Στήνεται νέο Maidan στη Γεωργία – ΜΚΟ και άδηλη χρηματοδότηση

Στη Γεωργία σοβεί σοβαρή πολιτική κρίση με αφορμή το νομοσχέδιο για τους ξένους πράκτορες. Οι τελευταίες εξελίξεις προκαλούν φόβους για νέες εστίες πολέμου κοντά στα ρωσικά σύνορα. Το Κοινοβούλιο της Γεωργίας καταψήφισε την Παρασκευή 10/3/23 το νομοσχέδιο για τους ξένους πράκτορες (1 υπέρ, 35 κατά και 112 αποχές). Το κυβερνών κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο” απέσυρε τη στήριξη του, ύστερα από τις μαζικές διαδηλώσεις κατά του νομοσχεδίου, το οποίο θεώρησαν πως επιβλήθηκε από τη Μόσχα και πως απειλούσε να εκτροχιάσει τη Γεωργία από την ευρωπαϊκή της πορεία.

Το νομοσχέδιο προέβλεπε ότι «όσες οργανώσεις λαμβάνουν πάνω από το 20% της χρηματοδότησης τους από το εξωτερικό, θα πρέπει να καταχωρίζονται ως ξένοι πράκτορες», διαφορετικά θα ήταν αντιμέτωπες με υψηλά χρηματικά πρόστιμα. Οι επικριτές του νομοσχεδίου υποστήριξαν πως αυτό παρέπεμπε σε ένα ρωσικό νόμο του 2012, o οποίος χρησιμοποιήθηκε για να πατάξει κάθε διαφορετική φωνή, αν και το κυβερνών κόμμα ανέφερε πως το νομοσχέδιο βασιζόταν σε αντίστοιχο νόμο των ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση αυτή η νομοθεσία θα αντιμετώπιζε εξίσου όλες τις ξένες παρεμβάσεις, μεταξύ αυτών και τις ρωσικές.

Το νομοθετικό σώμα αναγκάσθηκε να αποσύρει το νομοθέτημα σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει την κατάσταση, αν και αυτό δεν έκανε τους διαδηλωτές να εγκαταλείψουν τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν, παρά το γεγονός ότι όλοι οι προηγουμένως συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Τώρα, οι διαδηλωτές απαιτούν από την κυβέρνηση να παραιτηθεί και να γίνουν πρόωρες εκλογές.

Φυσικά, όπως και στην Ουκρανία, όλα αυτά θεωρούνται “δημοκρατικά”, παρά το γεγονός ότι επιδιώκεται η ανατροπή της συνταγματικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Από το 2013, το Κοινοβούλιο της Γεωργίας ελέγχεται από το Κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο”, το οποίο προσπάθησε να υιοθετήσει μια ρεαλιστική προσέγγιση για τη Ρωσία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Η Γαλλίδα …Πρόεδρος στη Γεωργία

Η Γεωργία έχει συμβιβαστεί σε γενικές γραμμές με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ψήφισε μάλιστα και κατά της Ρωσίας στον ΟΗΕ. Επειδή, όμως, η εξωτερική πολιτική της προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις από τη δυτική αντιρωσική ρητορική, χαρακτηρίζεται φιλορωσική κυβέρνηση από τους υποστηρικτές της Ουκρανίας. Ο ρεαλισμός δεν έχει θέση στην ουκρανική κρίση, η ουδετερότητα λογίζεται σαν υποστήριξη προς τη Ρωσία.

Σε αντίθεση με την κυβερνητική στάση, η από το 2018 Πρόεδρος της Γεωργίας Σαλομέ Ζουραμπισβίλι έχει υιοθετήσει την επιθετική γραμμή της Δύσης όσον αφορά τη Ρωσία. Η Ζουραμπισβίλι ήταν μια ανεξάρτητη πολιτικός που υποστηρίχθηκε από το “Γεωργιανό Όνειρο” που επιθυμούσε να έχει στις τάξεις του μία έμπειρη διπλωμάτη. Έκτοτε η σχέση της με το κόμμα έχει επιδεινωθεί.

Όπως και ο Σαακασβίλι πριν από αυτήν, είναι φιλοδυτική. Γεννημένη στη Γαλλία το 1952, με την οικογένειά της να ζει εκεί από το 1921, διορίστηκε πρέσβης στη Γεωργία το 2004. Στη συνέχεια με την έγκριση και των δύο κυβερνήσεων άλλαξε υπηκοότητα και έγινε κατευθείαν από Γαλλίδα πρέσβης στη Τυφλίδα, υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας υπό τον Σαακασβίλι. Σπούδασε γεωπολιτική υπό την άμεση επίβλεψη του Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι. Μητρική της γλώσσα είναι η γαλλική, έχοντας ατελή γνώση της γεωργιανής γλώσσας.

