Ποιος ήθελε νεκρό τον νεοναζί αρχηγό του πραξικοπήματος του Μεϊντάν

Η κυρίαρχη εκδοχή στα περισσότερα ουκρανικά μέσα είναι της πολιτικής δολοφονίας λόγω της ιδεολογίας του, αλλά και η εκδοχή της προσωπικής αντεκδίκησης, πιθανόν από συγγενή ενός εκ των θυμάτων του Παρούμπιι. Όμως η εκτέλεση ήταν πολύ επαγγελματική για να αποδοθεί σε έναν τυχαίο συγγενή θύματος.

Ο εκτελεστής ακολουθεί με πολύ ψυχραιμία τον πολιτικό που μοιάζει να επιστρέφει από γυμναστήριο, του ρίχνει οκτώ σφαίρες και απομακρύνεται πάλι ψύχραιμα με ηλεκτρικό ποδήλατο – ούτε καν με μηχανάκι. Απ’ όσο ξέρουμε, δεν τον ‘έπιασε’ εν συνεχεία καμία κάμερα. Όλα αυτά δεν δείχνουν ερασιτεχνισμό.

Ποιον θα στήριζε ή θα “έκαιγε” ο Παρούμπιι

Σύμφωνα με μια από τις άλλες εκδοχές, μεταξύ εκείνων που βγαίνουν κερδισμένοι από τον θάνατο του Παρούμπιι είναι και ο Ζελένσκι προσωπικά, όπως και το περιβάλλον του. Ο ένας λόγος είναι ότι ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας απαλλάχθηκε από έναν πρώην “συνοδοιπόρο” που δεν ήταν πλέον ιδιαίτερα φίλα προσκείμενος και ήταν από χρόνια ενταγμένος στο χώρο του Ποροσένκο και όχι των “Υπηρετών του Λαού”.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με άλλοθι το φόνο, θα λυθούν τα χέρια του Ζελένσκι για να αρχίσει πολιτικές εκκαθαρίσεις. Να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι σκότωσαν τον Παρούμπιι πράκτορες της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ουκρανίας. Απλώς εμείς επισημαίνουμε το ποιος ωφελείται από την εξέλιξη .

Ο Παρούμπιι γενικά δεν έδινε πλέον το “παρών” στην πολιτική σκηνή και στη δολοφονία του φαίνεται να σαν πηγαίνει ή να γυρίζει από γυμναστήριο, ντυμένος με αθλητικά και σακίδιο. Πάντως, πρόσφατα επανεμφανίσθηκε με αφορμή την προσπάθεια του Ζελένσκι να ελέγξει απολύτως την Εθνική Αρχή Καταπολέμησης της Διαφθοράς. Ο Παρούμπιι πήρε επ’ αυτού καθαρά φιλοευρωπαϊκή θέση, όπως ήταν εξάλλου αναμενόμενο, κατηγορώντας τον Ζελένσκι ότι θέλει να συγκαλύψει σκάνδαλα του περιβάλλοντός του. Υποστήριξε δε τις διαδηλώσεις που άρχισαν ακαριαία, όταν ανακοίνωσε την πρόθεσή του ο Ζελένσκι να ελέγξει την Αρχή.

Ο τελευταίος υπενθυμίζεται ότι έκανε πίσω γιατί αντέδρασαν όλοι οι Ευρωπαίοι στην απαξίωση της Ανεξάρτητης Αρχής Καταπολέμησης της Διαφθοράς και απλώς πέρασε μια τροποποίηση ώστε οι εργαζόμενοι σε αυτή την Αρχή να περνούν τακτικά από τεστ ανιχνευτή ψεύδους. Το επιχείρημά του ήταν πως στην Αρχή έχουν διεισδύσει πράκτορες των Ρώσων. Να αναφέρουμε παρεμπιπτόντως ότι η φερομένη ως ανεξάρτητη αρχή δίνει τακτικά ραπόρτο στους Ευρωπαίους συμμάχους της Ουκρανίας, ενώ μέχρι πρόσφατα έδινε αναφορά και στις ΗΠΑ – πιθανόν να συνεχίζει και προς τις ΗΠΑ.

Εκείνο που είναι βέβαιο πάντως πως είχε ως “άσο” στο μανίκι, ήταν όλα όσα ήξερε από πρώτο χέρι για το Μεϊντάν, για τον εξοπλισμό εκείνων που σκότωναν αντιτιθέμενους διαδηλωτές και για τη συμμετοχή ξένων δυνάμεων στην χαρακτηριζόμενη από τους Δυτικούς ως «επανάσταση». Το Μεϊντάν, για πολλούς Ουκρανούς ήταν εξέγερση, αλλά για επίσης πολλούς, όπως και για την Μόσχα, ήταν υποκινούμενο πραξικόπημα. Από τον θάνατο ενός σημαντικότατου παράγοντα στο Μεϊντάν, επωφελούνται κατά συνέπεια και ξένες μυστικές υπηρεσίες για το ρόλο τους αλλά και πολλοί πολιτικοί που έφτιαξαν καριέρα με αυτό. Το στόμα του Παρούμπιι είναι πλέον κλειστό και δεν μπορεί να “κάψει” κανέναν προεκλογικά.

