Ποιοι είναι οι Χούτι που πλήττουν και ελληνόκτητα πλοία
09/07/2025
Το κίνημα των Χούτι, γνωστό και ως Ανσάρ Αλλάχ, αποτελεί σημαντικό “παίκτη” στο περίπλοκο πολιτικό τοπίο της Υεμένης, αλλά και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Η επίθεση στο ελληνόκτητο πλοίο Magic Seas, ήταν η πρώτη εναντίον εμπορικού πλοίου στην Ερυθρά Θάλασσα από τον Νοέμβριο του 2024. Ακολούθησε η επίθεση τους στο επίσης ελληνόκτητο Eternity C-2, που προκάλεσε τον θάνατο τεσσάρων ναυτικών, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες και τον τραυματισμό ενός άλλου.
Οι Χούτι έδωσαν στην δημοσιότητα ένα προπαγανδιστικό βίντεο από την επίθεση τους στο Magic Seas, στην Ερυθρά Θάλασσα, το οποίο θυμίζει χολιγουντιανό τρέιλερ! Η επίθεση σημειώθηκε 51 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά του λιμανιού Χοντέιντα. Το πλοίο δέχθηκε επίθεση από οκτώ ταχύπλοα σκάφη με ενόπλους, οι οποίοι εκτόξευσαν τουλάχιστον 20 αντιαρματικές ρουκέτες τύπου RPG. Παράλληλα, τέσσερα μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USVs) έλαβαν μέρος στην επίθεση.
Η ομάδα ασφαλείας του Magic Seas κατάφερε να εξουδετερώσει δύο από τα τέσσερα USVs, ωστόσο τα υπόλοιπα δύο προσέκρουσαν στο πλοίο. Στη συνέχεια, το πλοίο δέχθηκε και τρεις αντιπλοϊκούς πυραύλους, εκ των οποίων οι δύο έπληξαν το σκάφος. Από την επίθεση προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές που οδήγησαν στη βύθιση του πλοίου. Τα 22 μέλη του πληρώματος διασώθηκαν από τις δυνάμεις της Ακτοφυλακής της Υεμένης.
Στο ερώτημα γιατί οι Χούτι συνεχίζουν τις επιθέσεις τους στην Ερυθρά Θάλασσα, παρά την εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Ιράν και την συμφωνία των σιιτών ανταρτών με τις ΗΠΑ, η απάντηση είναι ότι η στρατηγική της οργάνωσης “Ανσαρ Αλλάχ” (όπως λέγονται επίσημα) υπερβαίνει τη Γάζα, την σχέση της με το Ιράν και την αντιπαράθεση της με το Ισραήλ.
Το να βλέπει κανείς τους Χούτι ως έναν ιρανικό πληρεξούσιο ή ως μία ριζοσπαστική ομάδα που συμπράττει τους Παλαιστινίους για την Γάζα, είναι κάτι υπερ-απλουστευτικό, διότι δεν εξηγεί την συνεχιζόμενη επιθετικότητα τους και τις δυνατότητες μελλοντικής δράσης που αυτοί έχουν.
Η Γάζα ως πρόσχημα…
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα εθνικό κίνημα της Υεμένης με περιφερειακά συμφέροντα. Μπορεί η Γάζα να τους έδωσε το πρόσχημα για την εκστρατεία των επιθέσεων τους στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά τα κίνητρα για αυτές υπερβαίνουν την σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστινίων.
Η κοινή αραβική και ισλαμική και ταυτότητα εξηγεί την υποστήριξη τους στην Παλαιστίνη, όπως και την αντιπαράθεση τους με αραβικά κράτη που έχουν δεσμούς με το Ισραήλ – Σαουδική Αραβία, Εμιράτα – πέραν του ότι τα προαναφερόμενα κράτη αποτέλεσαν την εμπροσθοφυλακή κατά των Χούτι στον εμφύλιο της Υεμένης. Ο αντιαμερικανικός των Χούτι δεν προηγείται απλώς της σύγκρουσης στην Γάζα, αλλά εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία αποτελεί κεντρικό σημείο της κοσμοθεωρίας του κινήματος – δηλώνουν πως παλεύουν για μία ισχυρή Υεμένη που θα αποτρέπει τους εχθρούς της. Χαρακτηρίζουν τις ΗΠΑ ως «κουκλοπαίκτη του Ισραήλ» και το Ισραήλ ως «μαριονέτα της Αμερικής».
