Το μεγαλύτερο fake news που ακούσαμε για τη σφαγή στο Τέξας

«Παρακολουθώ την τραγωδία της δεύτερης πατρίδας μου για σχεδόν μισό αιώνα και η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει» ήταν το πρώτο σχόλιο που έλαβα στο e-mail από τον Θεόδωρο Καρυώτη, τον Έλληνα ακαδημαϊκό που μένει και δραστηριοποιείται εδώ και δεκαετίες στις ΗΠΑ. Είναι μια θλιβερή πλην ειλικρινής παρατήρηση για τη διπλή μαζική δολοφονική τραγωδία σε Οχάιο και Τέξας. Λίγο αργότερα όμως άκουσα στην DW τον κυβερνήτη του Τέξας
Greg Abbott να δηλώνει ότι πρόκειται για μια «αηδιαστική πράξη που δεν είναι τεξανή», για ένα “έγκλημα μίσους”. «Αυτή η πράξη δεν είναι “Τέξας”» είπε. Δηλαδή, ότι τέτοιες πράξεις είναι εξαιρέσεις; Οι στατιστικές διαψεύδουν τον Τεξανό πολιτικό, καθώς η πολιτεία του θεωρείται από τις πρωταθλήτριες σε τέτοιους εγκλήματα ήδη από τη δεκαετία του 1960!

Όπως φαίνεται και στον παρακάτω χάρτη που δημοσίευσε το CNN, τα 4 στα 10 χειρότερα τέτοιου είδους μαζικά εγκλήματα στις ΗΠΑ τα τελευταία 70 χρόνια έχουν λάβει χώρα στο Τέξας. Μόνο μέσα στο 2019 έλαβαν χώρα 17 τέτοια περιστατικά στο Τέξας σύμφωνα με το Gun Violence Archive. Ο κυβερνήτης προπαγάνδισε όμως ότι το περιστατικό δεν είναι αντιπροσωπευτικό του Τέξας “σπρώχνοντας” το φαινόμενο κάτω από το χαλί.

Θυμήθηκα το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Μάικλ Μουρ το 2002, στο οποίο ο διάσημος ηθοποιός Τσάρλτον Ήστον που χρημάτιζε πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Όπλων, είχε πει το απίστευτο «Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ότι στις ΗΠΑ έχουμε τον μεγαλύτερο δείκτη τέτοιων δολοφονιών»!

Έκπληκτος τότε ο Μάικλ Μουρ, του είχε αναφέρει ότι στον Καναδά, αρχές δεκαετίας του 2000 υπήρχαν 7.000.000 όπλα σε 10.000.000 νοικοκυριά και είχαν ελάχιστους φόνους σε μια χώρα 30.000.000 ανθρώπων. Εύλογα αναρωτήθηκε Μούρ, γιατί εφόσον έχουν τόσα όπλα, δεν σκοτώνουν ο ένας τον άλλον. Ο Τσάρλτον Ήστον είχε δώσει την εξήγηση ότι «η αμερικανική ιστορία έχει πολύ αίμα στα χέρια της» περισσότερη μάλιστα «από την βρετανική ή γερμανική ιστορία»!

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δράστες των χειρότερων τέτοιων εγκλημάτων στο Τέξας έχουν στρατιωτικό παρελθόν ή στρατιωτική ιδιότητα με πρώτον τον ελεύθερο σκοπευτή του 1966. O Charles Whitman είχε εξοντώσει σε λίγα λεπτά 13 ανθρώπους οχυρωμένος στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. (Βίντεο παρακάτω). Οι εξηγήσεις στις ΗΠΑ στηρίζεται σε ένα θανατηφόρο ψέμα.

Επιστρέφοντας στην 4η Αυγούστου του 2019, στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο Ρεπουμπλικανός Κυβερνήτης Greg Abbott παρευρέθηκαν και εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Κόμματος για να εκφράσουν μια υπερκομματική στάση στην τραγωδία. «Θα φροντίσουμε να όπλα να μην πέφτουν σε λάθος χέρια» είπε ο Δημοκρατικός αντιπρόσωπος. Άραγε πως θα το αξιολογήσουν αυτό.

Όπως και οι περισσότερες πολιτείες, το Τέξας δεν έχει απαγορεύσει τα τυφέκια εφόδου. Μετά την απαγόρευση όπλων το 2004, μόνο επτά πολιτείες και η περιφέρεια της Κολούμπια εγκατέστησαν τυφεκίων εφόδου και δύο άλλες πολιτείες έχουν κανονισμούς αλλά όχι απαγορεύσεις. Ο δράστης σε παρόμοιο περιστατικό στο Τέξας το 2017 είχε χρησιμοποιήσει ένα τυφέκιο στρατιωτικού τύπου Ruger AR-556 το οποί μπορεί ο καθένας να αγοράσει άνετα στο Τέξας. Το πρόβλημα με την ανακοίνωση των Δημοκρατικών είναι το εξής: Υπάρχουν άραγε “σωστά χέρια” για να αγοράσουν ένα πολεμικό όπλο σε καιρό ειρήνης, σε μια πολιτεία που δεν έχει δεχτεί εισβολή εδώ και 180 χρόνια;

Ο κυβερνήτης μίλησε φυσικά για την δύναμη της “κοινότητας” που θα αγκαλιάσει τις οικογένειες των θυμάτων και δεν ξέχασε τον “Θεό”. Καλά όλα αυτά αλλά είναι κατόπιν εορτής. Με το να λέει ότι αυτό δεν είναι το Τέξας είναι μεγάλο λάθος. Προφανώς δεν ισχυριζόμαστε ότι στο Τέξας σε υποδέχονται με μπαλωθιές αλλά ως φαινόμενο οι μαζικές δολοφονίες έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας.

Δικαίως ο γερουσιαστής Bernie Sanders είπε «Νομίζω ότι σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι κοιτάζουν τις ΗΠΑ και αναρωτιούνται τι συμβαίνει, ποια είναι η κατάσταση της ψυχικής υγείας στην Αμερική που με το πέρασμα του χρόνου βιώνουμε απερίγραπτη φρίκη». Η πολιτική τάξη στο Τέξας και στις άλλες Πολιτείες πρέπει να αποδεχτούν καταρχήν ότι οι κοινωνίες τους έχουν εκπέσει σε συγκλονιστικά σημαντικό βαθμό ώστε να επικεντρωθούν στο πρόβλημα και όχι να επικαλούνται τον “Θεό” και την “ένωση του έθνους”.

Το μέγεθος και η συχνότητα των περιστατικών δείχνουν ότι η χώρα που πήγε στο φεγγάρι, η χώρα που Στηβ Τζομπς που ταυτόχρονα εκτρέφει τις ανισότητες αυτοτραυματίζεται πολύ πιο εύκολα απ’ ότι μια υπανάπτυκτες κοινωνίας χιλιάδες μίλια μακριά. Οι Αμερικανοί δείχνουν να βρίσκονται στα “σημεία” στην εποχή που χτυπήθηκε η 2η τροπολογία στις πλάκες του αμερικανικού Συντάγματος. Ο εχθρός δεν θα έρθει ούτε από τους “κακούς” Ινδιάνους ούτε από τους εισβολείς Βρετανούς…