Ποιος ωφελείται από τα ρωσικά drones στην Πολωνία
11/09/2025
Οι περισσότεροι δυτικοί αναλυτές και “αναλυτές” είναι κατηγορηματικοί: πρόκειται για σκόπιμη ενέργεια της Ρωσίας που στοχεύει να δοκιμάσει, να τεστάρει, το ΝΑΤΟ, την Ευρώπη, τη Δύση. Κρατάμε αυτή την εκτίμηση που θεωρητικά μπορεί να είναι σωστή και πάμε να δούμε τις υπόλοιπες διαστάσεις σχετικά με το πάγιο ερώτημα σε τέτοιες περιπτώσεις cui bono.
Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες βρίσκεται εδώ και ενάμισι χρόνο σε μια κατάστασης κλιμάκωσης ενός πολεμικού παροξυσμού που εδράζεται στη ρητορική ότι επόμενος στόχος της Ρωσίας αν επικρατήσει στην Ουκρανία είναι η Ευρώπη, που πρέπει όχι μόνο να εκτοξεύσει τις αμυντικές της δαπάνες και να εξοπλίζει το Κίεβο αλλά να προετοιμάζεται και η ίδια ψυχή τε και σώματι για πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία τα επόμενα χρόνια. Η Μόσχα απορρίπτει τη ρητορική αυτή ως παντελώς αβάσιμη επινόηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για να εξυπηρετήσουν ανομολόγητους σκοπούς, ενώ αντίθετα η ρωσική επίθεση στην Πολωνία επιβεβαιώνει τέλεια αυτή τη ρητορική.
Οι αντιδράσεις Ζελένσκι, Φον ντερ Λάιεν και Κάλας κινήθηκαν στη γραμμή της επιβεβαίωσης. Αντίθετα, ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας σημείωσε ότι «δεν πρόκειται για στρατιωτική επίθεση», ο ΓΓ του ΝΑΤΟ αναρωτήθηκε αν «ήταν σκόπιμο ή όχι» και ο Τραμπ αρκέστηκε σε μια μάλλον περιφρονητική για το συμβάν δήλωση.
Από το 2014 οι ΗΠΑ είχαν αποδυθεί σε μια εκστρατεία ανάδειξης του «υβριδικού πολέμου» που η Μόσχα διεξάγει εναντίον της Δύσης, με αιχμή παλιότερα την ανάμιξη σε εκλογές δυτικών χωρών, εκστρατεία που μετά τον Τραμπ έχει πέσει πλέον σχεδόν αποκλειστικά στους ώμους της Ευρώπης. Το πρόσφατο επεισόδιο με το αεροπλάνο της Φον ντερ Λάιεν που υπέστη παρεμβολές από τη Ρωσία, ιστορία που αποδείχτηκε φιάσκο, είναι το τελευταίο σε αυτήν εκστρατεία. Η ρωσική επίθεση στην Πολωνία επιβεβαιώνει τέλεια αυτή την εκστρατεία και όλες τις παλιότερες δυτικές κατηγορίες εναντίον της Ρωσίας για διάφορα επεισόδια, ψευδή και μη.
Η Ρωσία έχει κατηγορήσει επανειλημμένα νατοϊκές χώρες, κυρίως τη Βρετανία, ότι σχεδιάζουν κατάσταση κρίσης στη Βαλτική ώστε να εμπλέξουν το ΝΑΤΟ σε ένταση με τη Ρωσία. Επεισόδια όπως αυτό στην Πολωνία προφανώς αδυνατίζουν τη γραμμή άμυνας της Μόσχας σε ενδεχόμενες μελλοντικές προβοκάτσιες στη Βαλτική ή αλλού. Ανάποδα, αν η Μόσχα επεδίωκε να τεστάρει όπως λέγεται τη Δύση μπορούσε να βρει καλύτερα πατήματα στη Βαλτική ή τη Μαύρη Θάλασσα από μια εξόφθαλμα απρόκλητη επίθεση με drones σε τρίτη χώρα.
