Πώς συνδέεται ο πόλεμος Ισραήλ-Ιράν με το Ουκρανικό

Δεν υπάρχει βραβείο με έπαθλο την Ειρήνη. Μετά τα “ορεκτικά” της Ουκρανίας είναι η δεύτερη, σκληρή, σύγκρουση της Δύσης με τους “άλλους”, του Παγκόσμιου Νότου, τους πιο οργανωμένους, τους BRICS. Στα θύματα, σε διακεκριμένη θέση, θα είναι μια μερίδα των Δυτικών, οι φιλοπόλεμοι Ευρωπαίοι ή ο Τραμπ με την Ομάδα του, η συμφιλίωση των ΗΠΑ με την Ρωσία και στη Μέση Ανατολή, το Ιράν ή το Ισραήλ. Η παρτίδα μπήκε στο ψητό, τα της Ουκρανίας ήταν απλώς τα ορεκτικά στη σύγκρουση της Δύσης με τους άλλους. Η πολυτάραχη Ιστορία για την αναμόρφωση του Κόσμου αρχίζει με τον πιο κλασσικό, διόλου πρωτότυπο τρόπο: Με πόλεμο.

Το δίλημμα πρωτίστως το έχουν οι ΗΠΑ του Τραμπ. Αν, δηλαδή, επικρατήσει η άποψη της (ήδη διχασμένης) Ομάδας Τραμπ για προσέγγιση με την Ρωσία θα συνεπιφέρει αυτοσυγκράτηση των ΗΠΑ ως προς το Ιράν, σύμμαχο της Ρωσίας. Επειδή, δεν μπορεί να κυνηγάς ένα στενό φίλο εκείνου που λες ότι θέλεις μαζί του να χτίσεις το μέλλον του Κόσμου. Εχθρός της νέας πολιτικής Τραμπ δεν είναι, λοιπόν, το Ιράν, αλλά το Βαθύ Κράτος, οι φιλοπόλεμοι Ευρωπαίοι, μερίδα των οπαδών του Τραμπ, το Δημοκρατικό κόμμα, ίσως και ο ίδιος…

Η εναλλακτική είναι να “τα μαζέψει”, ηττημένος και τους μαχητικούς οπαδούς του διασπασμένους, οπότε θα πει αντίο στην “Αμερική Μεγάλη Ξανά”. Το Ιράν θα πληρώσει το τίμημα και θα ανοίξει στις ΗΠΑ η Θύρα της κατ΄ ευθείαν πυρηνικής σύγκρουσης. Μπορούμε να πούμε πολλά όταν ξέρουμε πολύ λίγα για τα δρώμενα. Κρείττον σιγάν.

Επιλογή, όμως, έχει να κάνει (ή έχει ήδη κάνει;) και η Ρωσία αν επαληθευθεί η διόλου αβάσιμη εκτίμηση ορισμένων εδώ (καθ. κ. Μάζης) ότι έχουν ήδη γίνει αποδεκτά από την Μόσχα ανταλλάγματα στο Ουκρανικό και στη Μέση Ανατολή (όπου διατηρούνται οι ρωσικές Βάσεις στη Συρία) με τίμημα την αναμφισβήτητη κυριαρχία/αποδοχή του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και συνακόλουθα την συντριβή του Ιράν. Ένας τέτοιος συμβιβασμός, όμως, δεν είναι διόλου αυτονόητος…

Η Κίνα είναι εδώ

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο η Κίνα αποφάσισε (τυχαία;) να ταχθεί δημοσίως και σαφώς υπέρ του Ιράν, με αποστολή στρατιωτικών εφοδίων από την ίδια και όχι από πιστούς περιφερειακούς παίκτες, πχ Βόρεια Κορέα. Στο όποιο δέλεαρ των ΗΠΑ προς την Μόσχα αντιπαρατίθεται το Πεκίνο, υπενθυμίζοντας στους Ρώσους ότι μπορεί να χάσουν τους BRICS, τον “παγκόσμιο Νότο” και να απομονωθούν. Αν σκέφτηκαν να αποσκιρτήσουν.

Οι Ρώσοι πάντως, μαζί πλέον, με τους Κινέζους, εφοδιάζουν το Ιράν καταλλήλως. Έτσι, λοιπόν, η Ρωσία δεν μπορεί να επιτρέψει συντριβή του Ιράν, επειδή αν το εγκαταλείψει σήμερα όλοι θα σκεφτούν ότι θα κρεμάσει αύριο κάποιον επόμενο. Οπότε Μόσχα και Ουάσιγκτον, Πούτιν και Τραμπ, θα ήταν ομογάλακτα αδέλφια. Αφήνοντας τους επίφοβους Κινέζους να ηγούνται στην άλλη Ανθρωπότητα. Απίθανο. Ούτε σενάριο νοσηρής φαντασίας.

Δύο λόγια ακόμα

Οι μουλάδες συνδύασαν Θρησκεία και Έθνος, έχουν ρίζες στον κόσμο που, νομίζω, θα τους κρατήσουν στην Εξουσία, παρά τις επιθυμίες του Ισραήλ-ΗΠΑ. Ωστόσο η σύγκρουση είναι μόλις στην αρχή. Το Ισραήλ δεν κινδυνεύει από ανατροπή καθεστώτος μπορεί όμως να υποστεί πλήγμα, ώστε να εξαλειφθεί ως αιχμή του Δυτικού δόρατος στην περιοχή. Στο τέλος μπορεί να αποδειχθεί ότι το Ιράν ήταν “μεγάλη μπουκιά” για το Ισραήλ, με επιπτώσεις για το σύνολο της περιοχής, που θα μετρηθούν αργότερα. Θα ‘χουμε να λέμε.