Τι είδους Ένωση είναι αυτή;

Η Μέρκελ έχει λόγους να λειτουργεί χωριστά από τους υπόλοιπους εταίρους της στην ΕΕ. Είναι προφανές πως την εξυπηρετεί η νέα πραγματικότητα των πληττόμενων οικονομιών των άλλων κρατών-μελών. Τους υποδεικνύει πως όσοι έχουν πρόβλημα να μπουν σε πρόγραμμα, μνημόνιο. Το είπε στους Ιταλούς, λες και φταίνε για τον κορονοϊό.

Η Γερμανία επιμένει στην Ευρώπη των δυο –ενδεχομένως πολλών– ταχυτήτων και σαφώς ευνοεί τις πολιτικές φτωχοποίησης. Έχοντας σε αυτή τη φάση δίπλα της την Ολλανδία, Αυστρία, Φιλανδία, έχει στείλει στις ελληνικές καλένδες τη λεγόμενη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που ειρήσθω εν παρόδω λειτουργούσε κατά το δοκούν. Το Βερολίνο θέλει να δέσει στα μνημόνια τον Νότο και να εδραιώσει την πρωτοκαθεδρία της στην ΕΕ.

Η υγεία και οι άνθρωποι περνούν σε δεύτερη μοίρα. Στο Βερολίνο θέλουν να χαλαρώσουν τα μέτρα για τον κορονοϊό νωρίς τον Απρίλιο. Το ίδιο και άλλοι παίκτες. Θέλουν να “σώσουν” την οικονομία, θυσιάζοντας τους ανθρώπους, τους οποίους θα αφήσουν στο έλεος του ιού.

Η Μέρκελ στην Ευρώπη, ο Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Άγγλος ασθενής (στην κυριολεξία πλέον), που ευτυχώς δεν είναι στην ΕΕ, γιατί θα ενισχυόταν η θεωρία αυτού του μπλοκ εντός της ΕΕ. Η θεωρία που θέλει τους διαχειριστές να  παίζουν με την υγεία των ανθρώπων. Η στήριξη του μοντέλου της ανοσίας της αγέλης συνιστά επιλογή με οικονομικούς όρους. Οικονομικές και παραγωγικές δραστηριότητες.

Το θέμα είναι ότι η ΕΕ, ένας οργανισμός ο οποίος υποτίθεται λειτουργεί με κοινές πολιτικές και κοινά κριτήρια, την ώρα της κρίσης αντιμετωπίζει χωριστά την πανδημία. Το κάθε κράτος-μέλος τραβά τη δική του πορεία. Έχουν, όμως, έναν κοινό τόπο. Δεν έχουν στολές, εξοπλισμό, νοσοκομεία, δημόσια νοσηλευτήρια. Κι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που υιοθετήθηκαν.

Ευρώπη των πράξεων

Ποια ήταν η απάντηση για το ευρωομόλογο που έθεσαν οι χώρες του Νότου; Το μπλόκαρε η Μέρκελ που, αν και δεν έχει δίπλα της τον Σόιμπλε, έμαθε καλά να περπατά το ίδιο μονοπάτι. Δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε. Δεν είναι η Ευρώπη των βαρύγδουπων λόγων και δηλώσεων στήριξης που χρειαζόμαστε, αλλά των πράξεων. Οι πράξεις, όμως, προϋποθέτουν και κοινή πολιτική, η οποία να εδράζεται στην αλληλοστήριξη.

Το ιερατείο των Βρυξελλών με τις οδηγίες/ευλογίες του Βερολίνου αντιμετωπίζει τα πάντα μέσα από την οικονομίστικη οικονομική γωνία. Όλα είναι αριθμοί και δείκτες. Η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται συλλογικά. Κι αυτό γιατί ο κορονοϊός δεν αντιμετωπίζεται ως ο κοινός εχθρός, γιατί υπάρχουν διαφορετικές προτεραιότητες και συμφέροντα. Ο Τραμπ θα ήθελε να χρησιμοποιήσει την πανδημία για τα σχέδιά του σε βάρος της Ευρώπης και της Κίνας. Κάπου εδώ ταυτίζεται με το Βερολίνο που σαφώς και θέλει να υποτάξει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.

