Ο Ιρανός διπλωμάτης, τα εκρηκτικά στη Γαλλία και οι Μουτζαχεντίν Χαλκ

Στις 4 Φεβρουαρίου Ιρανός διπλωμάτης καταδικάστηκε από βελγικό δικαστήριο σε 20 χρόνια φυλάκισης με την κατηγορία ότι με συνεργούς σχεδίαζε βομβιστική επίθεση σε μεγάλο συλλαλητήριο που διοργάνωσε μια εξόριστη ομάδα της ιρανικής αντιπολίτευσης στην Γαλλία. Είναι η πρώτη φορά που Ιρανός αξιωματούχος αντιμετώπισε τέτοιες κατηγορίες στην ΕΕ μετά την επανάσταση του 1979.

Η Τεχεράνη επιμένει ότι η κατηγορία είναι κατασκευασμένη. Η υπεράσπισή του βασίστηκε στον ισχυρισμό του ότι πρέπει να του δοθεί διπλωματική ασυλία, η οποία απορρίφθηκε. Ο καταδικασμένος είναι ο Ασαντολάχ Ασάντι, 49 ετών, ο οποίος εργαζόταν στην ιρανική πρεσβεία στη Βιέννη. Ο Ασάντι συνελήφθη στη Γερμανία την 1η Ιουλίου 2018, λίγες μέρες μετά τη συνάντησή του με δύο Βέλγους ιρανικής καταγωγής σε πιτσαρία γνωστής αλυσίδας στο Λουξεμβούργο.

Η Νασιμέχ Νααμί και ο Αμίρ Σααντουνί συνελήφθησαν στις Βρυξέλλες με μισό κιλό εκρηκτικών και έναν πυροκροτητή, τον οποίο οι εισαγγελείς ανέφεραν ότι θα χρησιμοποιούνταν κατά του συλλαλητηρίου της ιρανικής αντιπολίτευσης στη Γαλλία. Το ζευγάρι παραδέχτηκε ότι έλαβε το πακέτο από τον Ασάντι, αλλά αρνήθηκε ότι ήξερε τι περιείχε. Ένας τέταρτος άντρας, ο Βέλγο-Ιρανός ποιητής Μερντάντ Αρεφανί, συνελήφθη στο Παρίσι και κατηγορήθηκε ότι ήταν συνεργός. Και οι τρεις καταδικάστηκαν για συμμετοχή στη συνωμοσία με ποινές φυλάκισης από 15 έως 18 ετών.

Το χρονικό σύμφωνα με το κατηγορητήριο

Σύμφωνα με τις βελγικές αρχές, οι τέσσερις Ιρανοί σχεδίαζαν να τοποθετήσουν βόμβα σε συνέδριο του Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης του Ιράν (NCRI), εκτελώντας εντολές της Τεχεράνης. Επικεφαλής ήταν ο Ασάντι. Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι τοποθετήθηκε για επίσημη κάλυψη στην ιρανική πρεσβεία στη Βιέννη. Στην πραγματικότητα, λένε, ήταν ο επικεφαλής του γραφείου Ευρώπης του ιρανικού Υπουργείου Πληροφοριών. Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι ο Ασάντι ταξίδεψε στο Λουξεμβούργο, ακριβώς για να συναντήσει τους δύο στο Λουξεμβούργο.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στην πιτσαρία ο Ασάντι φέρεται να έδωσε στους Νααμί και Σααντουνί την τσάντα με τα εκρηκτικά, ένα USB με οδηγίες για το πώς να φτιάξουν μια βόμβα, ένα νέο κινητό τηλέφωνο και 16.000 σε μετρητά. Οι οδηγίες περιγράφουν τον τρόπο κατασκευής και προετοιμασίας της βόμβας, αλλά και την διαδικασία πυροδότησης πιέζοντας ένα τηλεχειριστήριο για 3 δευτερόλεπτα.

Οι δύο έφτιαξαν στη συνέχεια τη βόμβα, την τοποθέτησαν σε μια σακούλα και την έδωσαν στο τέταρτο φερόμενο μέλος της ομάδας, τον Αρεφανί, στον οποίο ανατέθηκε να την τοποθετήσει μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων του NCRI. Ωστόσο, οι υπηρεσίες ασφαλείας της Γερμανίας και του Βελγίου απέτρεψαν την επίθεση, μετά από πληροφορίες που τους έδωσε η ισραηλινή Μοσάντ.

Το πράσινο σημειωματάριο

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών “ξεσκονίζουν” ένα πράσινο σημειωματάριο που βρέθηκε στο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Ασάντι όταν συνελήφθη στη Γερμανία. Το σημειωματάριο περιέχει 289 τοποθεσίες σε 11 ευρωπαϊκές χώρες, όπου ο Ασάντι θεωρείται ότι συναντήθηκε με Ιρανούς πράκτορες που  δρουν στην Ευρώπη.

Οι τοποθεσίες που καταγράφονται στο σημειωματάριο του Ασάντι περιλαμβάνουν πάρκα, μονοπάτια πεζοπορίας, τουριστικούς χώρους, εστιατόρια, ξενοδοχεία και καταστήματα λιανικής. Βρίσκονται σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Σουηδία, Βέλγιο, Ελβετία, Ουγγαρία, Τσεχία και Λουξεμβούργο. Αν και ήταν καταχωρημένος ως διπλωμάτης με έδρα την Βιέννη, μόνο 38 από αυτές τις τοποθεσίες ήταν στην Αυστρία, μόλις το 13% του συνόλου. Στη Γερμανία αναφέρονταν 114 τοποθεσίες και 42 τοποθεσίες στη Γαλλία.

