Θρίλερ με το “άγνωστο αντικείμενο” που καταρρίφθηκε στην Αλάσκα

«Το ονομάζουμε αντικείμενο γιατί αυτή είναι η καλύτερη περιγραφή που έχουμε αυτή τη στιγμή», δήλωσε o εκπρόσωπος του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Κίρμπι, σχετικά με το αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο, που κατέρριψαν οι Αμερικανοί πάνω από την Αλάσκα, επισημαίνοντας πως «δεν γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει, αν είναι κρατική ή εταιρική ή ιδιωτική»

Σε ξεχωριστή ενημέρωση, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου ταξίαρχος Πάτρικ Σ. Ράιντερ. είπε ότι το αντικείμενο καταρρίφθηκε πάνω από την Αλάσκα, από μαχητικό αεροσκάφος F-22 έξω από την αεροπορική βάση Elmendorf στο Άνκορατζ. Το μαχητικό εκτόξευσε έναν πύραυλο αέρος-αέρος μικρού βεληνεκούς AIM-9x για να το καταρρίψει. Πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχει καμία ένδειξη αυτή τη στιγμή ότι το αντικείμενο έκανε ελιγμούς. Μπήκε στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ και το καταρρίψαμε».

«Το σημαντικό πράγμα που πρέπει να καταλάβουμε εν προκειμένω είναι ότι κάθε φορά που εντοπίζουμε οτιδήποτε, το παρατηρούμε και στη συνέχεια λαμβάνουμε τα κατάλληλα μέτρα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αντικείμενο πετούσε σε υψόμετρο που αποτελούσε εύλογη απειλή για την πολιτική εναέρια κυκλοφορία και ο Πρόεδρος αποφάσισε να το καταρρίψει. Θα παραμείνουμε σε επαγρύπνηση για τον εναέριο χώρο μας», πρόσθεσε για το αντικείμενο που καταρρίφθηκε πάνω από την Αλάσκα.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας (FAA) δήλωσε ότι έκλεισε τμήμα του εναέριου χώρου στη βόρεια Αλάσκα για να υποστηρίξει την επιχείρηση του Πενταγώνου. Διεθνή ΜΜΕ σημειώνουν ότι παρά τις δύο συνεντεύξεις Τύπου, στον Λευκό Οίκο και στο Πεντάγωνο, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν μπόρεσαν να δώσουν πολλές λεπτομέρειες ή να απαντήσουν στο βασικό ερώτημα: Τι ήταν το αντικείμενο που καταρρίφθηκε πάνω από την Αλάσκα;

Στο Πεντάγωνο θεωρούν ότι ήταν μη επανδρωμένο, αυτή ήταν η εκτίμηση των δύο πιλότων μαχητικών αεροσκαφών. Πετούσε στα 40.000 πόδια, δηλαδή τουλάχιστον 20.000 πόδια χαμηλότερα από το κινεζικό μπαλόνι, που καταρρίφθηκε πριν από έξι ημέρες. «Τι ήταν όμως; Ήταν άλλο ένα μπαλόνι που μετέφερε ωφέλιμο φορτίο; Ήταν κάποιο άλλο είδος ιπτάμενου αντικειμένου; Ένα drone;», διερωτάται ο ανταποκριτής του βρετανικού δικτύου Skynews στις ΗΠΑ, Mαρκ Στόουν.

Η κατάρριψη του κινέζικου αερόστατου

Σε ότι αφορά το κινεζικό αερόστατο, η αμερικανική πολεμική αεροπορία μπορούσε να το καταρρίψει πιο γρήγορα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Defencepoint.gr, που θεωρεί πως η πτήση του πάνω από τις ΗΠΑ, αποκάλυψε τις αδυναμίες της αμερικανικής αεράμυνας. Κατά το δημοσίευμα, η κατάρριψη ήταν μία “ανακούφιση” για τον Αμερικανό πρόεδρο, αλλά και για τη στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ συνολικά, καθώς επιβεβαιώθηκε η δυνατότητα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας να αντιμετωπίζουν, έστω και υπό προϋποθέσεις, και τέτοιου είδους “ειδικούς στόχους”.

