Θα γίνει η Συρία νέα Λιβύη;

Ιδιαίτερα όταν όλοι αυτοί που υπογείως ή μη “συνεννοήθηκαν” ή επέδειξαν ανοχή προς πάλαι ποτέ αντιπάλους, θα θέλουν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα τους στην περιοχή και ει δυνατόν και τον έλεγχο. Πώς θα βαδίσει η Συρία; Θα παραμείνει μια ενιαία, ενωμένη χώρα ή θα κατακερματισθεί; Τι θα γίνει με τους Κούρδους; Θα ανοίξει ο δρόμος προς την ανακήρυξη κουρδικού κράτους, με βάση και τα δεδομένα επί του εδάφους; Ήδη οι Κούρδοι ελέγχουν ένα μεγάλο τμήμα των εδαφών της Συρίας.

Είναι, ωστόσο, προφανές πως σε μια τέτοια περίπτωση, θα αντιδράσει η κατοχική Τουρκία και έχει ήδη προειδοποιήσει πως θα παρέμβει στρατιωτικά. Η κατοχική δύναμη διαθέτει ήδη στρατεύματα στη χώρα, ελέγχει εδάφη, ενώ είναι πίσω από μισθοφορικές δυνάμεις, που χρόνια πολεμούσαν το προηγούμενο καθεστώς. Οι Κούρδοι ήδη αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις των τζιχαντιστών, με τη βοήθεια της τουρκικής αεροπορίας. Οι Τούρκοι θέλουν να εξουδετερώσουν κάθε προοπτική ανακήρυξης κράτους από τους Κούρδους είτε αυτόνομα είτε μέσα στο πλαίσιο μιας συνομοσπονδιακής δομής στη Συρία.

Σημειώνεται ότι όσο οι Κούρδοι πολεμούσαν τους τζιχαντιστές, οι δυτικοί (ΗΠΑ) τους ενθάρρυναν και τους υπόσχονταν. Τώρα θα διαπιστωθεί κατά πόσο εννοούσαν τα όσα έλεγαν ή θα τους εγκαταλείψουν όπως και στο παρελθόν. Τώρα θα φανεί κατά πόσο θα είναι για μια άλλη φορά στις “παράπλευρες απώλειες”.

Η Τουρκία παρουσιάζεται σήμερα μεταξύ των νικητών στη Συρία. Και προφανώς μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι έχει πλέον αναβαθμισμένο ρόλο, όπως διακαώς το προσπάθησε, στρατιωτικά και διπλωματικά. Περαιτέρω, είναι ξεκάθαρο ότι επιχειρεί να καταστεί και μέρος της επόμενης ημέρας. Και ως εγγυήτρια (κατοχική) δύναμη καθώς διαθέτει και την πατέντα από την Κύπρο (!) αλλά και στο κομμάτι της ανοικοδόμησης. Εκεί θα είναι και το μεγάλο πάρτι. Όπως θα γίνει και στη Γάζα. Πρώτα θάνατος, ισοπέδωση, καταστροφή και στη συνέχεια ανοικοδόμηση.

Συρία όπως… Λιβύη;

Οι δυτικοί, οι οποίοι στάθηκαν απέναντι από το προηγούμενο καθεστώς της Συρίας, αξιολογούν την επόμενη ημέρα θέλοντας να μην τους… ξεφύγει η κατάσταση. Όπως έγινε τη Λιβύη. Η επανάληψη του «λιβυκού μοντέλου», του εμφυλίου και της επικράτησης του χάους, είναι προφανώς ένα από τα πιθανότερα ενδεχόμενα. Επί του παρόντος και αναμένοντας να ξεκαθαρίσει το τοπίο, η προσοχή είναι στραμμένη στην εξτρεμιστική ισλαμική οργάνωση με ρίζες στην Αλ Κάιντα, την Χαγιάτ Ταχίρ αλ Σαμ (HTS) και στον ηγέτη της, τον Αχμάντ αλ Σαράα, (γνωστότερος με το ψευδώνυμο Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι). Κυρίως πώς θα λειτουργήσει.

Ο τελευταίος χαρακτηρισμένος τρομοκράτης με την οργάνωση του να είναι επίσης στη λίστα, είναι επικηρυγμένος από τις ΗΠΑ για δέκα εκατομμύρια δολάρια. Αυτά, όμως, αλλάζουν. Ο αλ Γκολάνι έχει ανοίξει κανάλια επικοινωνίας και παρτίδες με τους διάφορους διεθνείς παίκτες. Στηρίζεται και από την Τουρκία, αν και δεν φαίνεται να τον ελέγχει.

Η “Αραβική Άνοιξη” πάλι στο προσκήνιο. Και οι “Αδελφοί Μουσουλμάνοι” στο πηδάλιο μιας ισοπεδωμένης Συρίας. Και η περιοχή μπροστά σε γενικευμένο, καταστροφικό πόλεμο. Οι μεγάλοι παίκτες επιρροής είναι, όπως πάντα, παρόντες θεωρώντας ότι η παρουσία τους θα οδηγήσει στην “αναγέννηση” της Συρίας. Επί του παρόντος παρακολουθούμε “μνημόσυνο”. Με κίνδυνο ο εμφύλιος να συνεχιστεί με άλλους πρωταγωνιστές.

Ο εμφύλιος, ο οποίος ξεκίνησε το 2011, είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 300.000 άνθρωποι και εκατομμύρια να προσφυγοποιηθούν. Σε μια καταστραμμένη χώρα, που και μετά την πτώση του καθεστώτος βομβαρδίζεται από το Ισραήλ, την Τουρκία και εσωτερικά μαίνονται συγκρούσεις, επί του παρόντος η προσοχή θα είναι στα όσα έπραξαν οι προηγούμενοι, δείχνοντας τις φυλακές και περιγράφοντας συμπεριφορές. Και ο αλ Γκολάνι, θέλοντας προφανώς να τον καλοπιάσουν μέχρι νεωτέρας οι ισχυροί παίκτες, θα φαντάζει “αλλαγμένος”. Η Λιβύη δεν είναι μακριά.