Οικονομικές παρενέργειες στη Νέα Υόρκη από το πρόστιμο-μαμούθ στον Τραμπ
29/02/2024Σε μία από τις απλές οικογενειακές του συνευρέσεις, ο θρυλικός Αμερικανός ηθοποιός Σιλβέστερ Σταλόνε ανακοίνωσε μετά της συζύγου του στα τέκνα τους (Χ, 23.02.2024): «Πωλούμε το σπίτι μας, εγκαταλείπομε το Λος Άντζελες [Πολιτεία Καλιφόρνια] και μετακομίζομε στην Πολιτεία της Φλόριντα». Τυχαίο; H Πολιτεία με την μεγαλυτέρα έλξη είναι η ρεπουμπλικανοκρατούμενη Φλόριντα και με την μικροτέρα, η δημοκρατικοκουμένη Καλιφόρνια.
Και στην Νέα Υόρκη, σημαίνοντες επιχειρηματίες διεμήνυσαν την πρόθεσή τους να εγκαταλείψουν την μεγαλούπολη. Αιτία, η από 16.02.2024 ετυμηγορία κατά του προέδρου Ντόναλντ Τζ. Τραμπ στην αστική υπόθεση περί τάχα απάτης – ήτοι συνομωσία προς παραποίηση στοιχείων εν’ όψει συμφερότερων φόρων και ασφαλίστρων – να καταβάλλει το ποσόν των $355 εκατ.
Συγκεκριμένα, ο επίσης μεγιστάνας του Real Estate Grand Cardone (Cardone Capital) ανακοίνωσε «την άμεση παύση πάσας επενδύσεως στο Real Estate της πόλεως της Νέας Υόρκης», επισημαίνων «πως υπό τις παρούσες συνθήκες, οι κίνδυνοι υπερβαίνουν τις ευκαιρίες, των προσφάτως ληφθεισών αποφάσεων ασκουσών αρνητικές πιέσεις στις τιμές και την κερδοφορία (…). Σαλπάρομε για τις Πολιτείες του Τέξας [επίσης ρεπουμπλικοκρατουμένη] και της Φλόριντα».
Ο αυτός G. Cardone, επίσης συγγραφεύς του βιβλίου “Sell or Be Sold”, εδήλωσε στην εκπομπή Fox & Friends, ότι όταν ελήφθη η ανωτέρω απόφαση (κατά του προέδρου Τραμπ), ήταν ως να εξεπέμφθη το σήμα “κάτω τα μολύβια, μη εγγίζετε, μην πάτε” . Και ο Αμερικανός δικηγόρος Jonathan Turkey θα γράψει: «Οι συνέπειες στο επιχειρείν της Νέας Υόρκης θα είναι προδήλως ολέθριες. Η Νέα Υόρκη λαμβάνει την υφή εχθρικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, με την κεφαλή της επιχειρηματικής δραστηριότητος αυτής να παίρνει κατεύθυνση προς Νότο, καθ’΄ον χρόνον και οι φόροι και η εγκληματικότης άγουν ανοδικά».
Η ρηθείσα δικαστική απόφαση, του Δημοκρατικού ακτιβιστού και δωρητού σε περιφερειακούς Δημοκρατικούς οργανισμούς και αξιωματούχους της Νέας Υόρκης Arthur Engoron διατάσσει επίσης και την επί τριετία παύση της επιχειρηματικής δραστηριότητος του προέδρου Τραμπ και των υιών του Eric και Donald Jr. στην Νέα Υόρκη. Ο G. Cardone εδήλωσε περαιτέρω: «Βασιζόμεθα στην Cardone Capital σε 14.000 επενδυτές, εξαρτώμενοι εκ της συνεχούς ταμειακής ροής. Εάν δεν μπορώ να υπολογίσω σε μία τέτοια ταμειακή ροή, συνεπεία μίας δικαστικής αποφάσεως ή των [κατακλυζόντων την πόλη] λαθρομεταναστών (…), τότε ο δρόμος της αγοράς του Real Estate προς Φλόριντα είναι αναπόφευκτος».
Ο δε επίσης επιφανής επιχειρηματίας Kevin O’Leary (Shark Tank) απεκάλεσε την Νέα Υόρκη «χαμένη» Πολιτεία, δηλώνων, ότι κατόπιν της ετυμηγορίας Τραμπ, δεν πρόκειται πλέον να επενδύσει σ’ αυτήν: «Είμαι ένας συνήθης επενδυτής. Και έχω μείνει εμβρόντητος. Επ’ ουδενί μού είναι δυνατόν ν’αντιληφθώ και κατανοήσω τέτοιαν απόφαση. Δεν βασίζεται σε καμία λογική».
