Στη μετα-Μέρκελ εποχή οι Χριστιανοδημοκράτες – Ήττα για το “παιδί” του Σόιμπλε

Εν μέσω του φονικού δεύτερου κύματος του κορονοϊού, το ιστορικό συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος αποφάσισε να χρίσει διάδοχο της Άγκελα Μέρκελ τον Άρμιν Λάσετ, με την Γερμανίδα καγκελάριο να πραγματοποιεί την αποχαιρετιστήρια της ομιλία, καθώς είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για καγκελάριος.

Το συνέδριο ξεκίνησε με την ομιλία της αποτυχημένης τέως προέδρου των Χριστιανοδημοκρατών Άνεγκρετ Κραμπ-Καενμπάουερ, αγαπημένου “παιδιού” της Μέρκελ. Η Καενμπάουερ είχε αναλάβει την ηγεσία του κόμματος το 2018, προορισμένη να συνεχίσει την πολιτική κληρονομία της Γερμανίδας καγκελαρίου, η οποία είχε προηγουμένως βρεθεί στο “μάτι του κυκλώνα”, λόγω των χειρισμών της στο μεταναστευτικό.

Δίχως να έχει το ηγετικό εκτόπισμα της Μέρκελ, η Καενμπάουερ υποχρεώθηκε να παραιτηθεί τον περασμένο Φεβρουάριο, μετά την “κρίση της Θουριγγίας”. Ήταν τότε που στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών, σπάζοντας την κομματική γραμμή περί ολικής απομόνωσης της άκρας δεξιάς, είχαν υπερψηφίσει από κοινού με την “Εναλλακτική για την Γερμανία” τον πρωθυπουργό του κρατιδίου, προκαλώντας σάλο σε όλη την χώρα.

Η εκλογή της Καρενμπάουερ είχε καταφέρει να “σώσει” το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα από τον μεγαλύτερο εσωκομματικό αμφισβητία της Μέρκελ, τον εξαιρετικά δημοφιλή στην βάση του, Φρίντριχ Μερτς. Ο Μερτς απέτυχε και πάλι να πάρει την ρεβάνς από την Γερμανίδα καγκελάριο, την οποία επικρίνει για την κεντρώα στροφή της και την «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» των Χριστιανοδημοκρατών.

Στην σκιά της πανδημίας

Το timing του συνεδρίου ήρθε την χειρότερη στιγμή για την Μέρκελ, καθώς η Γερμανία πλήττεται βαρύτατα από το δεύτερο κύμα της πανδημίας, με την χώρα να έχει ξεπεράσει τα δύο εκατομμύρια κρούσματα. Εάν το συνέδριο είχε πραγματοποιηθεί μερικούς μήνες πριν, τον περασμένο Ιούλιο για παράδειγμα, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για την Γερμανίδα καγκελάριο, καθώς είχε πιστωθεί την επιτυχημένη διαχείριση του πρώτου κύματος.

Όμως η κατάσταση είναι πλέον διαφορετική, γεγονός που υποχρεώνει την Μέρκελ να εξετάζει την επιβολή ενός νέου lockdown-σοκ, που θα περιλαμβάνει μέχρι και την αναστολή της λειτουργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς, όπως αναφέρουν πληροφορίες των γερμανικών μέσων ενημέρωσης. Η Γερμανίδα καγκελάριος μοιάζει να βρίσκεται ενώπιον ενός ολέθριου διλήμματος.

Αν δεν επιβάλει νέα περιοριστικά μέτρα, θα βρεθεί εκτεθειμένη σε μία ενδεχόμενη επιδείνωση της υγειονομικής κατάστασης, ότι χειρότερο δηλαδή για την πολιτική της παρακαταθήκη, με την επιστημονική κοινότητα να προειδοποιεί ήδη για την οριακή κατάσταση του γερμανικού συστήματος υγείας. Από την άλλη αν επιβάλλει ένα πιο σκληρό lockdown, κινδυνεύει να βρεθεί ενώπιον νέων κοινωνικών αντιδράσεων.

Αντιδράσεων που πλέον δεν περιορίζονται στην ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία, η οποία λειτουργεί ως πόλος έλξης των συνομωσιολόγων και των αντιεμβολιαστών, με τον κορονοϊό να έχει σχεδόν εκτοπίσει το μεταναστευτικό από την ατζέντα της. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως μέχρι και ο θεωρούμενος εκλεκτός της Μέρκελ και πλέον νέος πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών Άρμιν Λάσετ, υιοθετεί όλο και περισσότερο επικριτικούς τόνους για την διαχείριση της πανδημίας από την γερμανική κυβέρνηση.

Απέτυχε πάλι ο Μερτς

Πάντως αποδείχτηκε πως η καγκελάριος έχει πολιτικές αντοχές, καθώς η αβελτηρία που έδειξε στους χειρισμούς του δεύτερου κύματος της πανδημίας, δεν “τραυμάτισε” την εικόνα της στον βαθμό που το είχε κάνει το μεταναστευτικό. Εξάλλου η εκλογή της ηγεσίας των Χριστιανοδημοκρατών δεν πραγματοποιήθηκε από την βάση, αλλά από ένα κλειστό σώμα περίπου χίλιων συνέδρων, εκλογή φάνηκε πως ευνόησε την επικράτηση του εκλεκτού της Μέρκελ.

Μεγάλος ηττημένος, για δεύτερη φορά, ο Φρίντριχ Μερτς, το “αγαπημένου παιδί” των πανίσχυρων χρηματοοικονομικών ομίλων, αλλά και του πρώην υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος φημολογείται πως προωθούσε την εκλογή του αμφιλεγόμενου Μερτς, προκειμένου να εκδικηθεί την παλιά του εσωκομματική αντίπαλο. Ο Μερτς είναι σφοδρός επικριτής της «συναινετικής πολιτική της καγκελαρίους», ειδικά στο μεταναστευτικό, επιδιώκοντας την δεξιά στροφή του κόμματος, προκειμένου να αντλήσει ψήφους από την Εναλλακτική για την Γερμανία.

Με τον Μερτς στο τιμόνι του κόμματος δύσκολα θα είχε πραγματοποιηθεί το σενάριο της συγκυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων, καθώς θα επεδίωκε μία συγκυβέρνηση με τους Φιλελευθέρους, οι οποίοι συμπλέουν με τις αυστηρές θέσεις του για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την σκληρή αντιμετώπιση των “ασώτων” νοτιοευρωπαϊκών χωρών. Με το μεταναστευτικό όμως να είναι εκτός της δημόσιας ατζέντας στην Γερμανία, δεν αποκλείεται ο κορονοϊός να έπληξε τελικώς τον Μερτς και τα σχέδια του για “γέφυρες” προς την Εναλλακτική για την Γερμανία, λόγω της ανορθολογικής και συνωμοσιολογικής στάσης που τηρεί το ακροδεξιό κόμμα, έναντι της πανδημίας.