Σε μοιραίο πρόσωπο για το Ισραήλ εξελίσσεται ο Νετανιάχου

Σε πρόσφατη σχετική ανάλυση του Ινστιτούτου Εθνικών Στρατηγικών Μελετών (INSS) στο Τελ Αβίβ αναφέρεται ότι η διεθνής νομιμότητα του Ισραήλ διαβρώνεται, η παγκόσμια θέση του επιδεινώνεται, οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) φθείρονται και οι διαιρέσεις εντός της ισραηλινής κοινωνίας διευρύνονται! Η καλόπιστη κριτική φίλων του Ισραήλ χαρακτηρίζεται με πολύ ευκολία… «αντισημιτισμός»! Ένα κύμα αναγνωρίσεων Παλαιστινιακού Κράτους από ισχυρούς φίλους του Ισραήλ, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και την Γαλλία, Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ “στριμώχνει” ακόμα περισσότερο το Τελ Αβίβ.

Ο Νετανιάχου δεν ανέλαβε ούτε καν ψήγματα ευθύνης για την κολοσσιαία αποτυχία των Υπηρεσιών Πληροφοριών και Ασφαλείας και οπωσδήποτε την πολύωρη αδυναμία του Στρατού να προστατέψει τους Ισραηλινούς πολίτες στην Δυτική Νεγκέβ από την τρομοκρατική λαίλαπα της Χαμάς, που κατέστησε την 7η Οκτωβρίου 2023 την πιο σκοτεινή ημέρα στην ιστορία του Κράτους του Ισραήλ! Ξεκίνησε αναμφίλεκτα έναν απολύτως δικαιολογημένο πόλεμο, με σημαντική διεθνή υποστήριξη προκειμένου να καταστρέψει την στρατιωτική και κυβερνητική-διοικητική μηχανή της Χαμάς για να μην απειληθεί ξανά η ασφάλεια του Ισραήλ και να απελευθερώσει τους ομήρους, δύο όμως στόχοι που εξ’ αρχής φαίνονταν ασύμβατοί!

Χωρίς όμως σαφείς πολιτικούς στόχους, ξεκάθαρη στρατηγική εξόδου, αλλά και κανένα ρεαλιστικό και συνεκτικό σχέδιο για την διαμόρφωση της μεταπολεμικής Γάζας που να σχετίζεται και με την πορεία επίλυσης του Παλαιστινιακού ο πόλεμος κατέστη εκδικητικός και απόλυτα τιμωρητικός, για όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους. Όλη σχεδόν η Λωρίδα έχει ισοπεδωθεί και υπάρχουν πάνω από 60 χιλιάδες νεκροί, με την πλειονότητα αυτών άμαχοι και πολλά παιδιά. Η ανθρωπιστική κρίση και λόγω λιμού και ανυπαρξίας φροντίδας υγείας έχει λάβει πλέον τεράστιες διαστάσεις!

Αδιαφορία για τους ομήρους 

Ο Νετανιάχου, παρά την αντίθεση της στρατιωτικής ηγεσίας, με την επιχείρηση για κατάληψη της πόλης της Γάζας και οποιασδήποτε άλλης περιοχής που σήμερα δεν κατέχει, ισχυρίζεται ότι θα… εξαφανίσει όλη την Χαμάς και θα απελευθερώσει τους ομήρους, ζώντες και νεκρούς. Και γιατί άραγε κάτι τέτοιο δεν έχει επιτευχθεί εδώ και δύο χρόνια παρά τους 500 (911 από την 7η Οκτωβρίου) περίπου νεκρούς στρατιώτες και τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς άμαχους;

Ή μήπως με την συνέχιση της ισοπέδωσης όλης της Λωρίδας Γάζας θα την καταστήσει ακατοίκητη και θα εξαναγκάσει τους κατοίκους της να εγκαταλείψουν ως μία νέα “Νάκμπα”, την γη αυτή που τους ανήκει; Από την στιγμή που στρατιωτικά η Χαμάς έχει αποδυναμωθεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και δεν συνιστά στρατηγική απειλή για το Ισραήλ, αλλά και από πολιτική άποψη, δεν υπάρχουν λόγοι για αυτή την χερσαία επίθεση, που ήδη εντείνει την ανθρωπιστική κρίση.