Αναβρασμός στους επενδυτές
Και ενώ η κυβερνήτης της Νέας Υόρκη, Kathleen Hochul, Δημοκρατικός, σπεύδει να συγκρατήσει του επενδυτές, διατεινόμενη πως η εν λόγω υπόθεση «αποτελεί εξαίρεση, εκ των περί αυτής ασυνηθών συγκυριών», ο Κ. Ο΄Leary της απαντά, ότι «άπαντες οι επενδυτές είναι ανήσυχοι», ότι η απόφαση του ανωτέρω δικαστού είναι «αυθαίρετη», πετάσσων το γάντι στον αρμόδιο δικηγορικό σύλλογο της Νέας Υόρκης προς έλεγχο τούτου, επισημαίνων περαιτέρω, ότι τα λόγια της κυβερνήτου «δεν πείθουν, μη έχουσας τί να παρατάξει δια να αιτιολογήσει την εν λόγω απόφαση».
Επί της ουσίας, τίθεται το καίριο ερώτημα – όπερ εθέσαμε ήδη επί προηγουμένης ευκαιρίας – “ποίο το θύμα”; “Ποίος απώλεσε χρήματα;” Κατά τις παρατεθείσες από μέρους μας καταθέσεις μαρτύρων – π.χ. Deutsche Bank (ένθ’ανωτ.) – ουδείς! Μάλιστα, δε, κορυφαίος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης-Stern κατέθεσε διαρκούσης της δίκης: «Εάν ο κύριος Τραμπ υπήρξε φοιτητής μου, θα ελάμβανε δια την τήρηση των βιβλίων του “Άριστα”. Ουδέποτε είδα τόσο λεπτομερείς και διαφανείς καταστάσεις όσο εκείνες του κυρίου Τραμπ»!
Αναλύοντες την κατάπτυστη αυτήν απόφαση (NYSCEF 1688/16.02.2024), εξάγονται τα εξής, ως προκύπτουν εκ της ιδίας της αποφάσεως ταύτης:
- «Επ’ ουδενί αμφισβητείται, ότι οι εναγόμενοι προέβησαν εμπροθέσμως σε άπασες τις πληρωμές τους» (ένθ’ ανωτ, σελ. 4)! Επομένως, ο πρόεδρος Τραμπ και οι ανωτέρω υιοί του έλαβαν δάνεια, τα οποία και απεπλήρωσαν εν καιρώ, στο ακέραιο εντόκως.
- H ενάγουσα Γενική Εισαγγελεύς (Γ.Ε.) της Νέας Υόρκης Letitia James εμφάνισε μάρτυρα κατά τον οποίον «οι εναγόμενοι επωφελήθησαν δανείου συναφθέντος μετά της Deutsche Bank επί τη βάσει συμφερόντων τόκων ερειδομένου σε απατηλές οικονομικές δηλώσεις [Statements of Financial Condition]. (…) Σε ό,τι αφορά, λ.χ., το ενυπόθηκο δάνειο επί της Wall Street 40, οι παραχθέντες τόκοι ήταν χαμηλότεροι ενός κοινού δανείου» (ένθ’ανωτ., σελ. 82).
- Όμως, όπως παραθέσαμε σε προηγουμένη αρθρογραφία μας, ο David Williams, υψηλόβαθμο στέλεχος της Deutsche Bank, ερωτηθείς επ’ ακροατηρίω απάντησε, ότι η «τράπεζα διαθέτει δικές τις δυνατότητες αξιολογήσεως της πιστοληπτικής φερεγγυότητος του δανειολήτου», ότι «είναι κοινό μυστικό πως την τράπεζα ουδείς μπορεί να την ξεγελάσεις» και πως οι συναλλαγές μετά του Τραμπ «δεν ήσαν διάφορες εκείνων που είθισται».
Ποιο το έγκλημα του Τραμπ;
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται: Ποίο το έγκλημα στην σύναψη δανείου επί συμφεροτέρων όρων; Εφ’ όσον οι όροι αυτοί αντλούνται νομίμως εκ της ελευθέρας αγοράς, θα ελέγχει η Πολιτεία ποίοι οι όροι αυτοί; Παρηπονέθη έναντι οιουδήποτε οιοσδήποτε εκ των συναλλασσομένων μετά του προέδρου Τραμπ και των υιών αυτού; Τότε, διατί ο πρόεδρος Τραμπ και οι υιοί του να καταβάλλουν στην Πολιτεία πρόστιμο εκ $355 εκατ. και προς αποζημίωση ποίου; Σημειωτέον, κατόπιν της ετυμηγορίας, το ανωτέρω ποσό επαυξήθηκε δια τόκων ύψους $100 εκατομμυρίων, οπότε το σύνολο της απαιτήσεως ορίζεται στο ύψος των $454 εκατ. Πέραν δε τούτου, όσον το εν λόγο ποσόν δεν καταβάλλεται, προεβλέφθη και ρήτρα προς $111.984,00 ημερησίως, έως και κατάσχεση παντός ενεργητικού στην Νέα Υόρκη.
