Σε δύσκολη για το Κίεβο συγκυρία οι προβολείς στράφηκαν στη Γάζα…

Πέραν των απειλών, των κινδύνων και των κρίσεων που αντιμετωπίζει η ΕΕ, νέο φαινόμενο αποτελεί η εξαφάνιση του Κιέβου από την καθημερινή ενημέρωση. Από τις 7 Οκτωβρίου τα δυτικά ΜΜΕ προβάλλουν, φθάνοντας σε επίπεδο υπερκορεσμού, τα φρικαλέα συμβάντα στο Ισραήλ, εξανεμίζοντας τα σκάνδαλα και τις αστοχίες του εκπροσώπου του ΝΑΤΟ, του Κιέβου, στις εμπόλεμες συγκρούσεις του με την Ρωσία.

Η Χαμάς αναδεικνύεται τελικά στην μοναδική δύναμη που αποσπά την προσοχή της Δύσης, στρέφοντας τα φώτα της δημοσιότητας στην Λωρίδα της Γάζας και ενταφιάζοντας επικοινωνιακά τουλάχιστον, την κρίση της Ουκρανίας. Σε ολόκληρο τον πλανήτη το Ισραήλ αποτελεί την μοναδική οντότητα που έχει την δυνατότητα να απορροφήσει απόλυτα την προσοχή της Δύσης, απομακρύνοντας την προσοχή και το ενδιαφέρον της από οποιοδήποτε άλλο ακανθώδες ζήτημα.

Η βία, οι μαρτυρικές δοκιμασίες και οι τρομακτικές οδύνες των ανθρώπων στην Παλαιστίνη κυριαρχούν πλέον σε καθημερινή βάση στα ΜΜΕ της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ενώ η κλίμακα της καταστροφής με σχεδόν 18.000 νεκρούς και 30.000 τραυματίες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, προκαλεί φρίκη και αποστροφή. Πάντως με δεδομένο ότι οι αριθμοί δίδονται κυρίως από την Χαμάς εκφράζονται πολλές αμφιβολίες για τα στοιχεία που κοινοποιούνται.

Οι νοσοκομειακές κλίνες στην Λωρίδα της Γάζας ανέρχονται συνολικά σε 3.000. Οπότε ουδείς γνωρίζει που νοσηλεύονται οι υπόλοιποι 27.000 τραυματίες. Κατά τρόπο ανάλογο και σε πείσμα της παρουσίας δεκάδων δημοσιογράφων στην εμπόλεμη ζώνη, δεν έχουν ακόμα εντοπισθεί ταφές δεκάδων ή και εκατοντάδων νεκρών, ώστε να διασταυρωθεί ο αριθμός των θυμάτων.

Χάνει δημοσιότητα το Κίεβο

Το εντυπωσιακό σημείο των καιρών αφορά αναμφισβήτητα την απότομη ακύρωση της Ουκρανίας από την καθημερινή ειδησεογραφία και την μετατόπιση του φακού της δημοσιότητας στην Παλαιστίνη, που αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για την απόδραση από το ουκρανικό τέλμα. Από την άλλη πλευρά η εξαφάνιση του Κιέβου ανακλά το γεγονός ότι η σύγκρουση μέσω εκπροσώπου με την Ρωσία αποτελεί μία μεθοδευμένη γεωπολιτική κίνηση, κενή κάθε υποτιθέμενης βασικής αρχής της αμερικανικής δημοκρατίας και των δυτικών συμμάχων της.

 

Επί 19 σχεδόν μήνες οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία κυριαρχούσαν καταθλιπτικά στα δυτικά ΜΜΕ, με τον εκεί πόλεμο να περιγράφεται ως ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη μετά την λήξη του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι κυβερνήσεις της Δύσης, σε συνδυασμό με έναν κατακλυσμό σχετικών ειδήσεων, καταδικάζουν την Ρωσία για την επιθετικότητά της και διακηρύσσουν σχεδόν υστερικά πως απειλείται ολόκληρη η Ευρώπη από μία ρωσική εισβολή, εάν δεν αποκτήσει απόλυτη προτεραιότητα η υπεράσπιση της Ουκρανίας.

Η βία στην Ουκρανία παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη με την μορφή μίας αιματηρής επιβεβαίωσης των δηλώσεων του Αμερικανού προέδρου, που αποδίδει σχεδόν θρησκευτικό χαρακτήρα στον αγώνα μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού. Η κοινή γνώμη κυριολεκτικά βομβαρδίζεται και τείνει να χειραγωγηθεί για να πεισθεί πως τα εκατοντάδες δισ. που διοχετεύονται προς το Κίεβο για να δαμάσουν την ρωσική επιθετικότητα, εξυπηρετούν το γεγονός ότι η σύγκρουση οριοθετεί μία απαραβίαστη γραμμή άμυνας για τις δυτικές δημοκρατικές αξίες και τον πολιτισμό.

Η σχετική ειδησεογραφία εκτυλίσσεται σε χολυγουντιανές διαστάσεις, αν και αρκετοί που δεν εμπιστεύονται τα δυτικά ΜΜΕ, ανησυχούν για τις συνέπειες μίας σύγκρουσης των ΗΠΑ με την Ρωσία που διεξάγεται μέσω εκπροσώπου με ενδιάμεσο κρίκο το ΝΑΤΟ. Η έκρυθμη εμπόλεμη κατάσταση αποτελεί μέρος μίας ευρύτερης γεωπολιτικής αντιπαράθεσης, όπου η Δύση, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, επιχειρεί να αναχαιτίσει την Ρωσία, την Κίνα και άλλες ανερχόμενες δυνάμεις στο πεδίο της αμφισβήτησης του μονοπολικού κόσμου και της αμερικανικής ηγεμονίας.

Όμως, η απαραίτητη επικοινωνιακή εκστρατεία για να συντηρηθεί το κλίμα υπέρ της Ουκρανίας στην κοινή γνώμη ανατρέπεται με τα φώτα της δημοσιότητας να στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά στη Μέση Ανατολή, με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους να διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους πως το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να αμυνθεί έναντι της τρομοκρατίας της Χαμάς.