“Ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στ’ αλεύρι” η Ούρσουλα…

Στις 12/2/2020 και ενώ ο θανατηφόρος κορoνοϊός κάλπαζε προς την ΕΕ, η κυρία Ούρσουλα φον Λάιεν απαιτούσε, με επιτακτικό τρόπο, το 25% του πρoϋπολογισμού της ΕΕ να κατευθυνθεί προς την Πράσινη Συμφωνία. Η ΕΕ άφησε να περάσει ένα πολύ μεγάλο διάστημα στην αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού. Τα αποτελέσματα αυτής της αποτυχίας τα ζουν σήμερα με οδυνηρό τρόπο οι περισσότεροες χώρες.

Τα επιβεβαιωμένα κρούσματα του κορονοϊού στην ΕΕ, μέχρι την ώρα που γραφόταν το παρόν άρθρο, ήταν 686.338. Οι οικονομίες κοντεύουν να καταρρεύσουν. Η ΕΕ έχει αποτύχει πλήρως στη διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού. Σκεφτείτε το: ενώ η πυρκαγιά φούντωνε στις αρχές Φεβρουαρίου (δεν έχει περάσει καν ένας μήνας), οι ακριβοπληρωμένοι αξιωματούχοι της Κομισιόν ασχολούνταν με έναν proxy κίνδυνο, του οποίου η σοβαρότητα και πιθανότητα αμφισβητείται από πολλούς επιστήμονες παγκοσμίως.

Τώρα που η αποτυχημένη πολιτική της Κομισιόν σπέρνει θάνατο και κοινωνικο-οικονομική καταστροφή στην ΕΕ, ξαφνικά ανακαλύφθηκε και η Λευκή Συμφωνία για την Υγεία; Τώρα ξύπνησε η κ. φον Λάιεν και η Κομισιόν; Πόσο πιο κάτω μπορεί να πέσουν; Τόση προχειρότητα και επιπολαιότητα;

Τόση ασέβεια προς τους Ευρωπαίους πολίτες; Γι’ αυτήν την Ευρώπη υποστήκαμε εξευτελισμούς και χλευασμούς όσοι το 2015 υπερασπιστήκαμε το ΝΑΙ; Γι’ αυτήν την Ευρώπη υποστήκαμε εξευτελισμούς και χλευασμούς, όσοι το 2015 υπερασπιστήκαμε το σπίτι μας; Κοψοχέρηδες καταντήσαμε; Ας προσέχαμε;

Τι πρέπει να κάνει η Κομισιόν

Το ερώτημα θα τεθεί ευθύς εξαρχής προς την Κομισιόν: από πού έχουν σκοπό να τραβήξουν τα απαραίτητα κονδύλια (resource relocation) ώστε να στηριχθεί η Λευκή Συμφωνία για την Υγεία; Οι λέξεις “φόρος” ή “δάνειο” τύπου νέου Μνημονίου με πλάτες των Ευρωπαίων φορολογούμενων, απορρίπτονται ασυζητητί. Υπάρχουν δύο συνδυαστικές προτάσεις στο τραπέζι για να διαλέξει η κ. φον Λάιεν.

Πρώτον, ας τραβήξει τα απαραίτητα κονδύλια από την Πράσινη Συμφωνία του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ. Τα 500 δισεκατομμύρια από αυτό το ένα τρισεκατομμύριο θα προέλθει από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, τα 100 δισεκατομμύρια θα προέλθουν από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών-μελών και τα 300 δισεκατομμύρια από ιδιωτικές επενδύσεις. Με λίγα λόγια, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα πληρώσουν 600 δισεκατομμύρια ευρώ για την Πράσινη Συμφωνία της κ. φον Λέϊεν. Ας κατευθύνει αυτά τα 600 δισεκατομμύρια προς την υγεία των Ευρωπαίων πολιτών. Δεν το αξίζουν;

Δεύτερον, συνδυαστικά, ας μειώσει 30% (ή και περισσότερο) οριζοντίως τους μισθούς όλων των υπαλλήλων της Κομισιόν. Το 2018 είχε εκτιμηθεί ότι οι μισθοί των δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων της είναι περίπου 4,86 φορές (ή σε ποσοστό 386%) πιο υψηλοί από τους μισθούς των αντίστοιχων υπαλλήλων της αποκαλούμενης Αμερικανικής Διοίκησης. Η κατάσταση σήμερα ίσως είναι ακόμη χειρότερη: η σύγκριση του 2018 είχε πραγματοποιηθεί θεωρώντας τον αριθμό των υπαλλήλων της Κομισιόν μεταξύ 23.928 και 32 χιλιάδες. Σήμερα ο αριθμός των υπαλλήλων της αγγίζει τους 60 χιλιάδες.

Σπάταλο σπίτι η ΕΕ

Οι μισθοί και τα προνόμια, όλων αυτών δεν φυτρώνουν σε κάποιο λεφτόδεντρο. Τους μισθούς αυτούς τους πληρώνουμε εμείς, οι φορολογούμενοι Ευρωπαίοι πολίτες. Η Κομισιόν, η οποία ακόμη και στις 12/2/2020 δεν είχε αναγνωρίσει και εκτιμήσει τον πραγματικό κίνδυνο του κορονοϊού, ουσιαστικά είναι ένας μεγάλος κρατικοδίαιτος οργανισμός. Πρόκειται για Σοβιετία! Μόνο τα σφυροδρέπανα λείπουν από τη σημαία της ΕΕ για να γελάει στον τάφο του ο Μπερλιγκουέρ…

Όσο φιλοευρωπαίος και αν είναι κάποιος, όσο και αν αγαπά το σπίτι του, αυτά δεν μπορεί να τα ανεχθεί. Οι “κοψοχέρηδες”, οι νοικοκυραίοι οι οποίοι από το 1981 στήριζαν το ευρωπαϊκό σπίτι, θα προτιμήσουν να το εγκαταλείψουν χωρίς κανένα δισταγμό. Το σπάταλο σπίτι κάποια στιγμή ο ένοικος θα το εγκαταλείψει για ένα νέο σπίτι, πιο νοικοκυρεμένο, πιο οικονομικό.

Ως κατακλείδα, ας επισημανθεί και μία είδηση της τελευταίας στιγμής: παραιτήθηκε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC) ο οποίος θεωρείται ως ο επικεφαλής επιστήμονας της ΕΕ στην αντιμετώπιση του κορονοϊού. Ο επιστήμονας προέβαλλε ως αιτία της παραίτησής του, πέρα από την ανεπαρκή χρηματοδότηση των επιστημόνων, την παντελή απουσία συντονισμού στις πολιτικές παροχής υπηρεσιών υγείας μεταξύ των κρατών-μελών. Η ηχηρή παραίτηση του επιστήμονα υπεβλήθη στην κ. φον Λάιεν.