Το τρίγωνο Ισραήλ-Παλαιστίνιοι-Τουρκία – Αίμα και σκοπιμότητες

Η Μέση Ανατολή και πάλι στις φλόγες. Οι συγκρούσεις είναι χωρίς όρια, αιματηρές. Οι Παλαιστίνιοι είναι εκείνοι, που πρωτίστως, πληρώνουν για μια ακόμη φορά για αυτά τα επεισόδια. Η προσπάθεια του Ισραήλ να εποικίσει την ανατολική Ιερουσαλήμ δεν είναι σημερινή, είναι όμως ένας ακόμη λόγος που οδηγεί σε συνεχείς συγκρούσεις και εντάσεις στην περιοχή. Είναι πρόδηλο πως οι συγκρούσεις των τελευταίων ημερών συνδέονται με ένα ευρύτερο σχεδιασμό εκδίωξης των Παλαιστινίων, από μια περιοχή που συντριπτικά είναι παλαιστινιακή. Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι είναι Παλαιστίνιοι.

Όλα ξεκινούν και τελειώνουν από το προφανές: Την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών από την κατοχική δύναμη, το Ισραήλ, ενώ την συγκεκριμένη περιοχή, της ανατολικής Ιερουσαλήμ, την έχει προσαρτήσει. Οι επιθέσεις του Ισραήλ, οι βομβαρδισμοί προκαλούν “ασφυξία” στις παλαιστινιακές περιοχές, που επιχειρούν να περιθάλψουν τους τραυματίες, να μεταφέρουν και να θάψουν τους νεκρούς. Μπορεί να υπάρχει και εμπλοκή τρίτων σε αυτή τη σύγκρουση, αλλά θύματα είναι οι Παλαιστίνιοι.

Στις τελευταίες εξελίξεις επιχειρεί να εμπλακεί μια άλλη κατοχική δύναμη, η Τουρκία. Επιχειρεί να αναλάβει προστάτης των Παλαιστινίων δείχνοντας “μουσουλμανική αλληλεγγύη”. Προσπαθεί να εμπλακεί στη σύγκρουση, να αναλάβει ρόλο αποκλιμάκωσης, αλλά και προστάτη των μουσουλμάνων. Θέλει να σπάσει συνεργασίες (π.χ. Ισραήλ-Αιγύπτου) και να επανέλθει στην περιοχή, μπαίνοντας σφήνα στις διεργασίες και να έχει λόγο στην ανακατανομή ισχύος, που συντελείται. Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε τηλεφωνική συνομιλία του με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρθηκε στην ανάγκη ανάπτυξης διεθνούς δύναμης στην περιοχή, «για να προστατεύσει τους Παλαιστίνιους».

Θράσος της Τουρκίας

Είναι θράσος η κατοχική δύναμη (Τουρκία) να καταγγέλλει και να κατηγορεί την άλλη κατοχική δύναμη, το Ισραήλ. Υιοθετούν τις ίδιες τακτικές, αλλά για προφανείς λόγους βρίσκονται τα τελευταία χρόνια απέναντι. Κάποτε βάδιζαν μαζί, συνεργάζονταν στενά. Η Τουρκία και το Ισραήλ κατέχουν διά της στρατιωτικής βίας εδάφη, τα οποία και εποικίζουν. Στην Άγκυρα, όμως, κάνουν πως δεν θυμούνται τις συμπεριφορές τους στην Κύπρο και παρουσιάζονται “προστάτες των λαών”.

Ο εκπρόσωπος της προεδρίας της Τουρκίας, Ιμπραήμ Καλίν ήταν μεταξύ εκείνων που το θράσος του είναι χωρίς όρια: «Το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει να επιτίθεται στους Παλαιστίνιους στην Ιερουσαλήμ και να εμποδίσει τους κατακτητές-εποίκους να εισέλθουν στο Ιερό Τέμενος. Το Ισραήλ φέρει την αποκλειστική ευθύνη για οποιαδήποτε βία. Ο κόσμος πρέπει να ενεργήσει για να σταματήσει αυτήν την ατελείωτη ισραηλινή επιθετικότητα εναντίον άοπλων πολιτών στη χώρα τους».

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς πως ο Καλίν δεν διαβάζει τι γράφει και δεν ακούει τι λέγει. Δεν ισχύει τούτο. Τα αναφέρει όλα αυτά επειδή η Τουρκία λειτουργεί με θράσος και με την ανοχή των τρίτων. Ποιος, για παράδειγμα, έχει πιέσει την Τουρκία να αποσυρθεί από την Κύπρο; Κανείς. Για αυτό και τώρα θέλει να στείλει στρατεύματα στην περιοχή για να περιφρουρήσει την ειρήνη!

Σε ό,τι αφορά τις συγκρούσεις, είναι σαφές πως εξυπηρετεί τους ακραίους στις δυο πλευρές. Τους εξυπηρετεί γιατί τους ενισχύει. Το ζητούμενο είναι να αποτραπεί η σφαγή των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ. Κι αυτό μπορεί να γίνει με διεθνή παρέμβαση. Η ΕΕ δεν φαίνεται να μπορεί, για αυτό και η προσοχή στρέφεται προς την Ουάσινγκτον και τον πρόεδρο Μπάιντεν. Θα πρέπει παράλληλα να σταματήσει ο αποκλεισμός της Γάζας.