Συρία: Σκακιέρα-ναρκοπέδιο για τους Τραμπ, Πούτιν και Ερντογάν

Η συμφωνία των ΗΠΑ και της Τουρκίας για τη δημιουργία “ζώνης ασφαλείας” δεν είναι ακόμα μία “τελειωμένη υπόθεση”, όπως την παρουσιάζει η προπαγάνδα του Ταγίπ Ερντογάν, αν και οι διαρροές από την Άγκυρα προκαλούν ανησυχία, με δεδομένη την αλλοπρόσαλλη στάση του προέδρου Τραμπ. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποια θα είναι η τελική απόφασή του για τη Συρία και τους Κούρδους του YPG.

Ούτε κανείς μπορεί να ξέρει αν η πόλη Ιντλίμπ, θα αποτελέσει τελικά τον “τάφο” της σχέσης των χωρών που παλεύουν στη Συρία. Το τελευταίο προπύργιο των τζιχαντιστών στη Συρία, αναδεικνύεται το πεδίο μάχης μεταξύ των τουρκικών συμφερόντων από τη μία, και εκείνων της Συρίας και της Ρωσίας από την άλλη, όπως πολύ σωστά σημείωσε ο Τούρκος αναλυτής Yavuz Baydar.

Αντίθετα απ’ όσα λέγονται και γράφονται, απαιτείται πολλή δουλειά και πολύ περισσότερες υποχωρήσεις από τις δύο πλευρές για να οδηγηθεί το εγχείρημα της ζώνης ασφαλείας σε επιτυχία. Μεταξύ της Τουρκίας και της Αμερικής κυριαρχεί η έλλειψη εμπιστοσύνης και μία απλή παρεξήγηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε τουρκική επίθεση εναντίον των Κούρδων της Συρίας.

Άλλωστε, αυτή η επίθεση αποτελεί τον μόνιμο τουρκικό εκβιασμό του Ταγίπ Ερντογάν στον πρόεδρο Τραμπ. Την ίδια στιγμή, φαίνεται ότι δοκιμάζονται οι σχέσεις της Μόσχας και της Τουρκίας μετά την επίθεση σε τουρκική αποστολή από ρωσικά μαχητικά αεροπλάνα. Οι Τούρκοι φαίνεται να είναι πεπεισμένοι για τη ρωσική ανάμειξη. Και παράλληλα παρατηρείται μία επιθετικότητα του Ισραήλ εναντίον ιρανικών στόχων στη Συρία και τον Λίβανο, με απρόβλεπτες συνέπειες, καθώς το Εβραϊκό Κράτος είναι αποφασισμένο να υποστηρίξει την κυριαρχία του.

Η μόνη πραγματική συμφωνία που έχει επιτευχθεί είναι η δημιουργία Κοινού Κέντρου Συντονισμού στην Τουρκία, που θα αναλάβει την υλοποίηση των λεπτομερειών του σχεδίου για τη “ζώνη ασφαλείας” και η κοινή επιθεώρηση της περιοχής από αέρος, που έγινε το περασμένο Σαββάτο για να αντιμετωπιστούν οι τουρκικοί φόβοι για την ασφάλεια της κατοχικής δύναμης.

Οι διαφορές είναι ακόμα μεγάλες: οι Τούρκοι απαιτούν τον πλήρη έλεγχο της Βόρειας Συρίας σε ένα βάθος 30-40 χιλιομέτρων και σε μήκος 470 χιλιομέτρων. Οι Αμερικανοί απέρριψαν ήδη το τουρκικό αίτημα και προς το παρόν παραμένουν σταθεροί στην αρχική τους θέση για προστασία των Κούρδων συμμάχων τους, του YPG. Για το θέμα του πλάτους και του μήκους της “ζώνης ασφαλείας”, διίστανται οι απόψεις, διότι ο βασικός στόχος της Τουρκίας είναι η εξολόθρευση των Κούρδων.

Και πάντα το ερώτημα που τίθεται είναι ποια θα είναι η αντίδραση της Αμερικής σε τυχόν τουρκική επίθεση εναντίον των Κούρδων συμμάχων της. Ένα βασικό ερώτημα που τίθεται είναι τι καταλαβαίνει και αν αντιλαμβάνεται οτιδήποτε για την υπόθεση αυτή ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο Αμερικανός πρόεδρος, ενώ δέχθηκε να αλλάξει την απόφαση του τον περασμένο Δεκέμβριο, για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, συνεχίζει να ενοχλεί την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Πενταγώνου και να απαιτεί λόγω των εκλογών να του παρουσιάσουν σχέδιο επιστροφής των Αμερικανών στρατιωτών.

Διαβάστε τη συνέχεια στην hellasjournal.com