Το Defencepoint.gr επισημαίνει πως ενώ οι Αμερικανοί ήταν οι πρώτοι διδάξαντες πριν από 70 ολόκληρα χρόνια, στην επιχειρησιακή αξιοποίηση αεροστάτων για τη διενέργεια πτήσεων επιτήρησης-κατασκοπείας, πιάστηκαν απροετοίμαστοι από πλευράς εξοπλισμού και πως δεν είχαν άλλη επιλογή από τη χρήση του συνδυασμού F-22 και AIM-9X.

Το δημοσίευμα αναφέρει πως «η χρήση ενός πανάκριβου οπλικού συστήματος, όπως το F-22 για την κατάρριψη ενός “ευτελούς” μπαλονιού, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά παρόμοιων περιστατικών, όπου F-16 αλλά και AH-64 Apache έχουν χρησιμοποιηθεί για να καταρρίψουν UAV»,επισημαίνοντας πως στην Ελλάδα – και στα πλαίσια της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, «τα αεροσκάφη T-6A (στην έκδοση ΝΤΑ) είχαν εφοδιαστεί με ατρακτίδια πολυβόλων (Σχέδιο “ΙΦΙΤΟΣ”) ειδικά για την αντιμετώπιση UAV ή/και “αργών στόχων”».

Αερόστατα και αεράμυνα

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο AIM-9X «χρησιμοποιεί αισθητήρα IIR και πως ήταν η μόνη εναλλακτική λοιπόν που είχαν στη διάθεσή τους οι Αμερικανοί για τη συγκεκριμένη κατάρριψη, για πολλούς λόγους». Το Defencepoint.gr αναφέρεται σε δημοσίευμα της New York Sun, που διαπιστώνει πως με βάση το ύψος πλεύσης του αεροστάτου, που εκτιμάται ότι ήταν μεγαλύτερο ακόμη και από το επίπεδο των 100.000 ποδών, «οι περισσότεροι αντιαεροπορικοί και αντιβαλλιστικοί πύραυλοι των ΗΠΑ δεν έχουν τη δυνατότητα να το καταρρίψουν. Μόνες ίσως εξαιρέσεις ο RIM-161, SM-3 και ο RIM-174, SM-6», κατά το Defencepoint.gr.

Eπιπλέον, ο ιστότοπος αναφέρει εμφατικά πως η αμερικανική πολεμική αεροπορία, η USAF, δεν διαθέτει τα κατάλληλα όπλα για στόχους όπως τα αερόστατα που πετούν σε τέτοια ύψη, πως κατόρθωσε να καταρρίψει το κινέζικο αερόστατο εκτοξεύοντας ΑΙΜ-9Χ από μαχητικό υψηλών επιδόσεων F-22A, μέσω οπτικής επαφής και πως «το αερόστατο βρέθηκε σε μικρότερο ύψος (65.000 πόδια, από τα 80.000 ή 90.000 που αρχικά βρισκόταν) για αυτό και κατέστη δυνατή η κατάρριψη».

Σύμφωνα με το Defencepoint.gr, «αν ο πιλότος πετούσε ψηλότερα, ο μικρός ΑΙΜ-9Χ απλά θα “έσβηνε” και θα έμενε από κινητική ενέργεια, ως όπλο μικρής ακτίνας και για αυτό  χρησιμοποιήθηκε και το υψηλών επιδόσεων F-22, προκειμένου να αυξήσει τα περιθώρια κινητικής ενέργειας του μικρού όπλου».

Το δημοσίευμα υπενθυμίζει πως οι Ρώσοι «ήταν οι πρώτοι από όλους που ενσωμάτωσαν παθητικούς αισθητήρες (ημέρας και υπέρυθρους ΙR) στα μαχητικά τους και μάλιστα πριν από πολλές δεκαετίες και πως οι Ευρωπαίοι τους ακολούθησαν με μεγάλη χρονική καθυστέρηση και επισημαίνει πως τελευταίοι ήρθαν οι Αμερικανοί που έχουν αναπτύξει ατρακτίδια όπως το LEGION POD και έφτασαν στο F-16E/F Block 60 και στο F-35 για να ενσωματώσουν μόνιμα τέτοιους αισθητήρες στα μαχητικά τους».

