Ποια είναι τα μηνύματα του ΝΑΤΟ προς τη Μόσχα

Παρακολουθώντας κανείς την αρθρογραφία στα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων (Tass, Ria, Interfax), θα σχηματίσει την εντύπωση ότι ο κόσμος όλος είναι στα πρόθυμα διάλυσης και ευτυχώς που υπάρχει η Ρωσία (ή καλύτερα το Κρεμλίνο) και παρέχει στην ανθρωπότητα όλα τα εχέγγυα πως θα ξημερώσει και αύριο. Χθες το βράδυ για παράδειγμα ο αναλυτής Κορνίλοφ στο Ria λέει πως καταστράφηκε ο Ρούτε στην Ολλανδία (αν και αποκαλούνταν πρωθυπουργός-τεφλόν) και τώρα έχουν σειρά και οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες λόγω μεταναστευτικού (επιχειρηματολογία χειρότερη και από του Βίλντερς), η αρθρογράφος Νικηφόροβα πανηγυρίζει διότι ο Ζελένσκι είναι σε αδιέξοδο επειδή έγινε μαριονέττα της Δύσης (και δεν έγινε της Μόσχας) και o συνάδελφός της Σάβτσουκ το τερματίζει λέγοντας ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται πλέον στο απόλυτο αδιέξοδο και πιο πέρα δεν πάει, παρότι ο Ζελένσκι παίρνει πυρηνικά.

Το ΝΑΤΟ, έτσι για την ιστορία, κάνει Σύνοδο στη Λιθουανία, πιο κοντά στη Ρωσία δεν υπάρχει. Σαν να πήγαινε η Ρωσία για Στρατιωτική Σύνοδο με τους συμμάχους της στην Κούβα ή τη Βενεζουέλα. Καμία αναφορά στο ΝΑΤΟ και τι μπορεί να σημαίνει η Σύνοδος του Βίλνιους.

Υπάρχουν βεβαίως άλλα ενδιαφέροντα άρθρα στα ρωσικά πρακτορεία, που συντάχθηκαν μάλιστα από υπουργεία, με πρώτο και καλύτερο το Άμυνας το οποίο εξηγεί γιατί δεν μπορεί η Ουκρανία να χτυπήσει τη Ρωσία με S-200 (…) και του Χρηματιστηρίου για την υπερκάλυψη του πράσινου ομολόγου του Δήμου Μόσχας με το οποίο θα γίνει η αγορά ηλεκτροκίνητων λεωφορείων. Το πράσινο ομόλογο, λοιπόν, που έγινε ανάρπαστο έτσι για να μαθαίνουμε, το αγόρασαν απλοί πολίτες. Ως προς το ΝΑΤΟ, παρατίθεται η ανακοίνωση της Μόσχας να μην ενταχθεί η Ουκρανία διότι θα ενεργεί πρόβλημα. Ο ίδιος ο Ζελένσκι έχει παραδεχθεί ότι η Ουκρανία μόνον μετά τον πόλεμο μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Με όλα αυτά τα ωραία από τη Ρωσία, θα περίμενε κανείς ότι έξω από τα ρωσικά προξενεία θα σχηματίζονται κάθε μέρα ουρές για visa. Ψυχή δεν υπάρχει. Και ας λέει η Δούμα πως το 2030 θα διπλασιαστούν οι μισθοί στη Ρωσία από τα υπερέσοδα που θα εισπράξει από φυσικό αέριο και πετρέλαιο και οι Ρώσοι θα είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι στην Ευρώπη. Πάλι καλά δεν είπαν πως θα πάνε μετανάστες Γερμανοί για δουλειά στο Νοβοροσίσκ ή ακόμα παραπέρα στο Νοβοσιμπίρσκ. Οι Γερμανοί στρέφονται ανατολικά, αλλά όχι για τη Ρωσία. Η Rheinmetall ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει ένα εργοστάσιο τεθωρακισμένων οχημάτων στην Ουκρανία μέσα σε τρεις μήνες και επισκευαστική βάση.

Η είδηση αυτή δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας νέας συνωμοσίας εις βάρος της Ρωσίας, όπως οι προηγούμενες που είχαν σύρει τον Πούτιν σε εισβολή, για να καθηλώσουν στη συνέχεια τις ρωσικές δυνάμεις, ή την άλλη με τον μάγειρα Πριγκόζιν ο οποίος στη συνέχεια έγινε με την Wagner δισεκατομμυριούχος και στο τέλος στασιαστής. Κι όλα αυτά με στόχο τη διάλυση της Ρωσίας.

