Τα ισλαμικά κίνητρα του Ερντογάν στην ουκρανική κρίση

H κλιμάκωση στα σύνορα της  Ανατολικής Ουκρανίας με τη Ρωσια και η απειλή μια νέας πολεμικής σύγκρουσης που έχει προκαλέσει τις ανησυχίες των ΗΠΑ και της ΕΕ, επηρεάζει και τις σχέσεις Άγκυρας και Μόσχας, που χαρακτηρίζονται από “λυκοφιλία”. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει βασική πολιτική την προστασία των Ρώσων στο εξωτερικό και ο Ταγίπ Ερντογάν προωθεί το προφίλ του προστάτη όλων των μουσουλμάνων.

Η Τουρκία φαίνεται να επωφελείται από την κλιμάκωσης της έντασης Ουκρανία, διότι  η γεωστρατηγική της σημασία για την Ευρώπη, τη Ρωσία και το ΝΑΤΟ αυξάνεται κατακόρυφα. Ο ρόλος της Τουρκίας αναμένεται να είναι κομβικός αν και εφόσον  ο Ερντογάν αποφασίσει να με να συμμαχήσει με τη Δύση. Ο εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας  Ιμπραήμ Καλίν ανέφερε χαρακτηριστικά: “Η Τουρκία τάσσεται υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και των δικαιωμάτων των Τατάρων της Κριμαίας και υποστηρίζει τη εξεύρεση λύσης μέσω διαλόγου”.

Τα λόγια Καλίν φανερώνουν πως η Τουρκία δεν στηρίζει τις κινήσεις της “συμμάχου” της Ρωσίας στην Ουκρανία και ειδικά στην Κριμαία, επαναφέροντας στο προσκήνιο τα δικαιώματα των Τατάρων,”Οι εντάσεις και οι συγκρούσεις στη Μαύρη Θάλασσα απειλούν όλους”, είπε και ζήτησε να παραμείνει η Μαύρη θάλασσα περιοχή ειρήνης και συνεργασίας.

Η κυβέρνηση της Άγκυρας έχει κατηγορήσει τη Ρωσία για συστηματική καταπίεση των Τατάρων και εκφράζει ανησυχίες για πολιτική διακρίσεων εναντίον τους και για συλλήψεις, που γίνονται από το 2014, τότε που η Ρωσία προσάρτησε την χερσόνησο της Κριμαίας.Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών έχει υποστηρίξει επανειλημμένα τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους Τατάρους της Κριμαίας,

Η μέχρι τώρα συμμαχία Μόσχα και Άγκυρας παρά τις κατά καιρούς εντάσεις, εξυπηρετεί τα εθνικά τους συμφέροντα. Ο Πούτιν χρησιμοποιεί την Τουρκία για να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ,  Τουρκία κερδίζει μια  “αυτονομία” στην εξωτερική της πολιτική της, Ο Ερντογάν είναι ακόμα σε θέση, με την υποστήριξη του Πούτιν  να εκβιάζει τη Δύση και να αποφεύγει πολιτικές της που δεν τον συμφέρουν.

Ανατολίτικο παζάρι

Ωστόσο η τυχόν νέα “έκρηξη” στην Ουκρανία θα τον υποχρεώσει να εγκαταλείψει το ανατολίτικο παζάρι και να πάρει θέση, είτε με τη Δύση, είτε με τη Ρωσία. Το πρόβλημα είναι ότι για να ταχθεί υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς, ο Ερντογάν θα ζητήσει ανταλλάγματα. Αυτή η παράμετρος είναι και η πλέον επικίνδυνη για τα συμφέροντα του ελληνισμού στην περιοχή.

Δεν θα ήταν καθόλου καλό να πληρώσουν Ελλάδα και Κύπρος τις τυχόν παραχωρήσεις της Δύσης προς τον Ερντογάν για να τον επαναπροσδέσουν, όπως πιθανώς θα πιστεύσουν, στο αντιρωσικό άρμα. Από την άλλη έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα προσφέρει η Ρωσία στην Τουρκία για να την κρατήσει κοντά της, όσο αυτό είναι δυνατό. Πάντως η Ρωσία πληρώνει το ποντάρισμά της σε λάθος άλογο. Ο έμπειρος Πούτιν ήξερε εξ αρχής ότι Τουρκία και “μπέσα” δεν πάνε μαζί.

Όμως και η ΕΕ δεν πρέπει να εμπιστεύεται το Ερντογαν καθώς επιδιώκει να χρησιμοποιήσει τις μουσουλμανικές της κοινότητες για επηρεάσει τις πολιτικές της. Στο πλαίσιο αυτό, ο  Ερντογάν δήλωσε, ότι  “Η Ισλαμοφοβία είναι το σημαντικότερο εργαλείο των Ευρωπαίων πολιτικών για να καλύψουν τις αποτυχίες τους’ Επίσης,  πως “στην αυριανή Ευρώπη Τούρκοι και άλλοι μουσουλμάνοι θα έχουν αυτό που τους αξίζει”!

Ο Ερντογάν απειλεί έμμεσα την Ευρώπη, τη οποία όπως και οι σουλτάνοι προκάτοχοί του, την θέλει μουσουλμανική. Όπως ο Σουλεϊμάν, ο εντελώς μικροπρεπής, ονειρευόταν να πάρει τη Βιέννη, σφάζοντας όποιον χριστιανό συναντούσε κατά την πορεία του προς τα κει, όταν ο Καρά Μουσταφά επανήλθε έξω από τα τείχη της ευρωπαϊκής μητρόπολης το 1683, το ίδιο επεδίωκαν.