Το απρόβλεπτο του πολέμου και η “απομονωμένη” Τουρκία!

Μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, με μπαράζ ρωσικών αεροπορικών βομβαρδισμών σε πολλές ουκρανικές πόλεις. Σφοδρές επιθέσεις –κυρίως από αέρος– δέχονται από σήμερα το πρωί πόλεις της δυτικής και νοτιοδυτικής Ουκρανίας, παραποτάμιες πόλεις, λιμάνια του Δνείπερου Ποταμού. Οι ρωσικές δυνάμεις προκαλούν στοχευμένα πλήγματα σε σημαντικές κρατικές υποδομές, σε αεροδρόμια και σε εμπορικά κέντρα.

Στην πρωτεύουσα τη Ουκρανίας, στο κέντρο της πόλης, για την ώρα, επικρατεί νεκρική σιγή, εν αναμονή της ρώσικης εισβολής. Όλο και πιο κοντά στο Κίεβο βρίσκονται τα ρωσικά στρατεύματα, όπως ανέφερε και Αμερικανός αξιωματούχος, και πρόσθεσε, ότι η ρωσική φάλαγγα έχει πλησιάσει κοντά στις πρώτες συνοικίες της πόλης. Δορυφορικές εικόνες δείχνουν εκτεταμένες καταστροφές στα περίχωρα του Κιέβου, αλλά και κατεστραμμένα ρωσικά άρματα μάχης.

Αυτό που ερμηνεύεται είναι ότι οι συνοικίες του Κιέβου δέχονται πυρά πυροβολικού και ότι, τα αντιαρματικά, οι πύραυλοι και οι ρουκέτες που έστειλαν οι χώρες της Δύσης, κάποια από αυτά έφτασαν στους Ουκρανούς και αποδεικνύονται αποτελεσματικά και επιβραδύνουν, προσωρινά έστω, τον ταχύ ρυθμό της ρωσικής επιθετικής κίνησης. Από την πορεία των επιχειρήσεων στον νοτιοδυτικό τομέα, φαίνεται, ότι η καταστροφική επέλαση του ρωσικού στρατού, μάλλον δεν θα περιοριστεί μόνο η Ουκρανία, αλλά το πιθανότερο, θα συμπεριλάβει και την αυτόνομη περιοχή της Υπερδνειστερίας, που ελέγχουν ρωσόφιλοι αυτονομιστές, παρά τις επίσημες διαψεύσεις των Ρώσων.

Κοιτάζοντας την Υπερδνειστερία

Η Υπερδνειστερία είναι περιοχή της Μολδαβίας, στα σύνορα με την Ουκρανία, που συνδέεται με την Οδησσό, πόλη της Ουκρανίας, στρατηγικής σημασίας λιμάνι στη Μαύρη Θάλασσα , που προσεγγίζουν τα ρωσικά στρατεύματα. Η Μολδαβία είναι ουδέτερη στρατιωτικά και δεν έχει σχέδια να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Ο Ρώσος πρόεδρος, σύμφωνα με αρκετές ενδείξεις, προχωρεί σε επιχειρησιακή αναδιάταξη του Στρατού, ώστε να καταστεί, πιο αποτελεσματικός και μέσω ταχύτατης προέλασης των τεθωρακισμένων και των ισχυρών αεροπορικών βομβαρδισμών, να επιτύχει, έστω με χρονική καθυστέρηση τους αρχικούς αντικειμενικούς σκοπούς και στόχους, της εισβολής στην Ουκρανία.

Μια άλλη εξέλιξη, που έχει όμως διπλή ανάγνωση, είναι η δήλωση του προέδρου της Ρωσίας, ότι θα επιτρέψει σε “εθελοντές” να πολεμήσουν εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων και μάλιστα ενέκρινε την παράδοση των κατασχεθέντων δυτικών πυραυλικών συστημάτων στους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία μαχητές, πιθανόν μουσουλμάνους μουτζαχεντίν, που φθάνουν στην Μόσχα από διαφορές χώρες, κυρίως της Μέσης Ανατολής, όπως μεταδίδουν ρωσικά ΜΜΕ.

