Πολυπολικό το διεθνές σύστημα και με βούλα Τραμπ

Η Κίνα είναι πρακτικά ο (σχεδόν) ισότιμος παίκτης. Καθώς, όμως, πρέπει να προσθέσουμε στο Πεκίνο την συντροφιά της Μόσχας, το δίδυμο Κίνας-Ρωσίας είναι οδηγός κατανόησης των πραγμάτων για το σήμερα και το άμεσο μέλλον. Ο Τραμπ μένει πιστός στο δόγμα Μονρόε, οπότε η Λατινική Αμερική παραμένει στην αποκλειστική ευθύνη των ΗΠΑ -ο Μαδούρο είναι άμεσος στόχος.

Στην Ευρώπη, το κόμμα του πολέμου ασχημονεί και ματαιοπονεί. Κακογερασμένες γεροντοκόρες. Στην Ελλάδα μας απασχολεί ότι ο Τσίπρας έστειλε στον εξώστη τους αντιπάλους του. Θέατρο Σκιών. Η Δύση έχασε τον Πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά το χειρότερο είναι ότι δεν έχει ούτε τον “άλλο τρόπο” επιβολής: την εξαγορά. Το Ταμείο είναι άδειο. Στις ΗΠΑ υπάρχει “στενότης” και στην Ευρώπη οι παλικαράδες είναι άφραγκοι και ανόητοι κλεφτοκοτάδες. Πιέζουν το Βέλγιο να τους παραδώσει παρανόμως τα κατατεθειμένα στις Τράπεζες λεφτά των Ρώσων (200 δις) και μετά να βρεθούν οι Βέλγοι κατηγορούμενοι ως καταχραστές. Οι Βέλγοι αρνούνται.

Με λόγια απλά και σταράτα: Οι ΗΠΑ μπορούν να εξουσιάζουν τους Ευρωπαίους, επειδή μπορούν, πχ, να τους επιβάλλουν να αγοράζουν το ακριβό πετρέλαιο τους για να κινούν την βιομηχανία τους. Για να ξεφύγουν οι Γερμανοί από την μέγγενη των Αμερικανών μιλάνε για πόλεμο κατά των Ρώσων αλλά… μετακομίζουν τις χημικές βιομηχανίες τους… στην Κίνα, όπου το πετρέλαιο, εισαγόμενο από την Ρωσία, είναι φτηνό. Η πίεση των ΗΠΑ καταλήγει να ενδυναμώνει τον αντίπαλο, το δίδυμο Κίνα/Ρωσία.

Ταυτόχρονα, όμως, ο Τραμπ θέλει να σταματήσει ο πόλεμος για να διασωθεί η Ουκρανία ως Κράτος. Ώστε να αποτελεί δυνητική απειλή για την Ρωσία. Οι Ευρωπαίοι, “τυφλοί τα τ’ ώτα τον τε νουν”, επιμένουν στον πόλεμο, που δεν μπορούν να κάνουν οι ίδιοι. Στη Δύση παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τον Τραμπ, ότι ο Αμερικάνος είναι ακατανόητος, “πότε Βούδας πότε Κούδας, πότε ποιητής Ιούδας”. Ο Τραμπ θέλει πράγματι Ειρήνη (τώρα τουλάχιστον) και η εισβολή πχ στη Βενεζουέλα δεν είναι καταδικαστέα όσο και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία;

Ο ρεαλισμός του Τραμπ

Οι ΗΠΑ εξήγγειλαν την “Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας”, όπου εγκαταλείπουν τη θέση της Παγκόσμιας Μονοκρατορίας, όπως προέβλεπε ο Μπρζεζίνσκι (ότι η κυριαρχία θα κρατούσε το πολύ μια γενιά – Μεγάλη Σκακιέρα). Αλλά αυτό αφήνει τους Ευρωπαίους ξεκρέμαστους, επειδή δεν μπορούν να καλύψουν το κενό. Αυτοί, λοιπόν, για να καλύψουν την αδυναμία τους και να κρατήσουν το “στάτους” του Σπουδαίου και Ισχυρού, απειλούν με Πόλεμο, ώστε να σύρουν τις ΗΠΑ πίσω τους. Αμ δε! Δεν έχουν ούτε λεφτά, ούτε στρατό, ούτε τη δύναμη να επηρεάσουν τον Τραμπ.

Ο Τραμπ δεν είναι ούτε ακατανόητος, ούτε ειρηνόφιλος. Είναι ρεαλιστής. Έχει καταλάβει ότι μετά την ήττα της Δύσης στην Ουκρανία, χρειάζεται μια διευρυμένη Γιάλτα (πολυπολισμός). Οι τρεις γεροντοκόρες στην Ευρώπη είναι μικρές και προοπτικά ξεπερασμένες. Οι ΗΠΑ κρατάνε αυτό που θέλουν και στέλνουν, πχ, στην Ελλάδα, τμήμα της “Επαρχίας-Ευρώπη”, μια κυρία που μπορεί να σαγηνεύσει το πόπολο, που παριστάνει την ελίτ της χώρας και τρέχει ξωπίσω της με τη γλώσσα έξω, αλλά είναι απολύτως ικανή να κάνει, ως Έπαρχος, καλά τη δουλειά της Κεντρικής Διοίκησης. Αυτά και πολλά είπαμε για τα ευκόλως εννοούμενα.