζεται σε δυνάμεις δι’ αντιπροσώπων, κυρίως σε υπολείμματα του ISIS που επιχειρούν από τη βάση αμερικανικού ελέγχου στην Τανφ. Αυτές οι ομάδες, παρότι ιδεολογικά διαφορετικές, εξυπηρετούν έναν σκοπό: Την πρόκληση σεχταριστικών συγκρούσεων και τον κατακερματισμό της ιρακινής ενότητας.

Καθώς ο διάδρομος πλησιάζει στην στρατηγική τριεθνή περιοχή μεταξύ Ιορδανίας, Ιράκ και Συρίας, το Ισραήλ θα έχει τη δυνατότητα να διοχετεύει μαχητές, όπλα και χάος μέσα στο ιρακινό έδαφος με σχετική ευκολία. Ο ρόλος της Ιορδανίας – είτε ως παθητικός παρατηρητής είτε ως συνεργός – προσφέρει στο Ισραήλ ένα ασφαλές νότιο προπύργιο, διασφαλίζοντας την προστασία των νώτων του, ενώ αποσταθεροποιεί το Ιράκ.

Από το Ιράκ στο Ιράν

Πέρα από τις άμεσες συνέπειες για τη Συρία και το Ιράκ, ο Διάδρομος του Δαβίδ προσφέρει κρίσιμα πλεονεκτήματα απέναντι στο Ιράν. Μόλις καταστεί πλήρως λειτουργικός, ο διάδρομος θα διευκολύνει:

• Την πρόσβαση μέσω αέρος για τη συλλογή πληροφοριών και ενδεχόμενα στρατιωτικά πλήγματα στο εσωτερικό του ιρανικού εδάφους.
• Τη συλλογή πληροφοριών στο έδαφος, με δίκτυα που θα επεκτείνονται από τη Συρία στο Ιράκ και πιθανόν στη δυτική περιοχή του Ιράν.
• Την παρακολούθηση και αποσταθεροποίηση του άξονα αντίστασης που εκτείνεται από την Τεχεράνη στη Βαγδάτη, τη Δαμασκό και τη Βηρυτό.

Ο έλεγχος αυτού του διαδρόμου προσφέρει στο Ισραήλ πρωτοφανή πρόσβαση σε εχθρικά εδάφη, χωρίς την ανάγκη άμεσης πολεμικής εμπλοκής. Ο Διάδρομος του Δαβίδ δεν είναι απλώς μια τακτική κίνηση· αποτελεί ένα αθόρυβο αλλά μεταμορφωτικό βήμα σε μια μακρόπνοη περιφερειακή στρατηγική.

Με την επέκταση στη Συρία και την επιδίωξη διείσδυσης στο Ιράκ, το Ισραήλ επιδιώκει να ανασχεδιάσει τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή. Με τους πληρεξούσιους του στη θέση τους, τις ικανότητες πληροφοριών να αυξάνονται και τον διάδρομο να επεκτείνεται, το Ισραήλ δεν αρκείται πια στην υπεράσπιση των συνόρων του – τα επαναπροσδιορίζει.