Ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο του Τραμπ

«Στόχος μας ήταν η καταστροφή της πυρηνικής ικανότητας εμπλουτισμού του Ιράν και ο τερματισμός της πυρηνικής απειλής που θέτει το Νο1 κράτος-χορηγός της τρομοκρατίας» και συνεχίζοντας ο Τραμπ θα πει: «Η αποψινή ήταν η πιο δύσκολη από όλες, μακράν, και ίσως η πιο θανατηφόρα. Αλλά αν δεν επέλθει ειρήνη σύντομα, θα επιτεθούμε σε αυτούς τους άλλους στόχους με ακρίβεια, ταχύτητα και επιδεξιότητα – οι περισσότεροι από αυτούς μπορούν να εξουδετερωθούν σε λίγα λεπτά»…

«Αν η ειρήνη δεν έρθει γρήγορα, θα πλήξουμε αυτούς τους άλλους στόχους με ακρίβεια, ταχύτητα και επιδεξιότητα»… «Το Ιράν –
ο νταής της Μέσης Ανατολής – πρέπει τώρα να κάνει ειρήνη. Εάν δεν κάνει, οι μελλοντικές επιθέσεις θα είναι πολύ ισχυρότερες και πολύ πιο εύκολες»… «Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είτε θα υπάρξει ειρήνη, είτε θα υπάρξει τραγωδία, για το Ιράν πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που έχουμε δει τις τελευταίες οκτώ ημέρες», προειδοποιώντας: «Θυμηθείτε, έχουν απομείνει πολλοί στόχοι»…

Λίγο μετά την επίθεση των Ιρανών στην αμερικανική βάση στο Κατάρ, ο Τραμπ ευχαρίστησε… το Ιράν, καθώς είχε ειδοποιήσει πριν την επίθεση, η οποία αποδείχτηκε κολοφώνας τον εξελίξεων που ακολούθησαν, με τον Αμερικανό πρόεδρο να επιβάλει εκεχειρία, να δηλώνει τον εκνευρισμό του με το Ισραήλ που απείλησε με αντίποινα σε μία ιρανική επίθεση και τελικώς να μεταβαίνει στην Χάγη για την Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ως ειρηνοποιός…

Τί θέλει να δείξει ο Τραμπ

Ο Τραμπ ήθελε να δείξει ότι οι ΗΠΑ δεν είναι μόνο το κέντρο της πολιτικής ηγεμονίας, αλλά και ο παγκόσμιος σερίφης του πλανήτη. Επιβεβαίωσε, με άλλα λόγια, ό,τι έκαναν και στο παρελθόν οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ, δηλαδή και ο Τραμπ αναφέρθηκε στην ολοκληρωμένη αντίληψη της μιας και μοναδικής ειρήνης του πλανήτη, της Pax Americana (Αμερικανικής Ειρήνης), της γεωπολιτικής κατάστασης, που μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε κυρίαρχη (παρά τις όποιες προσαρμογές του).

Ταυτόχρονα ο Τραμπ ήθελε να στείλει και δύο μηνύματα, ένα προς την Κίνα (που αποτελεί το υπόδειγμα της μετανεωτερικής τεχνοκρατίας) και ένα προς τη Ρωσία, με το προχωρημένο πυρηνικό της πρόγραμμα και την γεωπολιτική της θεωρία, του Ευρασιανισμού. Τι άλλο ήθελε να περάσει ο Τραμπ; Ότι η εκφραζόμενη θεωρία του πολυπολιτικού κόσμου δεν υφίστανται. Το παγκόσμιο πολιτικό managment ανήκει αποκλειστικά στις ΗΠΑ, και μόνο οι ΗΠΑ, ως αυτοκρατορία, παράγουν το παγκόσμιο Διευθυντήριο και επιδιώκουν να καθορίσουν όλες τις μορφές της παγκόσμιας διακυβέρνησης και όλο το βιοπολιτικό ιστό του πλανήτη.

Ποια είναι η διαφορά του Τραμπ σε σχέση με το παγκοσμιοποιημένο βαθύ κράτος των ΗΠΑ; Ο Ρώσος φιλόσοφος Ντούγκιν αναφερόμενος στην πολιτική του Τραμπ έχει γράψει: «Γενικά, όλο αυτό το σύστημα – πριν από τον Τραμπ – ήταν γνωστό ως συλλογική Δύση. Σε αυτή τη διαμόρφωση, οι θέσεις των επιμέρους χωρών και των εθνικών κυβερνήσεων δεν είχαν σχεδόν κανένα ρόλο. Το παγκόσμιο βαθύ κράτος είχε τα δικά του προγράμματα, τους δικούς του στόχους και τις δικές του στρατηγικές, που αγνοούσαν εντελώς τα εθνικά συμφέροντα … Δημιουργούσαν ένα παγκόσμιο άλμα με ένα νέο, μεταανθρώπινο μέλλον όπου η τεχνολογία θα αντικαθιστούσε πλήρως τους ανθρώπους»…

«Σε αντίθεση με τους κλασικούς Ρεπουμπλικάνους, των τελευταίων δεκαετιών (όπως ο Τζορτζ Μπους), ο Τραμπ δεν είχε ποτέ την πρόθεση να προσαρμόσει την παγκοσμιοποίηση στο νεοσυντηρητικό στυλ, το οποίο απαιτούσε άμεσο επιθετικό ιμπεριαλισμό και την επιβολή της μονοπολικότητας».

Εδώ υπάρχει μια αβλεψία του Ντούγκιν. Γιατί ο Τραμπ κάνει αυτό ακριβώς που περιγράφει παραπάνω για τους Ρεπουμπλικάνους. Και γι’ αυτό επήλθε και η σύγκρουση του κινήματος MAGA, με την άρνηση τους να συμμετάσχουν οι ΗΠΑ, δηλαδή να μην εμπλακούν στο πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Ο Τραμπ για μια ακόμη φορά ήταν αντιφατικός και αυτό, γιατί ονειρεύεται να φτιάξει μια παγκόσμια ηγεμονία, έναν πολιτικό μητροπολιτισμό, ο οποίος θα δομείται σε μια μυθοπλασία, όπου η επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες θα ενέχουν και την υπερ-εξουσιατικότητα των ΗΠΑ.