Ουκρανία όπως Ισραήλ

Αυτό που συνάγεται από τα κείμενα του ΝΑΤΟ για την Σύνοδο του Βίλνιους δεν είναι η διάλυση της Ρωσίας. Αντιθέτως προκύπτει πως θα πρέπει να κρατηθεί ως έχει, ώστε να διασφαλιστεί πως ο κόσμος δεν θα μπει σε χειρότερη περιπέτεια. Ναι μεν στην Ουκρανία θα συνεχίσουν να δίνονται όπλα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ευνοείται μία επίθεση στη Ρωσία. Η Ουκρανία δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ (το ΝΑΤΟ θα έπρεπε τότε να κηρύξει πόλεμο στη Ρωσία). Οι εγγυήσεις προς την Ουκρανία θα είναι ανάλογες με αυτές που έχει το Ισραήλ. Και το Ισραήλ δεν είναι στο ΝΑΤΟ, όμως η σχέση που έχει με τις χώρες του ΝΑΤΟ και ιδίως με τις ΗΠΑ διασφαλίζει την ύπαρξή του απέναντι σε κάθε απειλή.

Τι σημαίνει αυτή η προοπτική για την Ουκρανία; Με δυο λόγια ότι θα εξοπλίζεται με οπλικά συστήματα επί δεκαετίες, θα έχει την πολιτική και διοικητική υποστήριξη για να περάσει σε μία νέα μορφή οργάνωσης, ως χώρα σε διαρκή πόλεμο και όποια άλλη χώρα (μικρή ή μεγάλη όπως η Κίνα) έχει διαφορετική άποψη ας την καταθέσει. Από τις συζητήσεις προπαρασκευής της Συνόδου του ΝΑΤΟ προκύπτει και άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο, ό,τι ορισμένα από τα σχέδια ανοικοδόμησης που συζητούνταν για την εποχή μετά τον πόλεμο, έρχονται στο παρόν και δημιουργείται ένα σχήμα πρωθύστερο (και πρωτόγνωρο) με έργα που θα ξεκινήσουν μέσα στον πόλεμο, με χρηματοδότηση από ΕΕ, ΗΠΑ και Διεθνείς Οργανισμούς.

Τι θα κάνει το Κρεμλίνο, εάν ανακοινωθεί η ανακατασκευή των σταθμών και των αεροδρομίων της δυτικής Ουκρανίας ή το άνοιγμα των λιμανιών στη Μαύρη Θάλασσα μετά την αποναρκοθέτηση; Θα τα βομβαρδίσει κι ας ξέρει ότι θα τελούν υπό ένα νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς (υβριδικό ή όπως αλλιώς ονομαστεί) και όπως με τις πρεσβείες και τα ινστιτούτα τρίτων χωρών υπάγονται σε πλαίσιο ειδικής προστασίας.

Έχουν περάσει 500 μέρες από την εισβολή της Ρωσίας και δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι θα τερματιστεί ο πόλεμος με συνθηκολόγηση της Ουκρανίας. Όσο η Ρωσία παραμείνει εγκλωβισμένη στην Ουκρανία, το ευρωπαϊκό Αφγανιστάν όπως σημειώνουν πολλά από τα δυτικά think tanks σε δημοσιευμένες μελέτες τους, ο υπόλοιπος κόσμος βρίσκεται σε αναζήτηση αρχιτεκτονικής ασφαλείας στην οποία για πρώτη φορά η Ρωσία δεν θα έχει (ούτε διεκδικεί) ρόλο. Ναι μεν έχουμε φύγει προ πολλού από το μοντέλο των δύο κόσμων και των δύο πυλώνων, αλλά δεν είχαμε δει το λεγόμενο πολυπολικό, παρότι έχουν περάσει τρεις δεκαετίες ζυμώσεων στην περιφέρεια, με το ΝΑΤΟ σε υπαρξιακή κρίση. Το ΝΑΤΟ, έχει περάσει μέσω Ουκρανικού στη διαχείρισης της κρίσης του, ενώ οι εν δυνάμει νέοι παγκόσμιοι παίκτες ισχύος, η Κίνα και η Ινδία είναι στην ουσία αντίπαλες δυνάμεις και οι περί αυτών μάλλον δεν φιλοδοξούν να εγκλωβιστούν σε ένα διπολικό σχήμα εσωτερικών συγκρούσεων, με απλά λόγια σχιζοφρενικό.

Το Ουκρανικό πράγματι με όλα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα αποτελεί ορόσημο στην πορεία του κόσμου, για τις νέες ισορροπίες που βρίσκονται υπό διαμόρφωση. Το τέλος του κόσμου που γνωρίζουμε δεν ήρθε, ούτε οικονομικά, ούτε πολιτισμικά, ούτε πολιτικά και δεν θα έρθει ούτε στρατιωτικά. Το θέμα είναι πως και που θα βρεθεί το νέο σημείο ισορροπίας, ποιοι θα ανέβουν στην κλίμακα και ποιοι θα πέσουν ή θα υποχωρήσουν. Επιπλέον αν η νέα πραγματικότητα θα έχει διάρκεια ή θα φέρει νέες συγκρουσιακές καταστάσεις. Δεν πρόκειται πάντως για άσκηση επί χάρτου που λύνεται με μία απάντηση σε συσκευασία tweet. Θα είναι μακρά-πολυκύμαντη διαδικασία. Και, μολονότι τα δεδομένα είναι καθαρά και οι στόχοι ευκρινείς, το αποτέλεσμα δεν είναι προδιαγεγραμμένο.