Το φάντασμα της εξέγερσης του Γκεζί στοιχειώνει το ξύπνιο του Ερντογάν

«Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί σε αυτήν την χώρα έναν νέο Γκεζί», άστραψε και βρόντηξε ο Ερντογάν, κατά την ομιλία του σε συγκέντρωση του κυβερνώντος κόμματος, αναφερόμενος στις διαδηλώσεις των φοιτητών του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου, οι οποίες ξύπνησαν στον Τούρκο πρόεδρο μνήμες από τις μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας του 2013, στο πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη.

Αν τότε το έναυσμα για την πρώτη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος Ερντογάν είχαν δώσει τα κυβερνητικά σχέδια για την καταστροφή του ομώνυμου πάρκου (προκειμένου να ανεγερθεί στην θέση του ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο) το έναυσμα για τις τωρινές διαδηλώσεις των φοιτητών έδωσε ο διορισμός ενός αποτυχημένου πολιτευτή του κυβερνώντος κόμματος, στην θέση του πρύτανη ενός επιφανούς ιδρύματος, στο οποίο φοιτά κυρίως η νεολαία της τουρκικής αστικής τάξης.

Ο Ερντογάν φοβάται πως το κίνημα διαμαρτυρίας των φοιτητών μπορεί να εμπνεύσει ένα πλατύ κίνημα διαμαρτυρίας, όπως ακριβώς η αντίδραση ορισμένων οικολογικών οργανώσεων στο Γκεζί, είχαν γεννήσει τις πρώτες μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος του. Πόσο μάλλον που ο Τούρκος πρόεδρος έχει σήμερα περισσότερους εχθρούς στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Τουρκίας από το 2013, την στιγμή που η οικονομία της χώρας του επιδεινώνεται μέρα με την μέρα, σε σχέση με το “success story” που επικρατούσε την εποχή του Γκεζί.

Οι διαδηλώσεις του 2013 ήταν το ορόσημο για να πετάξει ο Ερντογάν οριστικά το προσωπείο του “ισλαμοδημοκράτη”, επιλέγοντας να καταστείλει με σιδηρά πυγμή τις διαδηλώσεις, πρακτική που ακολουθεί και σήμερα. Η τουρκική αστυνομία διάλυσε με δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες μία συγκέντρωση αλληλεγγύης στους φοιτητές που πραγματοποιήθηκε στην συνοικία Καντίκιοϊ της Κωνσταντινούπολης, ενώ προηγουμένως είχε συλλάβει 160 φοιτητές του Πανεπιστημίου, που είχαν πραγματοποιήσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο πρυτανείο.

Οι νέοι εχθροί του καθεστώτος

Όπως και το 2013, έτσι και τώρα, ο Ερντογάν επιτέθηκε με σφοδρότητα στους φοιτητές, τους οποίους αποκάλεσε «τρομοκράτες». Μάλιστα εάν τότε η ρητορική του είχε προκαλέσει διεθνώς εντύπωση (καθώς ουκ ολίγοι διεθνώς τον εκλάμβαναν ακόμα ως “μεταρρυθμιστή”) τώρα δεν προκαλεί καμία εντύπωση η εμφυλιοπολεμική ρητορική του, καθώς είναι μία “κανονικότητα” στην σημερινή Τουρκία.

Ούτε προκαλούν εντύπωση και οι επιθέσεις του εις βάρος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον οποίο κατηγόρησε ότι «βαδίζει στα χνάρια της τρομοκρατίας», επειδή υποστήριξε τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές. Όμως ταυτόχρονα ο Ερντογάν εξαπολύει, όπως και άλλοι Τούρκοι αξιωματούχοι, μία σειρά προσβλητικών επιθέσεων εις βάρος της τουρκικής ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ειδικά μετά την τοποθέτηση μιας σημαίας με το σύμβολο του Ουράνιου Τόξου σε ένα ισλαμικό μνημείο του ιδρύματος, προς ένδειξη συμπαράστασης προς τους φοιτητές.