Φατρίες και Μεϊντάν Νο3

Μια άλλη εκδοχή είναι ότι τον “έφαγαν” ομοϊδεάτες του επειδή δεν συμφωνούσαν στο ποιον θα στηρίξουν στις εκλογές που κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνουν. Κάποιοι ακροδεξιοί-νεοναζί από πλευράς τους πιθανόν να  θεωρούν ότι ο Παρούμπιι έκανε το Μεϊντάν εφαλτήριο για να στήσει τη σταδιοδρομία του και στη συνέχεια τους εγκατέλειψε, προδίδοντας την ιδεολογία τους.

Οι πολιτικές θέσεις του, μετά την μεταπήδηση σε διάφορα κόμματα (πάνω από τέσσερα) δεν ήταν πλέον και τόσο σαφείς. Τυπικά “ανήκε” πλέον στο χώρο του πρώην προέδρου Πέτρο Ποροσένκο. Εντούτοις δεν είναι βέβαιο αν θα συνέπλεε με αυτόν ή αν οι ακροδεξιοί θα ήθελαν να στηρίξει κάποιο συγκεκριμένο άτομο προς το οποίο ο ίδιος είχε ενστάσεις. Πολλοί θεωρούν ότι θα στήριζε τον πρώην επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, τον Βαλέρι Ζαλούζνι, αλλά ούτε αυτό είναι βέβαιο. Εξάλλου ο Ζαλούζνι αν κατέλθει στις εκλογές, έχει τη νίκη στο τσεπάκι κι ας μην τον στηρίξει κανείς.

Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι μπορεί και να μη στήριζε κανέναν και επειδή ακριβώς αποδείχθηκε πολύ “αποτελεσματικός” στο Μεϊντάν, ήταν επικίνδυνος ως πιθανός διοργανωτής “Μεϊντάν Νο3”. Θα μπορούσε κατά συνέπεια στα μάτια τους να συνιστά κίνδυνο για ταραχές, τις οποίες δεν θέλουν καθόλου οι στενοί σύμμαχοι της Ουκρανίας, όπως οι Βρετανοί και οι Γάλλοι.

Μπορεί να θεωρήθηκε επικίνδυνο “βαρίδι”, όχι επειδή αποζούσε από όσα έκανε πριν 11 χρόνια, αλλά και επειδή θα μπορούσε να τα επικαλεσθεί (με όσα ήξερε) στις επόμενες εκλογές, προκαλώντας από οξύτητα μέχρι εντάσεις. Ένας άνθρωπος που ξέρει τόσο πολλά, μπορεί να εκβιάσει τους πάντες. Όμως οι σημαίνοντες στη διεθνή και εγχώρια πολιτική, θέλουν όταν τελειώσει ο πόλεμος ή όταν μπει σε φάση ύφεσης με αψιμαχίες, να υπάρξει μια κάπως στρωτή μετάβαση. Ανεξέλεγκτες προσωπικότητες που είναι σε θέση να οργανώνουν ταραχές, δεν εξυπηρετούν τα σχέδιά τους.

Πήρε στον τάφο ό,τι ήξερε

Άλλοι που ωφελούνται από το θάνατό του είναι πολλοί συνοδοιπόροι του, όχι μόνον ακροδεξιοί και φιλοναζί σαν τον ίδιο, αλλά ομάδες συμφερόντων με κοινό εχθρό. Σε αυτό τον σκοτεινό χώρο των μη δηλωμένων επισήμως ανίερων κατά κανόνα συμμαχιών και λυκοφιλιών, μπορεί να έπαιξε ρόλο το ότι ο Παρούμπιι φέρεται να είχε ανάμιξη και σε διανομή κονδυλίων. Αυτό πρέπει να πούμε ότι δεν προκύπτει από στοιχεία, αλλά από αδιασταύρωτες πληροφορίες. Αν ισχύει αυτό, τότε ανοίγει μεγάλος κύκλος υπόπτων, καθώς έχουν φαγωθεί πολλά κονδύλια που προορίζονταν για την άμυνα και έχουν διαπιστωθεί πολλές απάτες και δωροδοκίες στην Ουκρανία.

Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες που “κατονομάστηκαν” από μερικούς ως υπαιτιες, λογικά θα πρέπει να αποκλειστούν, γιατί η Ρωσία σε αυτή την φάση δεν επιδιώκει περιττές εντάσεις με εκτελέσεις σε ξένο έδαφος. Η ίδια καταγγέλλει εξάλλου τις δολοφονίες στρατιωτικών της και πολιτικών της σε ρωσικό έδαφος ως τρομοκρατικές ενέργειες. Δεν μοιάζει να έχει κάποιο όφελος να φορτωθεί ανάλογη δολοφονία στο έδαφος της Ουκρανίας.