Πάντως δεν είναι ο σκοπός του η απελευθέρωση των ομήρων. Ποτέ δεν υπήρξε. Αν αυτός ήταν ο στόχος, οι Ισραηλινοί θα είχαν καταστρώσει μια διαφορετική στρατηγική: Σε μια τόσο μικρή και αστικοποιημένη περιοχή, δεν μπορούν να απελευθερωθούν όλοι με τη βία, ταυτόχρονα. Η διαπραγμάτευση και όχι η ένοπλη δύναμη είναι αυτή που έφερε πίσω τους ομήρους. Ο αριθμός των Ισραηλινών ομήρων μειώθηκε από 251 στην αρχή του πολέμου, σε μόλις 48 σήμερα, με 20-22 από αυτούς να εκτιμάται ότι είναι ακόμα ζωντανοί.

Η Χαμάς απελευθέρωσε περίπου 150 ομήρους, με τις συμφωνίες του Νοεμβρίου 2023 και του Ιανουαρίου 2025. Ο ισραηλινός στρατός απελευθέρωσε μόλις επτά, ενώ ο Βεδουίνος Καίντ Αλ Κααντί είναι ο μόνος που ξέφυγε από τους δεσμώτες του, ενώ περίπου 40 όμηροι έχουν σκοτωθεί, ενώ βρίσκονταν σε αιχμαλωσία από την έναρξη του πολέμου, άλλοι από τη Χαμάς και άλλοι από τα ισραηλινά πυρά!

Ο μοιραίος Νετανιάχου 

Η νέα ιουδαϊκή χρονιά βρίσκει το Ισραήλ σε μία δεινή θέση. Ο Νετανιάχου θα γραφτεί στην ιστορία όχι μόνο ως ο πρωθυπουργός που στην διακυβέρνηση του μέσα σε μία ημέρα σκοτώθηκαν οι περισσότεροι Εβραίοι μετά το Ολοκαύτωμα, αλλά και ότι στην διακυβέρνηση του άρχισε η επίσημη αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, ακόμα και από παραδοσιακούς φίλους του Ισραήλ! Σημειώνεται ότι από το 2012 η Παλαιστίνη έχει στον ΟΗΕ την ιδιότητα του «κράτους παρατηρητή».

Οι πολιτικές του, η αδικαιολόγητη επιμήκυνση του πολέμου με σκοπό την πολιτική του επιβίωση – μαζί με την ανθρωπιστική καταστροφή που προκλήθηκε στην Λωρίδα και τις απειλές περί προσάρτησης της Δυτικής Όχθης – αλλά και εσωτερικοί πολιτικοί λόγοι, έφεραν αυτές τις αναγνωρίσεις.

Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Πορτογαλία πρώτες αναγνώρισαν επισήμως το Παλαιστινιακό Κράτος την Κυριακή και ακολούθησε την Δευτέρα η Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα, ενώ σημαντική πολιτική σημασία είχε και η διάσκεψη που οργάνωσε το Παρίσι και το Ριάντ για να ξεκινήσει η διαδικασία για την λύση των δύο κρατών. Έχει μεγάλη σημασία ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία είναι δύο Μόνιμα Μέλη στο Συμβούλιο Ασφαλείας και διαφοροποιούνται σημαντικά από τις ΗΠΑ, το μόνο Μόνιμο Μέλος που αντιδρά, μιας και Ρωσία και Κίνα έχουν ήδη αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό Κράτος.

Η αιτιολογία των χωρών αυτών είναι σχεδόν κοινή με βασικό στόχο να ασκηθεί πίεση στο Ισραήλ για να τερματίσει την καταστροφική του επίθεση στη Γάζα, να περιορίσει την κατασκευή νέων εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Όχθη και να δεσμευτεί εκ νέου σε μια ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστίνιους! Παράλληλα καταδικάστηκε η Χαμάς και απαιτήθηκε η άμεση απελευθέρωση των ομήρων. Μπορεί σε πρακτικό επίπεδο στο πεδίο λίγα να αλλάξουν, αλλά πλέον οι αναγνωρίσεις συνιστούν μία ισχυρή ηθική και πολιτική στήριξη στις προσπάθειες επίλυσης του Παλαιστινιακού, με βάση την λύση των δύο κρατών.