Οι επικριτές του νομοσχεδίου

Τα νομοσχέδιο είχε αντικειμενικό σκοπό τον περιορισμό της ξένης επιρροής, μέσω ορισμένων ΜΚΟ, που επεδίωκαν αλλότρια συμφέροντα. Όταν ο Πούτιν υιοθέτησε έναν παρόμοιο νόμο στη Ρωσία, πολλές οργανώσεις επέλεξαν να διαλυθούν αντί να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του. Οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις γενικά πρέπει να κάνουν πολλές οικονομικές γνωστοποιήσεις ούτως ή άλλως. Καμία πτυχή αυτού δεν περιορίζει πραγματικά τη δραστηριότητά τους. Απαιτείται απλώς να αναγνωρίσουν το γεγονός ότι λαμβάνουν διεθνή χρηματοδότηση.

Ορισμένες ΜΚΟ υποστηρίζουν ότι αυτό το νομοσχέδιο στόχευε να αφήσει ανυπεράσπιστα κακοποιημένα παιδιά και γυναίκες. άτομα με αναπηρίες, μειονότητες, επιστήμονες, εργαζόμενους και τη νεολαία, να εμποδίσει την παροχή βοήθειας σε κοινωνικά ευάλωτες οικογένειες, αγρότες, ανθρακωρύχους, εσωτερικά εκτοπισμένους, άστεγους, απολυμένους, κρατούμενους και άλλους ανθρώπους που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους και τέλος να σιγήσει η φωνή των ανθρώπων που ζουν στις περιφέρειες της χώρας.

Είναι αδιανόητο, όμως, ότι θα εγκατέλειπαν όλη αυτήν την αρωγή, επειδή τους εζητείτο να έχουν διαφάνεια σε ό,τι αφορά τις πηγές χρηματοδότησής τους. Σύμφωνα με τις αναφορές τους, επέλεξαν τη διακοπή όλου αυτού του κοινωνικού έργου για να μην αναγνωρίσουν από που προέρχεται η χρηματοδότησή τους. Το ερώτημα που γεννάται, είναι μήπως υπάρχουν κρύφιοι σκοποί στις δραστηριότητές τους και προς τούτο επιδιώκουν να αποκρύψουν την πηγή της χρηματοδότησής τους;

Νότια Οσετία και Αμπχαζία

Για την κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης, είναι σημαντική η γνώση των ιστορικών γεγονότων. Ο Στάλιν, Γεωργιανός στην καταγωγή, αυθαίρετα και μονομερώς μετέφερε διοικητικά τις ρωσόφωνες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας στη Σοβιετική Δημοκρατία της Γεωργίας. Μία ενέργεια που προσιδιάζει με την παραχώρηση από τον Νικίτα Χρουστσόφ της Κριμαίας στην σοβιετική Ουκρανία.

Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ρωσόφωνες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας αποσχίστηκαν από τη Γεωργία. Το 2003 στη Γεωργία συνέβη αυτό που έγινε γνωστό σαν “Επανάσταση των Ρόδων”, που έφερε στην εξουσία τον φιλοαμερικανό Μιχαήλ Σαακασβίλι. Όταν το 2008, ο Σαακασβίλι, προσπάθησε καταλάβει τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, η Ρωσία αντέδρασε στρατιωτικά και σε πέντε ημέρες τα γεωργιανά στρατεύματα αναγκάσθηκαν να αποσυρθούν.

Το Κρεμλίνο υποστήριξε πως παρακολουθεί πολύ στενά τα γεγονότα στη Γεωργία, μη αποκλείοντας προκλήσεις τόσο στη Νότια Οσετία όσο και στην Αμπχαζία, τις δύο αποσχισθείσες επαρχίες της Γεωργίας, τις οποίες στηρίζει η Ρωσία. Αναφερόμενος στα γεγονότα στη Γεωργία, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, είπε ότι αυτά θυμίζουν πολύ τα γεγονότα που έγιναν στην πλατεία Maidan στο Κίεβο το 2014 που κατέληξαν στην ανατροπή της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς.

«Μοιάζει πολύ με το Maidan, στο Κίεβο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νόμος για την εγγραφή των ΜΚΟ που λαμβάνουν ξένη χρηματοδότηση πάνω από το 20% του προϋπολογισμού τους ήταν απλώς μια δικαιολογία για να αρχίσει μια προσπάθεια αλλαγής της εξουσίας με τη βία. Φαίνεται ότι πρόκειται για μία ακόμη “Έγχρωμη Επανάσταση”, όπου η ήπια εξουσία των ΗΠΑ χρηματοδοτεί φιλοδυτικούς διαδηλωτές για να ανατρέψουν την κυβέρνηση ενός πρώην σοβιετικού κράτους», είπε ο Λαβρόφ.

Η Μόσχα παρουσίασε σαν απόπειρα πραξικοπήματος, ενορχηστρωμένη από τη Δύση, τις μαζικές κινητοποιήσεις στη Γεωργία, οι οποίες ανάγκασαν την κυβέρνηση της χώρας να αποσύρει σχέδιο νόμου που συγκρινόταν από τους επικριτές του με την καταπιεστική νομοθεσία που εφαρμόζεται στη Ρωσία. Από την πλευρά του, ο πρώην αξιωματικός πληροφοριών των αμερικανικών πεζοναυτών Σκοτ Ρίτερ δήλωσε σε συνέντευξή του στο αμερικανικό κανάλι Tour of Duty στο YouTube: «οι Αμερικανοί εργάζονται για να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στη Γεωργία κατά της Ρωσίας».