Τον δρόμο της ένοπλης σύγκρουσης δείχνει ο Ράμα την επομένη των εκλογών

Οι κάλπες στην Αλβανία έκλεισαν χωρίς ιδιαίτερα επεισόδια. Για την ακρίβεια, η ημέρα της διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών αποτέλεσε κάτι σαν σύντομη ανάπαυλα σε μία κατά τ’ άλλα φλεγόμενη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, η συνέχεια δεν προμηνύεται ευοίωνη. Δεν είναι μόνο ότι η αντιπολίτευση, η οποία δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση από τις 16 Φεβρουαρίου, απείχε και από αυτή την εκλογική διαδικασία.

Στους 31 από τους 61 δήμους της χώρας οι εκλογές είχαν μόνο μία υποψηφιότητα δημάρχου που ανήκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα. Σε μια πρώτη εκτίμηση, ο οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), τόνισε ότι οι εκλογές αυτές πραγματοποιήθηκαν με ελάχιστο σεβασμό στα συμφέροντα του εκλογικού σώματος. Ο αλβανικός λαός γύρισε την πλάτη του σε αυτή την φαρσοκωμωδία, με τη συμμετοχή να κυμαίνεται γύρω στο 15%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αποχή στις συνολικά 17 συνολικά εκλογικές αναμετρήσεις της χώρας μετά 1991.

Το πρόβλημα είναι ότι η γειτονική χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από μία βίαιη αντιπαράθεση, έναν επικείμενο εμφύλιο. Για του λόγου το αληθές, ούτε ο ίδιος ο Έντι Ράμα δεν διέψευσε την είδηση ότι διανέμεται οπλισμός σε μέλη και υποστηριχτές του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος.

Αυτή την φορά, η βία απεπέφθη. Ο δυτικός παράγοντας έπεισε την αντιπολίτευση να αποτρέψει τους οπαδούς της, ώστε να μην συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις. Το ίδιο έκανε και η μειονοτική οργάνωση Ομόνοια και ο βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κινήματος Ένταξης στην αντιπολίτευση, Βαγγέλης Τάβος. Πόσο, όμως, θα διαρκέσει αυτή η πρόσκαιρη εκατέρωθεν αυτοσυγκράτηση; Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για πρόσκαιρη νηνεμία που προηγείται της καταιγίδας.

Εξάλλου, εκτός από την μετωπική σύγκρουση της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, τη δημόσια σφαίρα κηλιδώνουν απανωτά σκάνδαλα που αφορούν τον ίδιο τον Έντι Ράμα. Υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του ίδιου, υπουργών της κυβέρνησής του και υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών με σεσημασμένους εκπροσώπους του οργανωμένου εγκλήματος, αποκαλύπτουν σε όλο της το μεγαλείο μία αμαρτωλή συναλλαγή. Ο υποτιθέμενος εξευρωπαϊσμός της χώρας αποδεικνύεται τόσο πλασματικός, όσο και το προοδευτικό προφίλ του Ράμα.

Ο ίδιος, μάλιστα, μοιάζει να βυθίζεται και σε μια προσωπική δίνη, προχωρώντας σε μία σειρά απρόβλεπτων κινήσεων που δεν περιορίζονται απλά σε εκκεντρικές δημόσιες εμφανίσεις την ημέρα των εκλογών, με κοντό παντελόνι μέχρι τη γάμπα, ψηλή κάλτσα και σακάκι. Το πρόβλημα είναι οι ναρκομαφίες, οι οποίες λυμαίνονται την χώρα, τη στιγμή που η Δύση δεν έχει καμία έτοιμη λύση. Όσο ο πρωθυπουργός της χώρας βεβαιώνεται ότι το πεδίο παραμένει ελεύθερο, τόσο απογυμνώνεται από τον μανδύα της δημοκρατίας. Πολύ απλά, ο Ράμα προσπαθεί πλέον να ελέγξει τα πάντα στην Αλβανία και να επιβάλει τους δικούς του όρους σε όλο το φάσμα της πολιτικής και οικονομικής ζωής.

Μία τέτοια κίνηση έχει μόνο ένα αποτέλεσμα: βία. Και όλοι περιμένουν με κομμένη την ανάσα, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει εάν στο τέλος επικρατήσει η λογική και βρεθεί λύση, ή εάν η αδιαλλαξία του Ράμα οδηγήσει την Αλβανία στον γκρεμό. Στη δίνη της πρωτοφανούς πολιτικής κρίσης που βιώνει η Αλβανία βρίσκεται και η ελληνική μειονότητα. Δεν είναι μόνο ότι έχουν παγώσει σημαντικά ζητήματα που την αφορούν. Κινδυνεύει να αποτελέσει σάκο του μποξ σε έναν στημένο αγώνα.