Απομονωμένο το Ισραήλ 

Η ισραηλινή αντιπολίτευση είχε ασκήσει έντονες επικρίσεις για τις πολιτικές και την αλαζονεία Νετανιάχου και είχε προειδοποιήσει πολλές φορές για την επερχόμενη διπλωματική απομόνωση του Ισραήλ, όταν μάλιστα αυτό απολάμβανε σχεδόν απεριόριστη παγκόσμια υποστήριξη στην αρχή του πολέμου! Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε ότι μόλις επιστρέψει από τον ΟΗΕ θα ανακοινώσει τις ενέργειες της κυβέρνησης του απέναντι στις μονομερείς αναγνωρίσεις, ενώ κατηγόρησε τις χώρες που προέβησαν σε αναγνώριση ότι επιβραβεύουν την… Χαμάς! Μια επιλογή που εξετάζεται είναι η ανακήρυξη κυριαρχίας επί της Κοιλάδας του Ιορδάνη, ή άλλων τμημάτων της Δυτικής Όχθης.

Η παράταση της σύγκρουσης με περαιτέρω καταστροφή της Λωρίδας της Γάζας και μία ενδεχόμενη προσάρτηση της Δυτικής Όχθης θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια, την οικονομία, αλλά και την θέση της χώρας στην διεθνή κοινότητα. Επιπροσθέτως τίθενται σε κίνδυνο οι συμφωνίες ειρήνης με την Αίγυπτο και την Ιορδανία, καθώς επίσης και οι συμφωνίες του Αβραάμ! «Το Ισραήλ οδεύει προς το να μεταβληθεί σε ένα κράτος-παρία όπως ήταν η Νότια Αφρική» δήλωσε ο Αρχηγός των “Δημοκρατικών” (μετεξέλιξη του ιστορικού Εργατικού Κόμματος) Γιαϊρ Γκολάν, πρώην στρατηγός αλλά και ήρωας της 7ης Οκτωβρίου 2023, όταν αυτοβούλως φόρεσε την στολή του και έσωσε αρκετούς συμμετέχοντες στο φεστιβάλ Νόβα από τις φρικαλεότητες της Χαμάς.

Αντί επιλόγου

Το Ισραήλ σύρθηκε πολύ εύκολα από την Χαμάς σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο που τον φθείρει ποικιλοτρόπως και που αποδεικνύεται εξαιρετικά περίπλοκο να τον περατώσει! Ήδη οι τελευταίες αναγνωρίσεις το φέρνουν σε δυσχερή διεθνή σχέση. Όσο το Παλαιστινιακό δεν λύνεται, θα ανατροφοδοτείται ο φαύλος κύκλος της βίας. Και για την μέχρι τώρα λύση φέρουν ευθύνη και οι ίδιες οι παλαιστινιακές ηγεσίες.

Ο ομότιμος Πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και πρώην Διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χάας, σε ένα πολύ ενδιαφέρον δοκίμιο του στο “Foreign Affairs”, έχει επιχειρηματολογήσει ότι μακροπρόθεσμα η ίδρυση ενός Παλαιστινιακού Κράτους θα ήταν προς το συμφέρον του Ισραήλ, κάτι που μας θυμίζει σε πρόσφατο άρθρο γνώμης στους “Times of Israel” ο Καναδό-εβραίος δημοσιογράφος Σέλντον Κίσνερ, ο οποίος είναι γιός επιζώντος του Ολοκαυτώματος.

Όσο ο Τραμπ αποδέχεται όλες τις πολιτικές του Νετανιάχου, αυτός δεν πρόκειται να τις αλλάξει αλλά κάποια στιγμή, κάποιοι άλλοι Ισραηλινοί πολιτικοί προβληματισμένοι και με στρατηγική ενόραση ίσως υιοθετήσουν μία πιο συμφιλιωτική και ρεαλιστική άποψη. Το έκανε στο παρελθόν ο Μεναχέμ Μπέγκιν με την Αίγυπτο, το έκανε και ο “αιώνιος στρατιώτης” Γιτζχάκ Ράμπιν με τις Συμφωνίες του Όσλο!