Η στάση Πολωνίας και Γερμανίας
Πολωνία και Γερμανία παραμένουν τυπικά στη θέση ότι δεν πρόκειται να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία, αλλά η σχετική συζήτηση στο εσωτερικό τους έχει ενταθεί μετά την αντίδραση της Ευρώπης στην Αλάσκα. Θα ήταν κουτό να προεξοφλήσει κανείς ότι η ρωσική επίθεση στην Πολωνία θα λειτουργήσει ως εκφοβισμός ώστε να διατηρήσουν τη παρούσα θέση τους και δεν θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Επίσης η παρούσα συζήτηση για εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία περιλαμβάνει το ενδεχόμενο ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη δυτική Ουκρανία για το οποίο η ρωσική επίθεση στην Πολωνία είναι βούτυρο στο ψωμί.
Ουγγαρία και Σλοβακία που έχουν διαφοροποιηθεί με την υπόλοιπη Ευρώπη για τη σύγκρουση στην Ουκρανία δεν μπορούσαν παρά να καταδικάσουν το επεισόδιο με τα drones στην Πολωνία. Ούτε αυτό είναι θετικό για τη Ρωσία.
Η Μόσχα έχει ήδη να αντιμετωπίσει τις επικοινωνιακές συνέπειες από την κλιμάκωση των επιθέσεων πυραύλους, βόμβες drones σε όλη την Ουκρανία, και τα προβλήματα που αυτό δημιουργεί στην προσέγγιση με Τραμπ. Η συστηματική στόχευση αμάχων είναι το μότο πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων που η Μόσχα αδυνατεί να αντιμετωπίσει επικοινωνιακά, ένα πεδίο που είναι εξαρχής χαμένη 100%. Μια επίθεση όπως αυτή στην Πολωνία «επιβεβαιώνει» εμμέσως και όλα όσα την κατηγορούν για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ακόμη και αν ίσχυε ότι έχουμε από τη μια πλευρά ένα μοχθηρό, επεκτατικό καθεστώς που στοχεύει αμάχους και θυμίζει Χίτλερ, και από την άλλη μια αγγελικά πλασμένη συμμαχία, καθόλου επεκτατική, που το μόνο που νοιάζεται είναι η επικράτηση της ειρήνης, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ευημερίας όπου Γης, κανείς δεν έχει υποτιμήσει αυτό το μοχθηρό καθεστώς ότι επιδιώκει τους μοχθηρούς του στόχους χωρίς νοημοσύνη.
Τούτων όλων δοθέντων, η εκτίμηση ότι η Ρωσία θέλει να τεστάρει κάποιους, εκτίμηση απόλυτα εύλογη, θα πρέπει για να ευσταθεί εν προκειμένω να προτείνει κάποιους ρωσικούς υπολογισμούς συνεπειών που να υπερβαίνουν όλα τα παραπάνω αρνητικά για τη Ρωσία, ώστε να αξίζει τον κόπο το τεστάρισμα. Να υποθέτει, για παράδειγμα, ότι το υποχθόνιο σχέδιο της Μόσχας είναι να εντείνει η Ευρώπη την πορεία του αντιρωσικού παροξυσμού, πολεμικής προετοιμασίας και τελικά εμπλοκής, για λόγους και υπολογισμούς που ίσως δεν είναι τώρα ευκρινείς. Δεν έχουν διατυπωθεί τέτοιες υποθέσεις.
Κοντολογίς, η Ρωσία μπορεί να έχει πολλούς λόγους να τεστάρει πολλούς στόχους, αλλά η σκόπιμη επίθεση με drones στην Πολωνία έτσι όπως παρουσιάστηκε θα ήταν ο πιο χαζός απ’ όλους. Κατά τα άλλα η χρονική σύμπτωση με την επίθεση του Ισραήλ στο Κατάρ, την ταραχώδη αστάθεια στη Γαλλία, και την εισήγηση για την Κατάσταση της Ένωσης που προτείνει μεταξύ άλλων κατάργηση της ομοφωνίας στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ, μια εβδομάδα μετά το φιάσκο με το δήθεν επεισόδιο με το αεροπλάνο της Φον ντερ Λάιεν, είναι βολική. Για τα δεδομένα που γνωρίζουμε για τα ρωσικά drones στην Πολωνία ενδιαφέρον έχει η προσέγγιση του πάντα καλά πληροφορημένου Stephen Bryen, Αμερικανού πρώην Υφυπουργού Άμυνας.