Σημειώνει επίσης πως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πρώτοι οι Ρώσοι ανέπτυξαν πυραύλους αέρος-αέρος και μέσης ακτίνας, εξοπλισμένους με αισθητήρες αναζήτησης υπερύθρων ή /και διάκρισης φωτεινότητας (contrast) και χρωμάτων και πως οι Ευρωπαίοι τους αντέγραψαν και ανέπτυξαν περαιτέρω αυτές τις τεχνολογίες/τεχνικές, «παρουσιάζοντας δύο κορυφαία όπλα αέρος-αέρος τις τελευταίες δεκαετίες που άφησαν πολύ πίσω τον ΑΙΜ-9Χ». Συγκεκριμένα, αναφέρεται στον IRIS-T.

Τα χαρακτηριστικά του IRIS-T 

Ο ιστότοπος παρουσιάζει κάποια χαρακτηριστικά του IRIS-T, συγκεκριμένα πως, πέρα από τις επιδόσεις της παθητικής κεφαλής αναζήτησης που φέρει, «διαθέτει κορυφαία κινηματικά και ελικτικά χαρακτηριστικά», αναφέροντας πως το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον MICA. Επισημαίνει πως ο MICA «είναι μεγαλύτερος και βαρύτερος του IRIS-T γιατί είναι όπλο μέσης ακτίνας».

Επιπλέον, αναφέρει πως «στην έκδοση με την κεφαλή αναζήτησης υπερύθρων (IR), ακριβώς όπως και στην έκδοση ηλεκτρομαγνητικής καθοδήγησης (EM/RF), ο MICA λαμβάνει στοιχεία στοχοποίησης από το ραντάρ του μαχητικού – φορέα (θέση στόχου, πορεία, ταχύτητα, βαθμός ανόδου – καθόδου, ρυθμός στροφής) μέσω ραδιοζεύξης, μέχρι να ανοίξει το δικό του αισθητήρα IR και να “δει” το στόχο».

Επίσης αναφέρει πως «λειτουργεί σε δύο διαφορετικές διαμορφώσεις κατ’ επιλογή του ιπταμένου: Εγκλωβισμός του στόχου προ της εκτόξευσης (Lock On Before Launch – LOBL) και μετά την εκτόξευση (Lock On After Launch – LOAL)». Σύμφωνα με το Defencepoint.gr και στις δύο περιπτώσεις, «ο στόχος δεν έχει καμία προειδοποίηση επερχόμενου πυραύλου γιατί ο αισθητήρας του είναι παθητικός», υπενθυμίζοντας πως «πυραύλους αέρος-αέρος μέσης ακτίνας με παθητικούς αισθητήρες η Αεροπορία και η Ναυτική Αεροπορία των ΗΠΑ δεν διαθέτουν».

Τέλος, κατά το δημοσίευμα, «αν οι ΗΠΑ διέθεταν τέτοιους πυραύλους, θα μπορούσαν να έχουν καταρρίψει αρκετές ημέρες νωρίτερα το κινέζικο αερόστατο, όταν αυτό πετούσε σε μεγαλύτερο ύψος. Εκτιμά, πως οι φόβοι που είχαν διατυπωθεί σχετικά με τους κινδύνους πρόκλησης ζημιών και τραυματισμών από την πτώση συντριμμιών, δεν ήταν κάτι άλλο από μία πρόφαση για την κάλυψη της αμερικανικής αδυναμίας»… Στην περίπτωση της κατάρριψης του αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενου αντικειμένου πάνω από την Αλάσκα, οι Αμερικανοί έδρασαν πιο άμεσα, σε σχέση με τους χειρισμούς τους με το κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι.