Tι κρύβουν οι ρωσικές κινήσεις στην Ανατολική Ουκρανία

Η ενίσχυση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με την Ουκρανία προκαλεί ανησυχία σε ΗΠΑ και ΕΕ. Η Μόσχα από την πλευρά της δηλώνει ότι οι μετακινήσεις των στρατιωτικών δυνάμεων δεν αποτελούν απειλή, ενώ η Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Διοίκηση των ΗΠΑ τέθηκε σε ύψιστη επιφυλακή για κάθε ενδεχόμενο. Η ένταση κλιμακώνεται και από το γεγονός ότι δύο Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν από φιλορώσους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία. Ωστόσο, οι κινήσεις της Μόσχας στη ρωσο-ουκρανική μεθόριο εμπεριέχουν διάφορες ερμηνείες για το που αποσκοπούν.

Το State Department ζήτησε, στο πλαίσιο αυτό από τη Μόσχα να τις εξηγήσει. Ο εκπρόσωπος  Νεντ Πράις δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον θα ανησυχούσε από οποιαδήποτε προσπάθεια της Ρωσίας να εκφοβίσει την Ουκρανία, είτε αυτή συνέβαινε στο ρωσικό είτε στο ουκρανικό έδαφος. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι «η Ρωσία δεν αποτελεί απειλή για καμία χώρα του κόσμου και δεν αποτελεί απειλή και για την Ουκρανία». Επίσης, τo Κρεμλίνο προειδοποίησε ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα επιδεινώσει τη σύγκρουση μεταξύ φιλορώσων αυτονομιστών και των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Είναι η απάντηση στη δήλωση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι ότι η ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ είναι ο μοναδικός τρόπος για να τελειώσει ο πόλεμος στο Ντονμπάς.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ εξέφρασε κι αυτός την ανησυχία του για τις ρωσικές στρατιωτικές δραστηριότητες στη τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ζελένσκι. Εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ δήλωσε  ότι οι μόνιμοι αντιπρόσωποι στη συνάντηση της 1ης Απριλίου, μοιράστηκαν τις ανησυχίες τους για το συγκεκριμένο θέμα. Ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική Ζοζέπ Μπορέλ ανέφερε κι αυτός ότι «παρακολουθούμε με μεγάλη ανησυχία τη ρωσική στρατιωτική δραστηριότητα γύρω από την Ουκρανία» κι ότι προτίθεται, να θέσει το ζήτημα στην επικείμενη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ.

Η σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων της και των αυτονομιστών που υποστηρίζονται από τη Ρωσία εξαπλώνεται σποραδικά από τότε που η υπογράφηκε η ειρηνευτική συμφωνία του 2015. Η παρούσα κλιμάκωση, σύμφωνα με αναλυτές, είναι διαφορετικού μεγέθους από τις προηγούμενες. Η ενίσχυση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων δεν συνάδει με τις τακτικές στρατιωτικές ασκήσεις που διεξάγονταν. Ενδεχομένως, ο Βλαντιμίρ Πούτιν να επιδιώκει να δοκιμάσει την αμερικανική κυβέρνηση του Μπάιντεν, που έχει υιοθετήσει μια επιθετική πολιτική εναντίον του, σε ένα πραγματικό πεδίο δράσης.

Η Μόσχα έχει τη δική της αντίληψη και θεωρεί την συμπεριφορά της Δύσης εχθρική, όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και σε άλλα ζητήματα. Εκτιμά ότι η Δύση διεξάγει εναντίον της έναν υβριδικό πόλεμο, που περιλαμβάνει κυρώσεις, υπονόμευση της ρωσικής πολιτικής σε Λευκορωσία και παρέμβαση στα εσωτερικά της θέματα (περίπτωση Αλεξέι Ναβάλνι). Η ενίσχυση των ρωσικών στρατευμάτων δείχνει ότι η Μόσχα μπορεί να επηρεάσει την κλιμάκωση ή αποκλιμάκωση στη μεθόριο.

ΝΑΤΟ και Μπάιντεν

Η Ρωσία επιδιώκει να περάσει το μήνυμα ότι δεν αποτελεί μέρος της σύγκρουσης μεταξύ των ουκρανικών κυβερνητικών δυνάμεων και των αυτονομιστών του Ντονμπάς, ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί μια πλήρη εκεχειρία και ότι θωρακίζει τα σύνορά της στο ενδεχόμενο ουκρανικών επιθέσεων. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ έχει εκφράσει την ανησυχία του για την ανάπτυξη των ρωσικών στρατευμάτων, καθώς η Ρωσία έχει προειδοποιήσει ότι μια σοβαρή κλιμάκωση στην περιοχή μπορεί να καταστρέψει την Ουκρανία. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν από την πλευρά του, τηλεφώνησε πρόσφατα στον Ουκρανό ομόλογό του Ζελένσκι και «επιβεβαίωσε την ακλόνητη υποστήριξη των ΗΠΑ για την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας».

Εγείρονται σοβαρές ανησυχίες για ενδεχόμενη ρωσική επίθεση που μπορεί να επεκταθεί και εκτός των περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχονται από το Κρεμλίνο. Το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν Ρωσία και Ουκρανία μπορούν να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, αν οι σποραδικές συγκρούσεις στην Ανατολική Ουκρανία τεθούν εκτός ελέγχου. Ο Πούτιν θα πρέπει να εξετάσει προσεκτικά όλους τους παράγοντες, αν δεν θέλει να διακινδυνέψει μια αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ. Το ίδιο αντιστρόφως και ο Μπάιντεν.