Αποκαλύφθηκε επίσης, ότι κατά τη διάρκεια της προφυλάκισης ο Ασάντι δέχτηκε επίσκεψη από τον Ρεζά Λότφι, έναν ανώτερο Ιρανό αξιωματούχο, ο οποίος ενεργεί ως σύνδεσμος μεταξύ του υπουργείου Πληροφοριών και του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν. Η δουλειά του περιλαμβάνει την παρακολούθηση των λειτουργιών των κλιμακίων του υπουργείου Πληροφοριών στις πρεσβείες του Ιράν και την αναφορά των πορισμάτων του ταυτόχρονα στον Υπουργό Πληροφοριών Μαχμούντ Αλαβί και στον Υπουργό Εξωτερικών Τζαβάντ Ζαρίφ.

Ο στόχος

Το συνέδριο στο γεμάτο γήπεδο Villepinte παρακολούθησαν 80.000 υποστηρικτές του NCRI και οι οικογένειές τους, καθώς και ξένοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του δικηγόρου του Τραμπ Ρούντι Τζουλιάνι, του πρώην Καναδού πρωθυπουργού Στίβεν Χάρπερ και 38 βουλευτών της Βρετανίας, συμπεριλαμβανομένου της πρώην υπουργού Εξωτερικών της Βόρειας Ιρλανδίας Τερέσα Βιλιέρ.

Ο Φαρζίν Χασεμί του Εθνικού Συμβούλιου Αντίστασης του Ιράν δήλωσε: «Το δίκτυο κατασκοπείας του (ιρανικού) καθεστώτος στην Ευρώπη, το οποίο χρησιμοποιείται για τρομοκρατικές συνωμοσίες όπως αυτή στο Παρίσι, πρέπει να εκτεθεί και να καταστραφεί και η ΕΕ πρέπει να απαιτήσει από την Τεχεράνη να το διαλύσει. δίνοντας αξιόπιστες εγγυήσεις ότι δεν θα διαπράξει ποτέ παρόμοια συνωμοσία ή επικίνδυνο εγχείρημα που θα επιφέρει διακοπή διπλωματικών σχέσεων».

Την περασμένη εβδομάδα μια ομάδα από περισσότερους από 20 πρώην ανώτερους αξιωματούχους της ΕΕ κάλεσαν με κοινή δήλωση την ΕΕ να «ορίσει το Υπουργείο Πληροφοριών του Ιράν και τους Φρουρούς της Επανάστασης στο σύνολό τους ως τρομοκρατικές οντότητες», προσθέτοντας: «Τα αδιαμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία στην υπόθεση τρομοκρατίας του Villepinte δείχνουν ότι η συμμετοχή των ιρανικών αρχών υπήρξε στο υψηλότερο επίπεδο και αναβαθμίστηκε σε σχέδιο μαζικής δολοφονίας».

Τι είναι το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν

«Είναι το καθεστώς στο σύνολό του που κρίνεται σε αυτή τη δίκη, αφορά την κρατική τρομοκρατία», δήλωσε η αρχηγός της αντικαθεστωτικής ιρανικής οργάνωσης Μαριάμ Ραχάβι στο γαλλικό πρακτορείο AFP πριν από την ετυμηγορία. Στη συνέχεια, έγραψε στο Twitter ότι οι καταδίκες κατάφεραν «ένα μεγάλο χτύπημα κατά του καθεστώτος στο Ιράν. Είναι ένα χτύπημα εναντίον στη στρατηγική εξαγωγής της τρομοκρατίας».

Το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν (NCRI) είναι η πολιτική πτέρυγα της οργάνωσης Μουτζαχεντίν Χαλκ (Mujahedeen-e-Khalq – MEK), που σημαίνει Λαϊκή Οργάνωση Μουτζαχεντίν. Οι Μουτζαχεντίν Χαλκ είχαν υποστηρίξει τον Αγιατολάχ Χομεϊνί στην επανάσταση του 1979, αλλά γρήγορα ήρθε σε σύγκρουση με το νέο καθεστώς. Η οργάνωση συμμετείχε στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ στο πλευρό του Σαντάμ Χουσεΐν και χιλιάδες από τα μέλη της εκτελέστηκαν από το καθεστώς του Ιράν.

Στην δεκαετία του 1980, η οργάνωση δολοφόνησε αρκετούς Ιρανούς αξιωματούχους στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί τρομοκρατική από πολλές χώρες. Τώρα η οργάνωση διεξάγει την εκστρατεία της κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας στην εξορία και θεωρεί τον εαυτό της ως την πιο σημαντική αντιπολιτευτική οργάνωση εκτός της χώρας.

Για πολλούς Ιρανούς που δεν υποστηρίζουν την κυβέρνηση της Τεχεράνης, όμως, οι Μουτζαχεντίν Χαλκ είναι μια “σέχτα” που κάποτε η Δύση χαρακτήριζε τρομοκρατική οργάνωση και τώρα την έχει αγκαλιάσει. Μπορεί να διώκεται σκληρά εντός του Ιράν, αλλά απολαμβάνει την δημόσια υποστήριξη πολλών πρώην Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων, καθώς και την παρασκηνιακή υποστήριξη δυτικών μυστικών υπηρεσιών.