Μια πρώτη προσέγγιση είναι ότι, όντως η ρωσική επίθεση έχει προβλήματα και χρειάζεται ενισχύσεις από φανατισμένους μισθοφόρους, που μάλιστα θα χρησιμοποιούν οπλισμό της Δύσης που προοριζότανε για τον ουκρανικό Στρατό! Και μια δεύτερη ανάγνωση, είναι, ότι επιδιώκει να συσπειρώσει, γύρω από τη Ρωσία, αντιαμερικανικές δυνάμεις, κυρίως από το Αραβικό Κόσμο.

Ο πόλεμος που γίνεται στην Ουκρανία, όπως και κάθε πόλεμος, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά και ιστορικά, είναι μια ακραία ανορθολογική κατάσταση, ιδιαίτερη επικίνδυνη και κυρίως, ο πόλεμος είναι επικίνδυνος, είναι απρόβλεπτος. Γνωρίζεις πως ξεκίνησε ο πόλεμος, αλλά δεν μπορείς να προβλέψεις, πώς και πότε και με ποιο κόστος, θα τελειώσει. Το πιο κρίσιμο είναι, στην Ουκρανία, που έχει γίνει ένα πεδίο μάχης, γίνεται ένας σκληρός πόλεμος από τη Ρωσία από τη μια πλευρά και δι’ αντιπροσώπου (την Ουκρανία), της Δύσης του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, από την άλλη.

Η “απομονωμένη” Τουρκία

Γι’ αυτό ακριβώς, το απρόβλεπτο, δεν είναι και απίθανο να συμβεί. Και είναι μάλλον παρακινδυνευμένη η πρόβλεψη, ότι η τραγωδία και τα δεινά που βιώνουν οι Ουκρανοί, θα περιοριστούν εντός των συνόρων της. Και ότι, δεν είναι πιθανή, μια ανθρωπιστική ή ακόμη και μια επισιτιστική κρίση, προφανώς θα διαχυθεί και εκτός των ουκρανικών συνόρων. Υπάρχει όμως και μια ενδιαφέρουσα, διπλωματική, επικοινωνιακή, αλλά και βαθύτατα πολιτική πτυχή της ουκρανικής κρίσης.

Είναι η προσπάθεια της Τουρκίας, να αναγνωριστεί, όχι μόνο ως ενεργός ουδέτερη χώρα, ως αξιόπιστος διαμεσολαβητής, αλλά και ως εγγυήτρια χώρα, που θα επιβλέπει την κατάπαυση του πυρός. Η “απομονωμένη” Τουρκία, που δεν επικύρωσε τις κυρώσεις του ΝΑΤΟ σε βάρος της Ρωσίας, που έχει ανοιχτό τον εναέριο χώρο της για τα ρωσικά αεροσκάφη, που συνομιλεί με Μόσχα, Κίεβο και Ουάσιγκτον και Τελ-Αβιβ, επιχειρεί ήδη, να αξιοποιήσει κάθε διπλωματική πρωτοβουλία που αναλαμβάνει είτε αυτοβούλως, είτε κατόπιν προσκλήσεως, για την διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν, επανέφερε το αίτημα για αγορά 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών F-16, στον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, κατά την χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία τους, και μάλιστα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, χαρακτήρισε “σημαντικό” τον διαμεσολαβητικό ρόλο της Άγκυρας στην αναζήτηση λύσης στην ουκρανική κρίση.

Μάλλον ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θα έλαβε σοβαρά υπόψη τους Έλληνες αναλυτές-συνομιλητές του Τζ. Πάιατ, ότι ο Ερντογάν είναι διεθνώς απομονωμένος όπως και η “απομονωμένη” Τουρκία, επειδή θριαμβεύει η ελληνική διπλωματία και η “αμοιβαία επωφελής” ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, που έχουν ρίξει στο διπλωματικό καναβάτσο τον Ερντογάν!