Ο υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού ανάρτησε tweet αναφερόμενος σε «ανώμαλους», tweet που επισημάνθηκε ως «προσβλητικό». Λίγο μετά δεν έδειξε διάθεση να ανασκευάσει τις προσβολές του, καθώς κατηγόρησε την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα πως επιδιώκει «να διαλύσει την Τουρκία». Στο ίδιο μήκος κύματος ο πολιτικός του προϊστάμενος, που δήλωσε περιφρονητικά πως «δεν υπάρχει ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στην Τουρκία».

Έπειτα από την στοχοποίηση των Κούρδων και των Αλεβιτών, το τουρκοϊσλαμικό αφήγημα του Ερντογάν εντάσσει τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στους εχθρούς του καθεστώτος του. Μετά από τους ύμνους του στον γενοκτόνο Εμβέρ Πασά και τα συνθήματα των σφαγέων Νεοότουρκων που κατά καιρούς χρησιμοποιεί, τώρα υιοθετεί και μία ανατριχιαστική ομοφοβική ρητορική, την οποία ήδη καταδίκασε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά όχι ακόμα η ΕΕ στην οποία η Τουρκία φιλοδοξεί να ενταχθεί, με τον Ερντογάν να δηλώνει μάλιστα πως «το μέλλον της Τουρκίας είναι στην Ευρώπη»!

Νέες συνταγματικές “μεταρρυθμίσεις”

Την ίδια στιγμή ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρεται όλο και περισσότερο σε μία νέα «μεταρρύθμιση του συντάγματος», την οποία έχει υποσχεθεί και ο σύμβουλος του Ιμπραχίμ Καλίν στους Ευρωπαίους, σε μία προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την συζήτηση από την επιβολή κυρώσεων. Κάτι που πέτυχε, καθώς όχι μόνο κυρώσεις δεν επιβλήθηκαν, αλλά η Γερμανία ομολόγησε πως προσδοκά σε μία «θετική ατζέντα» στις σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας! Το τι ακριβώς είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις το ομολόγησε ο ίδιος ο Ερντογάν:

Αναφέρθηκε στην ανάγκη να αποκτήσει το τουρκικό σύνταγμα «πολιτικό και όχι στρατιωτικό χαρακτήρα», ουσιαστικά ομολογώντας πως δεν του αρκούν οι υπερεξουσίες σουλτάνου που έχει αποκτήσει με την αναθεώρηση του 2017. Επιπλέον, μιλώντας μάλλον απαξιωτικά για τον «στρατιωτικό χαρακτήρα» του σημερινού συντάγματος, ομολόγησε πως πάντα πηγή ανησυχίας του είναι τυχόν αμφισβητίες του καθεστώτος του στους χώρους των ενόπλων δυνάμεων, όπως δείχνουν οι μαζικές συλλήψεις εις βάρος στρατιωτικών που μαίνονται στην γείτονα το τελευταίο διάστημα.

Από κοντά και ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί, η στήριξη των οποίων ήταν καθοριστική (πέραν φυσικά της νοθείας) για να κερδίσει ο Ερντογάν οριακά το δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του 2017, που επίσης χαρακτήρισε το σημερινό σύνταγμα «δυσλειτουργικό». Το τι μεταρρυθμίσεις οραματίζεται ο Μπαχτσελί, το δείχνουν οι ίδιες οι πολιτικές θέσεις του: ζητά την οριστική απαγόρευση του κουρδικού κόμματος, ενώ τελευταία αποκάλεσε «δηλητηριώδη φίδια που πρέπει να συντριβούν» τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές.

Ουσιαστικά ο Ερντογάν και οι σύμμαχοι του οραματίζονται τον ολοκληρωτικό έλεγχο όλων τον δομών της τουρκικής κοινωνίας, όπως δείχνει επιμονή τους στον διορισμό του πρύτανη του πανεπιστημίου του Βοσπόρου και η αυταρχική τους στάση τους έναντι των διαμαρτυρόμενων φοιτητών τους, οποίους θεωρούν «προδότες» και «τρομοκράτες». Μοιάζουν πραγματικά αδιανόητοι οι ευσεβείς πόθοι των Ευρωπαίων, εσχάτως και οι Ισπανοί, που εμμένουν ακόμα και τώρα να αναζητούν «θετική ατζέντα» με ένα καθεστώς που βλέπει παντού εχθρούς, από τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, μέχρι και τον ίδιο του τον στρατό.