Επιπλέον η Ρωσία  είχε τον Παρούμπιι στη λίστα καταζητούμενων τρομοκρατών μαζί με τουλάχιστον άλλα διακόσια άτομα εδώ και ένδεκα χρόνια – από τον εμπρησμό και τις εκτελέσεις της 2ας Μαΐου του 2014. Τότε μετά από εμπρησμό κάηκαν ή εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από ένοπλους πολίτες και παραστρατιωτικούς 48 διαδηλωτές που αντιτίθεντο στο Μεϊντάν. Γιατί να τον σκοτώσουν οι Ρώσοι ειδικά τώρα, αφού εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να προβληθούν στα δυτικά ΜΜΕ οι επιτυχίες τους στην Ασία, με την οικονομική συνεργασία 20 χωρών;

Το παρελθόν του

Ασχολήθηκε με την πολιτική από τα 17 του χρόνια, υιοθετώντας εξαρχής εθνικιστική και νεοναζιστική φιλοσοφία. Παράλληλα δούλευε ως βοηθός αρχαιολόγων, ενώ πήρε και πτυχίο ιστορικού. Το 1988, ίδρυσε στην Λβιβ οργάνωση με στόχο να αποκατασταθούν όσοι είχαν πολεμήσει κατά των Σοβιετικών και στην ουσία υπέρ του Χίτλερ. Το 1990 έγινε βουλευτής του Περιφερειακού Συμβουλίου της Λβιβ και ένα χρόνο μετά ίδρυσε το… Εθνοσοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας. Συμμετείχε στο πρώτο Μεϊντάν το 2004 και εξελέγη βουλευτής του κόμματος “Η Ουκρανία μας”.

Την άνοιξη του 2010 ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του, αλλά η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στα δικαστήρια. Η δίωξη ασκήθηκε επειδή την ημέρα που θα επικυρωνόταν η συμφωνία με τη Ρωσία για την παράταση της περιόδου παραμονής του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στην Κριμαία, πέταξε αυγά και καπνογόνα στον πρόεδρο τη Βουλής.

Όμως “έγινε όνομα” στο δεύτερο Μεϊντάν όταν ανέλαβε ουσιαστικά την ηγεσία και την “άμυνα”. Μετά την κατίσχυση του Μεϊντάν, το Φεβρουάριο του 2014, άρχισε να παίρνει και οφίτσια. Τότε η Ρωσία τον κατηγόρησε για την οργάνωση των αιματηρών γεγονότων της 2ας Μαΐου στην Οδησσό, κατά τη διάρκεια των οποίων σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι. Ο ίδιος αρνιόταν την συμμετοχή του. Οι Ρώσοι τον έβαλαν στη λίστα «καταζητούμενων τρομοκρατών» για δολοφονίες στο Ντονιέτσκ, στο Λουχάνσκ και σε άλλες περιοχές, «ως υπαίτιο για το θάνατο 1.200 ανθρώπων».

Μετά τις πρόωρες εκλογές του 2014, στις οποίες ο Παρούμπιι μπήκε στον κατάλογο του “Λαϊκού Μετώπου”, έγινε αρχικά ο πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής. Όμως διαφώνησε και με αυτούς. Στις εκλογές του 2019 μπήκε στη λίστα του κόμματος “Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη” του Πέτρο Ποροσένκο. Συμμετείχε στις δράσεις υποστήριξης του Ποροσένκο, όταν ο πρώην πρόεδρος άρχισε να αντιμετωπίζει ποινικές διώξεις.

Το 2019, μετά τη νίκη του Ζελένσκι στις εκλογές, η Υπηρεσία Πληροφοριών της Ουκρανίας κίνησε ποινική υπόθεση εναντίον του Παρούμπιι για «σύσταση ενόπλων ομάδων με σκοπό τη διάπραξη ταραχών στις 2 Μαΐου 2014 στην πόλη της Οδησσού». Ωστόσο, η υπόθεση δεν διερευνήθηκε ποτέ και η δίωξη έπαυσε. Επίσης το 2019 έπαυσε και άλλη μια εκκρεμούσα δίωξη για παρέμβαση στις εκλογές.

Όταν άρχισε ο πόλεμος με τη Ρωσία, εμφανίστηκε μια φωτογραφία και ένα βίντεο του Παρούμπιι με στρατιωτική στολή και πολυβόλο σε ένα δρόμο του Κιέβου. Αλλά γενικά, δεν ήταν πολύ ενεργός πολιτικά τα τελευταία τρία χρόνια. Επομένως, η κύρια εκδοχή, η οποία εξετάζεται τώρα στους πολιτικούς κύκλους, είναι να τον σκότωσαν ή για όσα διέπραξε στα Μεϊντάν ή για κάτι που έκανε τα τελευταία τρία χρόνια και δεν το ξέρουμε. Ήταν παντρεμένος με μια ερευνήτρια παραδόσεων και εθίμων η οποία εργάζεται στο πανεπιστήμιο της Λβιβ. Μαζί απέκτησαν και μια κόρη το 2001.