"Πρώτα η Αμερική" ή πρώτα η Τουρκία πρόεδρε Τραμπ;

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ αποκαλύφθηκε. Όχι ότι δεν το είχαμε αντιληφθεί από την αρχή, στις αρχές του 2018, όταν ξεκίνησε η γιγαντιαία προσπάθεια των ακτιβιστών της ελληνοαμερικανικής οργάνωσης HALC να συνδεθεί η αγορά του ρωσικού συστήματος S-400 από την Τουρκία με την πώληση των αμερικανικών μαχητικών F-35 από τις ΗΠΑ στην κατοχική δύναμη.

Τα δύο συστήματα δεν είναι συμβατά με τα δυτικά οπλικά συστήματα και οι S-400 έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που να νικούν ακόμα και τα “αόρατα” F-35. Άρα οι επιλογές της Αμερικής ήταν μηδενικές και πολλοί στην κυβέρνηση Τραμπ και όλο σχεδόν το Κογκρέσο, συμφώνησαν ότι η αγορά του ρωσικού συστήματος είναι μία προκλητική κίνηση του Ταγίπ Ερντογάν, ακραία αντιδυτική, αντιαμερικανική και αντιισραηλινή, αφού αν οι S-400 εγκατασταθούν στη νοτιοανατολική Τουρκία θα μπορούν να ελέγχουν και τον εναέριο χώρο του Ισραήλ

Ο μόνος που δεν βλέπει αυτή την καθαρή εικόνα είναι ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος μέχρι της στιγμής δεν ακούει κανένα. Αντιστέκεται στην επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, ως οφείλει και μάλιστα επιθυμεί να εισέλθει σε διαπραγματεύσεις με τον φίλο του Ερντογάν για να βρει λύση. Με αυτή την επιμονή του όλα πάνε περίπατο, αν και έχουν γνώση οι φύλακες στη Βουλή και τη Γερουσία.

Παραβιάζονται οι αμερικανικοί νόμοι και ο Αμερικανός πρόεδρος παρανομεί με ακραίο και προσβλητικό τρόπο. Για να είμαστε ορθοί δεοντολογικά, ο νόμος CAATSA του δίνει το δικαίωμα να αναβάλει τις κυρώσεις, αλλά κατά τα άλλα είναι συντριπτικός για τις χώρες που προμηθεύονται ρωσικά οπλικά συστήματα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τους θανατηφόρους S-400.

Ο πρόεδρος Τραμπ εξελέγη με το σύνθημα «πρώτα η Αμερική». Ξεγέλασε πολλούς ψηφοφόρους. Οι Δημοκρατικοί, αν είναι σοβαροί –που μέχρι στιγμής δεν είναι– θα μπορούσαν να τον συντρίψουν στις επόμενες προεδρικές εκλογές, αποδεικνύοντας ότι πρόδωσε το σύνθημα του και τη βασική αρχή του: Διότι στην περίπτωση της Τουρκίας ξεχνά ότι πρώτα είναι η Αμερική και βάζει μπροστά τα συμφέροντα της κατοχικής δύναμης, και όχι τα αμερικανικά.

Και στην πραγματικότητα αναδεικνύεται ατζέντης του απολυταρχικού Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει καταπατήσει με θρασύτητα όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χιλιάδες αντίπαλοί του είναι στη φυλακή και έχει εξαναγκαστικά πάρει στα χέρια του τα μέσα ενημέρωσης που του ασκούσαν την ελάχιστη κριτική. Ο κ. Τραμπ, λοιπόν, για ένα περίεργο λόγο υποστηρίζει φανατικά τον Ερντογάν και την Τουρκία.