Δεν πέρασαν πολλές μέρες από τότε που οι ιθύνοντες ψέλλισαν ότι «όλοι μαζί θα αντιμετωπίσουμε την πανδημία» και αμέσως πέρασαν στα σχεδόν πολεμικά ανακοινωθέντα. Πρώτος ο Τραμπ εμπόδισε κάθε κοινό ανακοινωθέν μιλώντας για “κινεζικό ιό”, θεωρώντας τον δηλαδή πρόβλημα της Κίνας και σε λίγο της κακιάς Ευρώπης. Λίγο μετά, έκοψε όλες τις αεροπορικές συνδέσεις με την Ευρώπη.

Στη συνέχεια ο Άγγλος (και ασθενής επισήμως από χτες) Μπόρις Τζόνσον υποστήριξε με σθένος και ανοιχτά την “ανοσία της αγέλης”, δείχνοντας ότι αδιαφορεί για την απολίπανση ενός σημαντικού αριθμού του πληθυσμού. Την ίδια πολιτική εφάρμοσαν και Ολλανδία, Αυστρία, Γερμανία. Η ιδέα ήταν να μη σταματήσουν οι παραγωγικές και οικονομικές δραστηριότητες, ώστε στον νέο κύκλο που θα άνοιγε να βρίσκονταν σε πολύ πιο ανταγωνιστική θέση από τους άλλους. Έτσι, όσοι λόγω καραντίνας θα επιβράδυναν το οικονομικό τους βήμα, θα αδυνάτιζαν σε σχέση με τους ισχυρούς (Γερμανία, ΗΠΑ κλπ).

Αχόρταγες ελίτ

Όμως τι είδους Ένωση είναι αυτή στην οποία, ακριβώς τη στιγμή που υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη, κάθε κράτος μέλος της αφήνεται στην τύχη του; Τι είδους Ευρώπη είναι αυτή που ασύστολα και ακούραστα καταστρέφει επί δεκαετίες επιτεύγματα ολόκληρων γενεών για να ικανοποιήσει τις εξ ορισμού αχόρταγες και αναίσθητες ελίτ της; Του είδους που το πήραν χαμπάρι όλοι! Του είδους που έχει ξεμείνει κι από ασπιρίνες, πόσο μάλλον από μέλλον!

«Σας αγαπάμε, είστε η οικογένειά μας, και κατά τα άλλα μπορείτε να πάτε να πνιγείτε», ήταν το μήνυμα που έστειλε η ευρωκρατία στις αγωνιώδεις εκκλήσεις Ιταλών και άλλων για βοήθεια. Το μήνυμα ελήφθη από τα λαϊκά στρώματα, μαζί με την υλική βοήθεια που στέλνουν οι αποκλεισμένοι Κουβανοί και οι ακόμη πληγωμένοι Κινέζοι, και πρέπει να επιστραφεί στον αποστολέα: κανείς, πλην μιας χούφτας λήσταρχων με γραβάτα, δεν χρειάζεται αυτήν την καταστροφική, ανάλγητη και άχρηστη “Ευρώπη”. Αργά και επώδυνα συγκεντρώνονται οι αναγκαίοι όροι για να παρασκευαστεί το εμβόλιο ενάντια στον θανατηφόρο ιό της ευρωκρατίας και της δικτατορίας των ελίτ.

Η Γερμανία της Μέρκελ είχε κάθε λόγο να κινείται ιδιοτελώς (μαζί με τους συμμάχους της, Αυστρία και Ολλανδία) σε βάρος των υπόλοιπων ευρωπαϊκών και πληττόμενων κρατών (Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία). Οι ΗΠΑ είχαν κάθε λόγο να επιταχύνουν τώρα σε βάρος συνολικά της Ευρώπης και ίσως να πίεζαν και την Κίνα που στην αρχή είχε πληγεί πολύ. Έτσι, ο Τραμπ ήλπιζε να δει τα συνθήματά του («πρώτα η Αμερική» κλπ.) να δικαιώνονται, χαρίζοντάς του εύκολη νίκη στις εκλογές.