Οι αμερικανικές βόμβες επέβαλαν την εκεχειρία σε Ιράν-Ισραήλ;

Όποιος αποδέχεται, λοιπόν, τη θέση των Αμερικανών ότι κατέστρεψαν τα πυρηνικά, αποδέχεται, ταυτόχρονα, ότι δεν υπάρχει πλέον καμία απολύτως δικαιολογία για κανενός είδους, περαιτέρω, επιθετική ενέργεια του Ισραήλ στο Ιράν. Άσχετα από το αν πράγματι καταστράφηκαν, πράγμα αδύνατον να εξακριβωθεί τώρα.

Το Ισραήλ, οι τρεις γεροντοκόρες της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία) και το Δημοκρατικό κόμμα στις ΗΠΑ συγκροτούν το “κόμμα του Πολέμου”, που υποστηρίζουν ότι τα πυρηνικά ζουν και βασιλεύουν, ώστε να δικαιολογούν την παράταση του πολέμου. Ο Τραμπ υποχρέωσε τον Νετανιάχου να γυρίσει πίσω τα αεροπλάνα του, που πήγαιναν προ ημερών να βομβαρδίσουν το Ιράν, μετά την επιχείρηση των ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ του Τραμπ μετέτρεψαν μια ακραία επιθετική ενέργειά τους, σε επιχείρημα για να σταματήσει αυτός ο πόλεμος. Τα καταστρέψαμε τα πυρηνικά, λένε οι ΗΠΑ και κλείνουν το θέμα. Η στάση του Τραμπ δεν υποδεικνύει ότι είναι “καλός κ’ αγαθός”, αλλά ότι είναι ρεαλιστής και ακολουθεί πολιτική ειρήνης με την Ρωσία, επειδή αυτό εξυπηρετεί τώρα τις ΗΠΑ. Αποδεικνύοντας ότι η “Υπόθεση Πόλεμος” είναι πολύπλοκη, είναι η “Τέχνη της Εξαπάτησης” κατά τον αρχαίο Κινέζο στρατηγό, Σουν Τζου (600 πΧ).

Όποιος εξακολουθεί να απασχολείται με το ερώτημα αν οι Αμερικάνοι (ή οι Κινέζοι ή οι Ρώσοι) είναι “καλοί ή κακοί” είναι σε λάθος γήπεδο. Το ματς δεν είναι Ολυμπιακός-ΠΑΟ. Δεν βλέπουμε, ούτε πανηγυρίζουμε για την νίκη της Ομαδάρας. Δεν αναστενάζει στα γήπεδα η Ελλάδα. Σκοτώνεται κόσμος και κοσμάκης, σήμερα αυτοί, αύριο και εμείς. Μας ετοιμάζουν. Τι λένε λοιπόν οι Ρώσοι; Πούτιν: «Φοβάμαι πως οδεύουμε σε Παγκόσμιο Πόλεμο». Δηλαδή, δεν θα κάνω βήμα πίσω στις άμεσες ή έμμεσες πιέσεις για την Ουκρανία ή για όποιο άλλο ζήτημα, ως εδώ και μη παρέκει. Ο Τραμπ το άκουσε. Και ανταποκρίθηκε ευφυώς. Για τώρα. Όχι για πάντα. Ούτε καν για το επόμενο ερώτημα.

70 χρόνια πριν στο Ιράν

Το Μεσανατολικό έχει βάθος στο χρόνο. Το 1953, οι Άγγλοι, ως απόλυτοι κυρίαρχοι, κρέμασαν τον πρωθυπουργό Μοσαντέκ του Ιράν, επειδή ζητούσε την ανεξαρτησία της χώρας του. Το 2025, το Ιράν βομβαρδίζεται (από το Ισραήλ) για τον ίδιο λόγο, την Ανεξαρτησία της πατρίδας τους. Και την κυριαρχία της Δύσης στην περιοχή, αυτό ήταν και είναι το μέγα ζητούμενο.

Όλα τα άλλα είναι οι γαρνιτούρες, να θαμπώνουν τα πλήθη με το στήθος ή τα οπίσθια, γυναικεία ή αντρικά, για κάθε γούστο και ηλικία, άλλοτε με βόμβες και άφθονους νεκρούς, να ικανοποιούνται οι νεκρόφιλοι, οι παιδεραστές, οι ΛΟΑΤΚΙ, το κάθε “παράξενο”, να σπάει η μονοτονία της καθημερινότητας. Όσο λιγοστεύει “ο άρτος” (για να αυξηθούν οι “σωτήριοι εξοπλισμοί”), τόσο πολλαπλασιάζονται τα αιματηρά “θεάματα”, κατά την συνταγή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Οι λαοί μετατρέπονται μεθοδικά σε αιμοδιψές πλήθος, δουλικό πλήθος.

Γιατί τώρα

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, ερώτημα είναι, γιατί φτάσαμε στον Πόλεμο τώρα; Γιατί τώρα “άκουσαν” τις έμμεσες, αλλά σαφείς προειδοποιήσεις του Πούτιν; Προφανώς, επειδή απέτυχαν πλήρως όχι οι βομβαρδισμοί, αλλά η βασική επιχείρηση της ανατροπής του καθεστώτος στο Ιράν, με την εμφάνιση μάλιστα του νέου υποψήφιου Σάχη, γιού του παλαιού, που εκθρονίστηκε από τους μουλάδες, που είχαν αρχικά την υποκίνηση των ΗΠΑ… Έργο για πολύπλοκες σκέψεις…

Δεν έπεσε το “θεοκρατικό” καθεστώς, όπως επιμένουν να το αποκαλούν τα ΜΜΕ, λες και έχει σημασία αν το Ιράν το κυβερνούν παπάδες ή πολίτες, ιδίως από τη στιγμή που δίπλα, στην Συρία, κυβερνούν με τις ευλογίες της Δύσης Τζιχαντιστές, γνωστοί για τα φιλάνθρωπα και άκρως δημοκρατικά τους αισθήματα, το απόδειξαν εσχάτως.  Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η αποτυχία δεν τρομάζει τις τρεις γεροντοκόρες, Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο. Να είμαστε αισιόδοξοι (!) θα έχουμε συνέχεια.