Το ΑΚΕΛ ‘πυροβολεί’ τον Μενέντεζ! – Η λογική της κατηφόρας είναι ο πάτος

Δεν τους πειράζει να γίνει η Κύπρος προτεκτοράτο της Τουρκίας, αλλά φωνάζουν επειδή θα εγκριθεί νομοσχέδιο στο αμερικανικό Κογκρέσο, επειδή εκλαμβάνουν από το περιεχόμενό του πως θα καταστεί η χώρα μας δορυφόρος των ΗΠΑ. Από πότε ένα νομοσχέδιο στις ΗΠΑ υποχρεώνει την Κυπριακή Δημοκρατία να το εφαρμόσει; Υπάρχει περίπτωση η Κύπρος να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ όσο η Τουρκία ασκεί βέτο;

Μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να προκαλέσει ζημιά στη Ρωσία; Γιατί να το πράξει τούτο; Είναι θέμα πολιτικής προσέγγισης, που θα πρέπει ωστόσο να τύχει και ερμηνείας. Είναι όλα αυτά που εγείρονται από το ΑΚΕΛ αποτέλεσμα πολιτικών και ιδεολογικών αγκυλώσεων; Μπορούν σε κάποια θέματα να παραμένουν κολλημένοι και σε άλλα να κάνουν υπερβάσεις;

Για παράδειγμα, το ‘πάρτι’ στη Δρομολαξιά, οι σχέσεις με το κεφάλαιο, η προσφυγή στους μηχανισμούς στήριξης με την πρόσκληση στην Τρόικα, στην οποία παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας. Όλα αυτά δεν έχουν σχέση με αγκυλώσεις, αλλά με τη συστημικότητα του ΑΚΕΛ – για την ακρίβεια μέρους της ηγετικής ομάδας. Οι Αμερικανοί είναι αυτοί που είναι και έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Έχουμε υποστεί πολλά από αυτούς και βιώνουμε ακόμη τα αποτελέσματα των συνωμοσιών τους εναντίον μας (χούντα, ΕΟΚΑ Β, πραξικόπημα, εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή).

Εάν τόσο πολύ το αισθάνονται αυτό –κι εάν ναι μπράβο τους– τότε θα πρέπει να σταματήσουν στελέχη τους να επισκέπτονται την πρεσβεία για επαφές και κουβέντα (μια έρευνα στα wikileaks θα επιβεβαιώσει τούτο). Μπορεί, όπως λέγεται, το θέμα να άνοιξε και να παρέμεινε στη δημόσια σφαίρα, επειδή ενδεχομένως να μην το χειρίστηκε καλά ο αρχηγός και ως εκ τούτου δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς οι υπόλοιποι της ηγεσίας και δόθηκε συνέχεια.

Μέτωπο με Μενέντεζ

Πώς μπορεί, όμως, να ανοίγουν με τόση ευκολία μέτωπο με τον Ρόμπερτ Μενέντεζ; Εκείνοι ανοίγουν μέτωπο υπήρξαν και αυτοί κυβέρνηση (συμμετείχαν και σε κυβερνήσεις) και γνωρίζουν, προφανώς, σε ποιον κατέφευγε η Λευκωσία όταν υπήρχαν προβλήματα με την Ουάσινγκτον. Στον Ρόμπερτ Μενέντεζ. Το ξέρει και η Ομογένεια, γι αυτό και αυτή αντέδρασε και απάντησε στον Άνδρο Κυπριανού, ο οποίος δεν διστάζει να ανοίξει μέτωπο και με τους Κύπριους της Διασποράς.

Ο Μενέντεζ δεν είναι εκπρόσωπος του Ελληνισμού στις ΗΠΑ, Αμερικανός πολιτικός είναι, τα αμερικανικά συμφέροντα εξυπηρετεί. Αλλά στήριξε Ελλάδα και Κύπρο με αποφασιστικότητα. Δίνεται η εντύπωση πως βιώνουμε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Οι βουλευτικές εκλογές είναι σε δύο χρόνια και οι προεδρικές σε σχεδόν τέσσερα. Φαίνεται ότι σκέφτονται προεκλογικά καθώς έτσι συμπεριφέρονται.

Εάν και υπάρχει χρονική απόσταση, είναι δικαίωμα κάθε πολιτικής δύναμης να κάνει τους σχεδιασμούς της. Είναι και δικαίωμα να τίθενται και στόχοι. Ο Άνδρος Κυπριανού σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ‘Φιλελεύθερος’ την περασμένη Κυριακή αποκάλυψε «ότι υπάρχει πίεση από μια μερίδα του κόσμου μας για συνεργασίες πάση θυσία, διότι κρίνουν ότι προτεραιότητα είναι η απομάκρυνση του Νίκου Αναστασιάδη από την εξουσία. Είναι διπλός ο στόχος. Από τη μια, η απομάκρυνση του Νίκου Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ από την εξουσία, διότι οι πολιτικές που ακολουθούν θεωρούμε ότι είναι καταστροφικές και, από την άλλη, η ανάληψη της εξουσίας από μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει διαφορετικές πολιτικές».

Η κατάθεση στόχων εγκαίρως δεν είναι αρνητικό. Το θέμα είναι η διαμόρφωση συνθηκών υλοποίησης. Η σημερινή ηγεσία φλερτάρει περισσότερο με το παλιό ΑΔΗΣΟΚ παρά με δυνάμεις που θα καθιστούσαν τον στόχο τους εφικτό. Τους χωρίζουν πολιτικές διαφορές και δεν θα κάνουν, λένε, υπερβάσεις για να τα βρουν. Με αυτούς που συμπορεύονται δεν πάνε, πάντως, πουθενά.