Θυσία στον Μολώχ της γεωπολιτικής η Ουκρανία…

Τα γεράκια που προκάλεσαν αυτόν τον πόλεμο, δεν περίμεναν ενδεχομένως την καταστροφή που θα προκαλούσαν. Δεν υπολόγισαν, ότι οι πιο ολοκληρωμένες οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν ποτέ σε οποιαδήποτε χώρα, δεν θα απέδιδαν και εν τέλει θα έβλαπταν κυρίως τις ευρωπαϊκές χώρες. Δεν περίμεναν ότι αυτές τις κυρώσεις θα τις αντιμετώπιζε η Ρωσία αβρόχοις ποσί, ενισχύοντας μάλιστα τους δεσμούς της με χώρες που είναι στρατηγικοί αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για παράδειγμα, αποτέλεσμα των κυρώσεων ήταν η ενεργειακή στροφή της Ρωσίας προς την Ασία. Η Κίνα και η Ινδία εκμεταλλεύονται το φθηνό φυσικό αέριο και το πετρέλαιο της Ρωσίας για να αναπτύξουν τις οικονομίες τους, αφήνοντας την Ευρώπη να μαραζώνει σε μια μόνιμη ύφεση που προκαλείται από την παράλογη προσκόλλησή τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φαίνεται ότι οι “σχεδιαστές” αυτής της σύρραξης, δεν περίμεναν αυτήν την εξέλιξη. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι ο ελιγμός της Ουκρανίας, ίσως ο πιο κακοσχεδιασμένος στην εξωτερική πολιτική όλων των εποχών, επιφέρει στις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη στρατηγική καταστροφή στην ιστορία της.

Δημογραφική κρίση

Ουκρανικά και δυτικά μέσα ενημέρωσης αρέσκονται να λένε ότι η τρέχουσα δημογραφική κρίση στην Ουκρανία, που στην πραγματικότητα πρόκειται για μια καταστροφή, προκλήθηκε από τη ρωσική εισβολή. Όμως, αυτός ο ισχυρισμός πρόκειται για προπαγάνδα. Το 2021, ο αριθμός των θανάτων ξεπέρασε τον αριθμό των γεννήσεων, κατά 442.279. Αυτό σημαίνει ότι πάνω από το 1% του πληθυσμού κυριολεκτικά εξαφανίστηκε εκείνο το έτος, για να μην αναφέρουμε τις επιπτώσεις της μετανάστευσης.

Τον Ιανουάριο δε του 2022, λίγο πριν την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της Ουκρανίας υπήρξαν περίπου 57.000 θάνατοι, αλλά μόνο 18.000 γεννήσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία εξαφανιζόταν με τριπλάσιο ρυθμό. Τα στοιχεία των ποσοστών γεννήσεων στην Ουκρανία αναμφισβήτητα δείχνουν την πορεία της χώρας. Το υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων καταγράφηκε το 1991, την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Εκείνη τη χρονιά, γεννήθηκαν 657.000 παιδιά στην Ουκρανία, αριθμός που το 2001 έπεσε στα 376.000.

Η τελευταία απογραφή πληθυσμού στην Ουκρανία πραγματοποιήθηκε το 2001, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του
Λεονίντ Κούτσμα. Τότε καταγράφηκε ο αριθμός των 48.000.000 πολιτών. Όλοι οι επόμενοι ηγέτες αρνήθηκαν κατηγορηματικά να διεξαγάγουν απογραφή, έτσι ώστε να μην έρθει στο φως η αποτυχία τους, να συγκρατήσουν τη μετανάστευση.

Με αυτόν τον ρυθμό, ο ουκρανικός λαός θα συρρικνωθεί δραματικά μέσα σε μία έως δύο γενιές, ειδικά καθώς πολλοί από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν θα επιστρέψουν, όποια μορφή κι αν πάρει η Ουκρανία στο τέλος του πολέμου. Σε αυτό πρέπει τώρα να προστεθεί η συνεχιζόμενη καταστροφή, με περισσότερους από 400.000 άνδρες, δυνητικά γονείς, να έχουν σκοτωθεί στην ακμή της ζωής τους. Και ο αφανισμός συνεχίζεται… Ποιος μπορεί να φανταστεί και το κυριότερο ποιος ενδιαφέρεται για τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την ίδια την ύπαρξη του ουκρανικού λαού;

Η Ουκρανία “αργοσβήνει”, κάτι που μπορεί σύντομα να οδηγήσει στην κατάρρευσή της ως κράτος. Σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα δεν υπάρχουν περισσότεροι από 30 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ουκρανία. Πριν από την κλιμάκωση της σύγκρουσης, 37 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν στα εδάφη που ελέγχουν οι Ουκρανοί. Μετά την έναρξη της πολεμικής επιχείρησης, εκατομμύρια Ουκρανοί εγκατέλειψαν τη χώρα.