Το ανωτέρω ερώτημα απαντάται δια των απωτέρων κινήτρων της εν λόγω αγωγής από μέρους της εναγούσης L. James, ταύτης ορκισθείσας να εξολοθρεύσει τον πρόεδρο Τραμπ διαρκούσης της προεκλογικής καμπάνιας αυτής ως Γ.Ε., δέσμευση χάρις στην οποίαν και εξελέγη, την 01.01.2019. Ο Νοστράδαμος της αμερικανικής δικηγορίας, ως συνάδελφοί του τον αποκαλούν, εκ του ότι προέβλεψε την εν λόγω υπόθεση (μεταξύ των άλλων), καθηγητής της Νομικής του Πανεπιστημίου Harvard Alan Dershowitz –Δημοκρατικός (!) – εδήλωσε τα ακόλουθα περί τη υποθέσεως:
«Τα επιβληθέντα πρόστιμα αντίκεινται στο Σύνταγμα, στις διατάξεις περί νομίμου διαδικασίας διεξαγωγής δίκης, τέλος, δε, στην [8η] Τροπολογία περί απαγορεύσεως επιβολής υπερβαλλόντων προστίμων. Κατόπιν τούτων, οι εναγόμενοι έχουν πολλές πιθανότητες επιτυχίας επί ασκήσεως εφέσεως. (…) [Επί της Γενικής Εισαγγελέως L. James] η μόνη της βάσιμη απαίτηση θα ήταν τυχόν δικαιώματά της επί του βιβλίου μου, ο τίτλος του οποίου οφείλεται στην ιδία [Dershowitz, A., Get Trump, εκδ. Hot Books, 2023] (…).
Η συμπεριφορά της πρέπει να διερευνηθεί υπό των αρμοδίων δικαστικών και εισαγγελικών Αρχών. Δεν διεκδικείς δημόσιο αξίωμα εξαπολύων εκστρατεία να εξοντώσεις κάποιον, ασχέτως νομικών διατάξεων και στοιχείων, που υπολογίζεις ν’ανεύρεις στην πορεία. Τοιαύτη τακτική παραπέμπει μόνον στην μέθοδο του [Σοβιετικού αρχηγού της N.K.V.D.] Lavrentiy Beria: “Δείξε μου το πρόσωπο και θα σού βρω το έγκλημα”. (…) Όταν ένας υποψήφιος δημοσίου αξιώματος υπόσχεται, ότι άμα τη εκλογή του θα εξολοθρεύσει πρόσωπο, τότε ομιλούμε περί είδος τι Μπανανίας».
Η απάντηση Τραμπ
Βεβαίως, επί Σοβιετισμού, η εγκληματικότης περιορίζετο στα χέρια των κυβερνώντων, ενώ, εν προκειμένω, η υιοθέτηση παρομοίων τακτικών έχει ως αποτέλεσμα την εκ της παρεκκλίσεως των καθηκόντων τούτων και την ένεκα αυτής έξαρση της βίας από μέρους των πολιτών, όπως λαμβάνει χώρα στην Νέα Υόρκη, εκ της αμελείας της Γενικής Εισαγγελέως L. James, κατόπιν και της πολιτικής περί ανοικτών συνόρων τούτων των Δημοκρατικών.
Εξ αυτού, η Ρεπουμπλικάνη βουλευτής (Νέα Υόρκη, 21η Περιφέρεια) Elise Stefanik προέβη σε καταγγελία στον αρμόδιο δικηγορικό σύλλογο κατά της Γ.Ε. L. James, ισχυριζομένη, ότι η τελευταία αθέτησε τους κανόνες που διέπουν την άσκηση του λειτουργήματός της. Και ο προεδρεύων της υποθέσεως Α. Engoron φέρεται εμπλεκόμενος σε σκάνδαλο, βάσει εκθέσεως αναφυείσας προσφάτως, υπό χρονολογία 2002, αφορώσας σχέση του μετά γραμματέως της αντιδίκου πλευράς επί υποθέσεως της οποίας επίσης προήδρευε και η οποία φέρεται να επηρέασε το αποτέλεσμα της δίκης σε βάρους του εναγομένου.
Επισήμως, η ανωτέρω απόφαση εξεδώθη την 23.02.2024 και ο πρόεδρος Τραμπ μετά των υιών του έχουν 30 ημέρες όπως εφεσιβάλουν, οι δε δηλώσεις της μαχιμοτάτης δικηγόρου αυτών, Alina Habba, προμηνύουν ακαριαία απάντηση. Κατά τον Βρετανό συντηρητικό Nigel Farage, «δεν υπάρχει πλέον αισχρά και εξωφρενική δικαστική απόφαση». Στην αντίπερα πλευρά, η διαβιούσα εν Νέα Υόρκη Μπάρμπαρα Στρέϊζαντ φέρεται δηλώσασα, ότι εάν επανεκλεγεί ο πρόεδρος Τραμπ θα εγκαταλείψει τις ΗΠΑ. Σ’ αυτήν την περίπτωση, θ’ αντικαταστήσω το Hello, Dolly! της συλλογής μου με ταινία του Sly…