Συναγερμός στην Άγκυρα από τις συγκρούσεις στην Συρία

Οι σαλαφιστές, τους οποίους ο Σάρα αποκάλεσε “Βεδουίνους”, περικύκλωσαν την πόλη Σουγουέιντα στα νότια, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ, όπου ζουν κυρίως Δρούζοι. Ο συριακός στρατός στην αρχή παρακολουθούσε αδρανής τις ωμότητες των σαλαφιστών, σε κάποιες περιπτώσεις συμμετείχε, αλλά στη συνέχεια η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο. Από τη σημερινή επιδείνωση της αστάθειας στη Συρία επωφελείται το Ισραήλ, που έστειλε το μήνυμα “είμαστε μαζί σας” στους Δρούζους, βομβαρδίζοντας μονάδες του συριακού στρατού, ακόμη και το Γενικό Επιτελείο.

Ο Διάδρομος του Δαυίδ

Ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε ότι, για να σταματήσουν οι επιθέσεις, η ΜΙΤ ήρθε σε άμεση επαφή με τη Μοσάντ, μεταφέροντας «τις πληροφορίες και απόψεις» που είχε η Τουρκία. Ο Φιντάν επικοινώνησε, όχι μόνο με ομολόγους του από τις ΗΠΑ, τη Συρία, τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία, αλλά και με τον Δρούζο ηγέτη, Χικμέτ Ελ Χίχρι.

Ο τελευταίος, υποστηρικτής του Ισραήλ, επιθυμούσε τη δημιουργία διαδρόμου από τη Σουγουέιντα έως την Χασάκα στα βορειοανατολικά, που ελέγχεται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), παρακλάδι του PKK/YPG. Ο διάδρομος αυτός, γνωστός και ως “Δαβιδικός”, δεν θα σήμαινε απλώς φυσική σύνδεση του PKK με το Ισραήλ, αλλά και την προσέγγιση ισραηλινών χερσαίων δυνάμεων στον Ευφράτη και στα σύνορα με την Τουρκία, αποκτώντας πρόσβαση στα κυριότερα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Συρίας.

Ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, καταδίκασε την κατάσταση λέγοντας πως πρόκειται για “διάσπαση της Συρίας και στοχοποίηση της Τουρκίας”.

Πολυεπίπεδη κρίση στη Συρία

Η Άγκυρα δεν επιθυμεί οι συγκρούσεις – μεταξύ του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Σάρα, πρώτα με τους Αλαουίτες και τώρα με τους Δρούζους (όπου εμπλέκεται και το Ισραήλ) – να οδηγήσουν σε διάσπαση της Συρίας και στην εγκαθίδρυση ενός κουρδικού κράτους ή καθεστώτος αυτονομίας υπό την προστασία των ΗΠΑ και του Ισραήλ, στα σύνορα με την Τουρκία. Ο Ερντογάν δήλωσε, με αφορμή τα γεγονότα στη Σουγουέιντα, ότι “η Τουρκία ήταν, είναι και θα είναι κατά της διαίρεσης της Συρίας”, θυμίζοντας τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της περιόδου 2016-2019 (φυσικά, παραβλέποντας ταυτόχρονα ότι η Τουρκία αποτελεί δύναμη κατοχής).

Παράλληλα, η τουρκική κυβέρνηση δεν θέλει να τεθεί σε κίνδυνο η διαδικασία “Τουρκία χωρίς τρομοκρατία”, με την οποία το PKK για πρώτη φορά στην 47χρονη ιστορία του εγκατέλειψε συμβολικά τα όπλα. Ο Φιντάν, αναφερόμενος στις επαφές με το Ισραήλ, απηύθυνε προειδοποίηση προς το YPG λέγοντας να μην εκληφθεί η ισραηλινή στήριξη ως ευκαιρία. Στο εσωτερικό του PKK υπάρχουν ήδη φωνές που αντιτίθενται στη διαδικασία και δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να αφοπλιστούν ξανά “αν το κράτος δεν προχωρήσει σε απτά βήματα”.

Έπαινοι Τραμπ: Φοβού τους Δαναούς… 

Σε αυτό το κλίμα, το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ επιταχύνει τις διαδικασίες και την ίδρυση Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ακόμη και αν η Βουλή είναι σε διακοπές, ώστε να θεσμοθετηθεί η διαδικασία. Δεν απαιτείται νόμος για να την συγκροτήσει ο πρόεδρος της Βουλής. Ο Καλίν ξεκίνησε απανωτές συναντήσεις με τις ηγεσίες των κομμάτων.

Ωστόσο, οι εξελίξεις στη Συρία συνεπάγονται κι άλλους κινδύνους για την Άγκυρα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ, υποδεχόμενος στο Λευκό Οίκο τον Νετανιάχου, επαίνεσε τον ρόλο της Τουρκίας και προσωπικά του Ερντογάν στην ανατροπή του Άσαντ και την άνοδο της νέας ηγεσίας στη Συρία. Αυτό ικανοποιεί τον Ερντογάν, αλλά συνεπάγεται και ευθύνη. Καθώς οι ομάδες που δεν ελέγχει ο Σάρα συνεχίζουν αιματηρές ενέργειες με το πρόσχημα της εφαρμογής του ισλαμικού νόμου (Σαρία), η Τουρκία ενδέχεται να κατηγορηθεί, λόγω της στήριξης της στην Δαμασκό.

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα και Ειδικός Απεσταλμένος για τη Συρία, Τομ Μπάρακ, προς το παρόν λέει ό,τι θέλει να ακούσει η Άγκυρα. Είναι, ωστόσο, αμφίβολο αν ο Τραμπ έχει αυτή τη στιγμή την πολιτική ευχέρεια ή διάθεση να εστιάσει στις τουρκικές προτεραιότητες και να τις θέσει στον Μπάρακ, καθώς έχει προτεραιότητα ζητήματα, όπως την υπόθεση Έπσταϊν, που επανήλθε στο προσκήνιο.