Πόσο απειλητική γίνεται η Κίνα για την Δύση;

Οι Κινέζοι επιμένουν ότι χτίζουν τον κομμουνισμό αλα Κινέζικα. Δεν θέλουν να πουν ότι αυτοί είναι ιδιόμορφοι ως λαός αλλά ότι ο κομμουνισμός δεν είναι όπως τα έτοιμα φαγητά, μια συνταγή για όλους. Γι’ αυτό δεν προπαγανδίζουν τη χώρα τους ως παράδειγμα προς μίμηση, αντίθετα με την Σταλινική ΕΣΣΔ, ενώ καθόλου δεν κρύβουν ότι, όπως λένε, είναι κομμουνιστές. Τώρα τι σημαίνει αυτό, είναι άλλο θέμα.

Στην πράξη, ακολουθούν, χωρίς να το εκβιάζουν, το παράδειγμα της Αστικής Γαλλικής Επανάστασης. Έγινε πρώτα στη Γαλλία και μετά διαδόθηκε στην Ευρώπη με διάφορους τρόπους, αλλού με Επανάσταση, αλλού με τους πολέμους του Ναπολέοντα κλπ. Οι Μοναρχίες έπεφταν και στη θέση τους έμπαιναν αστικά καθεστώτα. Από τους βασιλιάδες, στους αστούς.

Το συμπέρασμα των Κινέζων είναι ότι ο κομμουνισμός δεν είναι “μεταδοτική νόσος” ούτε μίμηση του γείτονα. Και προπαντός δεν είναι μοιρασιά αλα Γιάλτα που διέπραξε ο Στάλιν, όμοιος σ’ αυτό με τους συνδαιτημόνες καπιταλιστές. Αλλά είναι ιδιόμορφη “προσωπική” υπόθεση κάθε χώρας, σύμφωνα με το χρόνο και τις κοινωνικές συνθήκες. Η Κίνα δεν αυτοπαρουσιάζεται ως πρότυπο προς μίμηση.

Στη Δύση πάλι, κανείς από τις ελίτ δεν είναι τόσο βλάκας ώστε να επισύρει την προσοχή του κοσμάκη στο ότι η κεραυνοβόλα πρόοδος της Κίνας πραγματοποιείται από ένα καθεστώς κομμουνιστικό γιατί θα ήταν σαν να σκάβουν τον τάφο τους με τα χεράκια τους.

Ο ηγέτης της Επανάστασης, ο Μάο, είχε την ευφυία να ανοίξει τις πόρτες στους (Αμερικάνους) καπιταλιστές για να βάλουν αυτοί, με τα λεφτά τους, τα θεμέλια της ανόδου του κομμουνισμού στην Κίνα. Αν και αυτή η λαμπρή ιδέα δεν ήταν δική του. Ήταν του Κίσινγκερ. Ο Μάγος της Αμερικανικής διπλωματίας άνοιξε την πόρτα στον πιο επικίνδυνο αντίπαλο της Αμερικής. Ο Μάο, χαμογελώντας, είπε απλώς το καλώς ορίσατε.

Ο Μάο και η παρέα του πίστευαν ότι κομμουνισμός χωρίς λεφτά δεν γίνεται, όπως μου έλεγε ο Ορέστης Κολοζώφ μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ γυρίζοντας από επίσημη επίσκεψη στην Κίνα τη δεκαετία του 90. Το ίδιο έλεγε και ο Μαρξ προβλέποντας ότι η Επανάσταση θα ξεσπούσε σε πλούσιες χώρες και όχι στα Βασίλεια της φτώχειας, Ρωσία και Κίνα. Έπεσε έξω. Αλλά κανείς στη Δύση δεν ασχολήθηκε. Οι Κινέζοι θεωρούν ότι δεν υπάρχει βιασύνη. Ο καθένας ας έρθει με τον τρόπο του, αν έρθει και όταν έρθει η ώρα του.

Οι προβλέψεις για τη Κίνα και η αποτυχία τους

Η Κίνα γίνεται μια πλούσια χώρα με ραγδαία ανάπτυξη. Όλες οι προβλέψεις των Δυτικών για χρεοκοπίες ή για οικονομικές καταστροφές όπως πχ το κραχ του 1929 στις ΗΠΑ, όλες έχουν διαψευσθεί εκ των πραγμάτων.

Η Κίνα είναι ένα αυταρχικό καθεστώς; Σίγουρα δεν μοιάζει ούτε έχει πρότυπο τα δυτικά καθεστώτα. Αλλά, αυτά είναι πρότυπα προς μίμηση; Ο αυταρχισμός στην Κίνα φάνηκε όταν ο κόσμος βγήκε στους δρόμους έξαλλος για τις απαγορεύσεις του καθεστώτος λόγω εμβολίων. Στη Δύση οι απαγορεύσεις ήταν επίσης σκληρές. Επιπρόσθετα, έχουμε ακόμα θανάτους από παρενέργειες των εμβολίων, όπως πολλοί πιστεύουν.

Η Κίνα είναι απειλή; Βεβαίως και είναι, όπως και άλλες Μεγάλες και Ισχυρές χώρες πχ Αγγλία-Γαλλία παλιά, ή η Γερμανία και οι ΗΠΑ. Αλλά η απειλή στη Δύση είναι απτή πραγματικότητα όπως βλέπουμε, ενώ στην Κίνα, για την ώρα, είναι θεωρητική. Η Ρωσία εισέβαλλε στην Ουκρανία ως απάντηση, κατά την Μέρκελ, στην εξαπάτηση των Δυτικών. Η Κίνα ενδιαφέρεται για την Ταϊβάν η οποία είναι κινέζικο έδαφος πχ όπως ήταν η Κρήτη υπό τους Τούρκους. Το παγκόσμιο παιχνίδι συνεχίζεται.