Η “Ανσαρ Αλλάχ” βλέπει στις ΗΠΑ τον “Μεγάλο Σατανά”, μια ιμπεριαλιστική δύναμη που απειλεί τον λαό της Υεμένης. Η δε συνεργασία τους με το Ιράν μπορεί να εκληφθεί και ως πραγματισμός, όπως και το γεγονός ότι συμφώνησαν με τον “Μεγάλο Σατανά” και εστιάζουν σε επιθέσεις εναντίων πλοίων που δεν συνδέονται με τα αμερικανικά συμφέροντα.
Το στρατηγικό όραμα των Χούτι
Το στρατηγικό όραμα του κινήματος αποκαλείται “Μάχη της Υποσχεθείσας Κατάκτησης”, στην πραγματικότητα μία φιλοδοξία των Χούτι να επεκτείνουν την επιρροή τους πέρα από την Υεμένη. Η “Μάχη της Υποσχεθείσας Κατάκτησης” αντανακλά τον στόχο τους να εδραιωθούν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Υποδηλώνει την επιθυμία τους να αμφισβητήσουν τις υπάρχουσες δομές εξουσίας και να προάγουν την ιδεολογική και πολιτική τους ατζέντα σε ευρύτερη κλίμακα, επιδεικνύοντας δύναμη και αποφασιστικότητα στο εσωτερικό της Υεμένης. Αυτό το μεγαλεπήβολο όραμα των Χούτι εδράζεται σε τέσσερεις πυλώνες, τους οποίους εξετάζουμε αναλυτικά.
Πρώτος Πυλώνας: Εμφάνιση του Μαχντί
Ο Μαχντί (που σημαίνει φωτισμένος ή καθοδηγούμενος) κατά την ισλαμική θεολογία πρόκειται για ένα πρόσωπο που εμφανίζεται στο “Τέλος των Καιρών”, για να απαλλάξει τον κόσμο από το κακό και την αδικία. Ο Μαχντί έχει σημαντική σημασία στο αφήγημα των Χούτι, καθώς συνδυάζουν το στρατηγικό όραμα τους με τις θρησκευτικές προφητείες. Είναι χαρακτηριστικό πως οι υποστηρικτές τους πιστεύουν ότι ο Μαχντί θα εμφανιστεί στην Υεμένη!
Επομένως οι Χούτι αξιοποιούν το παραδοσιακό θρησκευτικό αφήγημα του Ισλάμ, προκειμένου να κερδίσουν ευρεία υποστήριξη και να νομιμοποιήσουν την κυριαρχία τους. Η πίστη στην επικείμενη εμφάνιση του Μαχντί είναι βαθιά ριζωμένη στην ισλαμική παράδοση – και όχι μόνο των Σιιτών. Οι πιστοί προσδοκούν έναν σωτήρα που θα φέρει δικαιοσύνη στον κόσμο. Όταν οι Χούτι εμφανίζουν την Υεμένη ως γενέτειρα του Μαχντί, δείχνουν ότι ο αγώνας τους δεν περιορίζεται σε πολιτικό ή στρατιωτικό επίπεδο, αλλά πως πρόκειται για μία θεϊκή αποστολή, εμφανίζοντας το κίνημα τους ως τα επιλεγμένα όργανα της άφιξης του.
Το αφήγημα της εμφάνισης του Μαχντί προσθέτει ένα “πέπλο” πνευματικότητας στο κίνημα των Χούτι, δείχνοντας την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ πίστης, ιδεολογίας και δυναμικής ισχύος, όχι μόνο στο πλαίσιο της σύγκρουσης στην Υεμένη, αλλά και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Δεύτερος Πυλώνας: Κατάληψη της Μέκκας
Η κατάκτηση της ιερότερης πόλης του Ισλάμ έχει θρησκευτική, αλλά και στρατηγική σημασία για τους Χούτι, καθώς θα τους προσδώσει τεράστιο θρησκευτικό κύρος. Επιπλέον, η κατάληψη της Μέκκας δεν θα συμβόλιζε μόνο μια σημαντική στρατιωτική νίκη, αλλά θα αποτελούσε και μία αμφισβήτηση της νομιμότητας του σαουδαραβικού καθεστώτος, το οποίο αποτελεί την ηγέτιδα δύναμη στις τάξεις του σουνιτικού Ισλάμ.
