Ολίγη από αναγνώριση της Γενοκτονίας Ελλήνων-Αρμενίων από τον Νετανιάχου

Σίγουρα η αναφορά του Νετανιάχου έχει μία βαρύνουσα επικοινωνιακή-συμβολική σημασία, αλλά μέχρι εκεί, καθώς επισήμως το ισραηλινό Κοινοβούλιο και το ισραηλινό κράτος δεν αναγνωρίζουν την Γενοκτονία των Αρμενίων, πόσο μάλλον αυτές των Ελλήνων του Πόντου και αυτές των Ασσυρίων.

Ο Νετανιάχου ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο γιατί το Ισραήλ δεν έχει αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων από τους Τούρκους, με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό να αναφέρεται σε ένα ψήφισμα της Κνεσέτ του 2018 που αφορά αποκλειστικά την Γενοκτονία των Αρμενίων, το οποίο όμως ακυρώθηκε, λόγω έλλειψης επαρκούς υποστήριξης από τον τότε κυβερνητικό συνασπισμό.  Έκτοτε ουδέν… Επίσης, το ψήφισμα αυτό δεν αναφέρεται στην Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσύριων από τους Οθωμανούς-Τούρκους.

Όταν ο δημοσιογράφος επέμεινε αν αυτό το ψήφισμα εκφράζει και την θέση του ως πρωθυπουργού του Ισραήλ, ο Νετανιάχου αποκρίνεται ότι “την εκφράζει τώρα”, με τον δημοσιογράφο να τον ευχαριστεί, λήγοντας την συζήτηση! Βεβαίως η αναφορά Νετανιάχου ήταν αρκετή για να προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση της Τουρκίας που τον κατηγορεί για «διαστρέβλωση των τότε γεγονότων», αναφερόμενη «στον ρόλο του στη γενοκτονία που διαπράττεται εναντίον του παλαιστινιακού λαού».

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων υπήρξε αίτημα ισραηλινών αριστερών, αλλά και εθνικιστικών κομμάτων, αλλά όπως προαναφέρθηκε ουδέποτε προχώρησε και ένας εκ των λόγων ήταν για να μην διαταράξει το Ισραήλ τις ήδη τεταμένες σχέσεις του με την Τουρκία. Βέβαια, μετά και την αμέριστη στήριξη της τελευταίας στην Χαμάς και της συνολικότερη μεσανατολική της πολιτική, δεν μοιάζει να υπάρχει λόγος να τηρεί το Ισραήλ σχετικές ισορροπίες.

Ισραήλ και Γενοκτονία

Ειδικά σε ό,τι αφορά την Γενοκτονία των Αρμενίων που είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη, η διαχρονική στάση του Ισραήλ μοιάζει ιστορικά ανεξήγητη, πόσο μάλλον όταν είναι γνωστός ο θαυμασμός που έτρεφε ο Αδόλφος Χίτλερ για τον ίδιο τον ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ, όπως απέδειξε στην κλασική του πλέον μελέτη “Ατατούρκ και Ναζί” ο Ihrig Stefan, με τους Γερμανούς εθνικοσοσιαλιστές να ταύτιζαν τους Αρμένιους και τους Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τους Γερμανούς Εβραίους, τους οποίους αδημονούσαν να αντιμετωπίσουν με τις γενοκτονικές μεθόδους των Νεότουρκων και των κεμαλιστών. Είναι εξάλλου γνωστή η περίφημη φράση που αποδίδεται στον Χίτλερ: «Ποιος θυμάται την Γενοκτονία των Αρμενίων»;

Όμως, ένας έτερος λόγος για την διαχρονική στάση των Ισραηλινών δεν έχει να κάνει τόσο με τις γεωπολιτικές ισορροπίες, όσο περισσότερο με την ιστορική μνήμη του Ισραήλ, η οποία θέλει το Ολοκαύτωμα ως «μοναδικό» γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία. Ο ίδιος ο ισραηλινός Τύπος έχει πολλάκις αναφέρει πως το Ισραήλ αντιμετωπίζει με λογική “περιούσιου λαού” τα ζητήματα της γενοκτονίας, σχεδόν “φοβούμενο” να μην υποσκελιστεί το Ολοκαύτωμα από έτερες γενοκτονίες.

Το αν τώρα αλλάζει κάτι με μία (στην πραγματικότητα έμμεση) αναφορά Νετανιάχου, θα φανεί στην πράξη και βεβαίως, συγκεκριμένα με υιοθέτηση σχετικού ψηφίσματος από την ισραηλινή Βουλή, όπου οι ισορροπίες εκεί είναι άκρως οριακές. O δε Ισραηλινός πρωθυπουργός αποτελεί μία πολωτική προσωπικότητα, άκρως αρνητική σε σημαίνων μέρος της ισραηλινής κοινής γνώμης και για τις ευθύνες του στη μη αποτροπή της αιματηρής-τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς και για την άρνηση του να καταλήξει σε έναν συμβιβασμό για τους ομήρους (για να μην αναφερθούμε στην βεβαρημένη διεθνή εικόνα του Ισραήλ). Το σίγουρο είναι ότι μία έμμεση αναφορά σε ένα podcast σε καμία περίπτωση δεν συνιστά επίσημη αναγνώριση καμίας Γενοκτονίας.

Μία έτερη δε και άκρως ενδιαφέρουσα ανάγνωση της αναφοράς Νετανιάχου, ήρθε από τον Αράμ Χαμπαριάν, εκτελεστικό διευθυντή της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής της Αμερικής, που επέκρινε την σχετική δήλωση του, υποστηρίζοντας ότι η αναγνώριση θα ήταν πραγματικά αξιόπιστη, εάν συνοδευόταν από την ακύρωση της στρατιωτικής συμμαχίας του Ισραήλ με το Αζερμπαϊτζάν…