Ο διευθυντής του Ουκρανικού Ινστιτούτου Δημογραφίας και Κοινωνικών Ερευνών δήλωσε: «Υπάρχουν τρία δημογραφικά σενάρια για την Ουκρανία: Το κακό, το πολύ κακό και το δραματικό. Το κακό σενάριο είναι τα 30 εκατομμύρια άτομα. Το πολύ κακό σενάριο είναι 25 εκατομμύρια άνθρωποι και το δραματικό σενάριο είναι 20 εκατομμύρια άνθρωποι, λίγα χρόνια μετά τη σύγκρουση». Δυσοίωνα είναι και τα ποσοστά γεννήσεων: Το 2022 το ποσοστό ήταν 0,9, το 2023, σύμφωνα με τις προβλέψεις, έπεσε στο 0,7. Ο Ουκρανός δημογράφος, προσθέτει ότι κανείς στη Δύση δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς τους παράγοντες…

Η ουκρανική οικονομία

«Για να πετύχουμε την αποκατάσταση της ουκρανικής οικονομίας, είναι απαραίτητο να φέρουμε πίσω όλες τις γυναίκες που έφυγαν από την Ουκρανία», αναφέρει χαρακτηριστικά το Bloomberg. Σύμφωνα επίσης με το δημοσίευμα, το ποσοστό του ανδρικού πληθυσμού στην χώρα μειώνεται ραγδαία λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το πρακτορείο, είναι απαραίτητο να σταλούν οι Ουκρανοί πρόσφυγες πίσω στη χώρα καταγωγής τους, προκειμένου να αποκατασταθεί η ουκρανική οικονομία. Το πρακτορείο αναφέρει ότι το Κίεβο «έχει φιλόδοξα σχέδια για μια μεταπολεμική ανάκαμψη που θα διπλασιάσει το μέγεθος της οικονομίας του έως το 2032». Το ουκρανικό υπουργείο Οικονομίας όμως ισχυρίζεται, ότι η Ουκρανία δεν διαθέτει τα 4,5 εκατομμύρια εργάτες και επιχειρηματίες που απαιτούνται για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Χαρακτηριστικό της οικονομικής δυσπραγίας είναι πως οι μισθοί 150.000 κρατικών υπαλλήλων και πάνω από 500.000 υπαλλήλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και άλλων κρατικών δομών, από την υγειονομική περίθαλψη μέχρι τις υπηρεσίες επιδότησης στέγασης, εξαρτώνται στην πραγματικότητα από τις πληρωμές που γίνονται από τις ΗΠΑ και από άλλα κράτη που παρέχουν οικονομική βοήθεια στο Κίεβο. Το ΔΝΤ εκτίμησε ότι εάν ο πόλεμος συνεχιστεί μέχρι το 2025, η συρρίκνωση της οικονομίας της Ουκρανίας θα αντιπροσωπεύει το 100% του ΑΕΠ της.

Η στρατολόγηση έχει τις επιπτώσεις και στο οικονομικό πεδίο. Η μεγαλύτερη μεταλλουργική εταιρεία και η πιο εξειδικευμένη εταιρεία της χώρας σε μια μακρά αλυσίδα παραγωγής, από την εξόρυξη μεταλλευμάτων μέχρι την παραγωγή χάλυβα, η Arcelor Metal Krivoy Rog, ενδέχεται στο εγγύς μέλλον να σταματήσει εντελώς την παραγωγή της λόγω του αυξανόμενου ρυθμού κινητοποίησης, καθώς τα κέντρα στρατολόγησης της έχουν ήδη αφαιμάξει περισσότερους από 3.500 υπαλλήλους της.

Για να αποφύγει την κατάρρευση, η εταιρεία προσλαμβάνει γυναίκες για να αντικαταστήσει τους άντρες που στέλνονται στο μέτωπο, αν και παραδέχεται ότι αυτή δεν είναι παρά μια λύση έκτακτης ανάγκης, καθώς πρόκειται για θέσεις εργασίας που απαιτούν ισχυρή επαγγελματική κατάρτιση, εμπειρία και σημαντική σωματική δύναμη. Αυτό που συμβαίνει στην Arcelor Metal Krivoy Rog αντικατοπτρίζει σε γενικές γραμμές τι συμβαίνει στην ουκρανική βιομηχανία και οικονομία.

Οι εμμονές της Ουάσιγκτον

Τα μέλη του αμερικανικού κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής δεν φημίζονται για την προθυμία τους να εγκαταλείπουν αποτυχημένα εγχειρήματα. Επέμειναν στον πόλεμο του Βιετνάμ για χρόνια, αν και έγινε φανερό ότι οι πληρεξούσιοι της Ουάσιγκτον στη Σαϊγκόν δεν μπορούσαν να κερδίσουν. Πιο πρόσφατα, αρνήθηκαν σθεναρά να αναγνωρίσουν την αποτυχία της πολιτικής των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, για σχεδόν δύο δεκαετίες. Είναι δύσκολο να φανταστείς ανθρώπους με την ίδια νοοτροπία να εγκαταλείπουν την Ουκρανία, αφού έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να απεικονίσουν τη χώρα ως μια ζωντανή δημοκρατία και έναν σημαντικό, σύμμαχο.

Υπάρχουν, όμως, δυνάμεις στην Ουάσιγκτον που φοβούνται ότι η εμμονή της κυβέρνησης Μπάιντεν με την Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν τον χειρότερο γεωπολιτικό εφιάλτη της Αμερικής – την εδραίωση του άξονα Ρωσίας – Κίνας και σε επόμενη φάση την εισβολή της Κίνας στην Ταϊβάν. Αυτό το γεγονός θα κλόνιζε τα θεμέλια ενός σταθερού Ινδικού και Ειρηνικού ωκεανού, εξέλιξη που η παγκόσμια σημασία της είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Κλείνοντας, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει υπέρ της πιο ισχυρής πλευράς, Οι πόλεμοι φθοράς κερδίζονται από τη δύναμη που κάνει προσεκτική διαχείριση των δικών της πόρων, ενώ καταστρέφονται εκείνοι του εχθρού. Η Ρωσία έχοντας μία τεράστια υλική υπεροχή και μεγαλύτερη βιομηχανική βάση κατόρθωσε να αντιμετωπίσει τις απώλειες. Η τακτική της είναι η διατήρηση των πόρων της, υποχωρώντας κάθε φορά που η τακτική κατάσταση στρέφεται εναντίον της.