Η φιλοδοξία άλωσης της ιερότερης πόλης του Ισλάμ, δείχνει την ευρύτερο σχεδιασμό των Χούτι να αναδιαμορφώσουν τη δυναμική στον μουσουλμανικό κόσμο. Στοχεύοντας τη Μέκκα, οι Χούτι διεκδικούν εξουσία και επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς μια τυχόν κατάληψη της, θα είχε (προφανείς) εκτεταμένες γεωπολιτικές συνέπειες, πέραν από θρησκευτικές.
Η κατάληψη της Μέκκας αντανακλά την προθυμία των Χούτι να αμφισβητήσουν τις καθιερωμένες δομές εξουσίας και να επιβεβαιώσουν το όραμά τους για μια αναδιαμορφωμένη ισλαμική τάξη, υπενθυμίζοντας την περίπλοκη αλληλεπίδραση θρησκείας, πολιτικής και περιφερειακής ισχύος στην σύγκρουση της Υεμένης, που προαναφέραμε.
Τρίτος Πυλώνας: Καταστροφή του Ισραήλ
Οι Χούτι έχουν διατηρήσει μια ανυποχώρητη στάση εναντίον του Ισραήλ, απηχώντας τα διάχυτα, από το 1948, αντι-ισραηλινά αισθήματα της περιοχής. Εμμένοντας στην καταστροφή του Ισραήλ, οι Χούτι εμφανίζονται ως οι πρωτοστάτες της αντίστασης ενάντια στις δυτικές και σιωνιστικές επιρροές στην περιοχή, κερδίζοντας την συμπάθεια, όχι μόνο ομοϊδεατών τους κρατών και ομάδων, αλλά και εκείνων που μοιράζονται παρόμοια αντι-ισραηλινά αισθήματα.
Η ρητορική περί καταστροφής του Ισραήλ δεν περιορίζεται στο επίπεδο του συμβολισμού για τους Χούτι, αλλά αποτελεί μία στρατηγική κίνηση για να εδραιώσουν τη θέση τους στο ευρύτερο γεωπολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής. Οι Χούτι επιδιώκουν να χαράξουν μια ξεχωριστή ταυτότητα, ως μια αντιϊμπεριαλιστική δύναμη αντίστασης στις εξωτερικές απειλές που μαίνονται στην περιοχή.
Οι Χούτι από την αρχή επαίνεσαν την επιχείρηση “Πλημμύρα του Αλ Άκσα” που ξεκίνησε η Χαμάς, με την αιματηρή επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Έχουν δεσμευτεί για την πλήρη υποστήριξη τους στον πόλεμο των Παλαιστινίων ενάντια στον ισραηλινό στρατό. Η πολεμική τους εκστρατεία στην Ερυθρά Θάλασσα εντάσσεται σε αυτήν ακριβώς την υποστήριξη.
Πυλώνας 4: Άνοδος του Παγκόσμιου Χαλιφάτου
Ο απώτερος στόχος των Χούτι για την ίδρυση ενός παγκόσμιου χαλιφάτου εντάσσεται σε ένα βαθιά ριζωμένο όραμα ενός ενοποιημένου ισλαμικού συστήματος διακυβέρνησης, το οποίο θα υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα, με στόχο να αμφισβητήσει και να αναδιαμορφώσει την υπάρχουσα διεθνή τάξη.
Απώτερη φιλοδοξία των Χούτι είναι να δημιουργήσουν ένα ενιαίο ισλαμικό κράτος, υπό μια κοινή ηγεσία, που θα διέπεται από τις ισλαμικές αρχές και αξίες. Ουσιαστικά οι Χούτι επιδιώκουν να επεκτείνουν την ιδεολογική και πολιτική τους επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα, τοποθετώντας τους εαυτούς τους ως ηγέτες ενός διεθνικού-ισλαμικού κινήματος. Βέβαια, το πρόβλημα είναι ότι οι Χούτι είναι σιίτες, ενώ η πλειονότητα των μουσουλμάνων είναι σουνίτες…
Αυτοί οι τέσσερις πυλώνες της θρησκευτικής ιδεολογίας των Χούτι, εντάσσονται στο στρατηγικό τους αφήγημα, το οποίο δεν αφορά μόνο την σύγκρουση στην επικράτεια της Υεμένης, αλλά αποτελεί και έναν στόχο ευρύτερου μετασχηματισμού του γεωπολιτικού τοπίου της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο…