Τορπιλίζει τις εκλογές στη Λιβύη η αντί-Χαφτάρ πλευρά

Η πολιτική σκηνή στη Λιβύη συνεχίζει να παραμένει έκρυθμη εξαιτίας του έντονου ανταγωνισμού των φατριών για τον έλεγχο της εξουσίας στην μετεμφυλιακή περίοδο, με αποτέλεσμα η διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών της 24ης Δεκεμβρίου να μην είναι δεδομένη.

Τα διαφορετικά συμφέροντα των υποψήφιων για την προεδρία και η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο νομοθετικών σωμάτων, του Ανώτατου Κρατικού Συμβουλίου (HSC) στην Τρίπολη και του Κοινοβουλίου της Λιβύης στο Τομπρούκ, δείχνουν ότι η ενότητα της Λιβύης παραμένει ένα ιδιαίτερα δύσκολο στοίχημα.

Το Ανώτατο Κρατικό Συμβούλιο (HSC) ζήτησε να αναβληθούν οι εκλογές λόγω των διαφωνιών μεταξύ των αντιπάλων στρατοπέδων θεωρώντας ότι ολόκληρη η πολιτική διαδικασία κινδυνεύει να υπονομευθεί. Επιπλέον, επισήμανε ότι τα αποτελέσματα δεν θα γίνουν δεκτά και πρότεινε οι εκλογές να διεξαχθούν το Φεβρουάριο ταυτόχρονα με τις βουλευτικές.

Η κίνηση αυτή του HSC παραπέμπει στο ενδεχόμενο να μην έχουν οι  ισλαμιστές προωθήσει όσο θέλουν τον δικό τους υποψήφιο. Επισημαίνεται, ότι ο επικεφαλής του HSC Χαλίντ αλ Μισρί, που συνδέεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στηρίζει τον μεταβατικό πρωθυπουργό Ντμπέιμπα, στενό σύμμαχο της Τουρκίας.

Το  Κοινοβούλιο στο Τομπρούκ έχει περάσει, από την πλευρά του νομοσχέδιο που έδωσε τη δυνατότητα στο προεδρό του Ακίλα Σαλέχ καθώς και στο στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ να θέσουν υποψηφιότητα για την προεδρία της Λιβύης. Ο Σαλέχ που ήταν στενός σύμμαχος του Χαφτάρ στον εμφύλιο πόλεμο με την κυβέρνηση της Τρίπολης έχει αποστασιοποιηθεί πλέον από αυτόν και εμφανίζεται συναινετικός, αν και στόχος του παραμένει η επίτευξη των πολιτικών φιλοδοξιών του.

Αντιδράσεις και ανταγωνισμός

Αντίθετα, η υποψηφιότητα του Χαφτάρ έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις αλλά και μια δικαστική απόφαση  που ακύρωνε την κάθοδό του στις εκλογές. Ωστόσο, θα συμμετέχει κανονικά καθώς εφετείο της Τρίπολης ακύρωσε την προηγούμενη δικαστική απόφαση. Ο ηγέτης του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) έχει πολλούς εχθρούς που δεν επιθυμούν την εκλογή του στην προεδρία.

Μια ομάδα στρατιωτικών διοικητών από τη Μισράτα κατέστησε σαφές ότι δεν αποδέχεται τη συμμετοχή του Χάφταρ αλλά ούτε και του Σαίφ Καντάφι στις προεδρικές εκλογές. Σε δήλωσή τους ανέφεραν ότι «ελαττωματικοί εκλογικοί νόμοι άνοιξαν το δρόμο σε όσους επιδιώκουν να στρατιωτικοποιήσουν το κράτος και να επιβάλουν την ατομική εξουσία».

Οι νομικές προσφυγές κατά υποψήφιων που θα συμμετάσχουν στις εκλογές, αποτελούν σύνηθες φαινόμενο ενόψει της εκλογικής διαδικασίας. Προσφυγές κατατέθηκαν και κατά του μεταβατικού πρωθυπουργού Ντμπέιμπα καθώς και του Σαΐφ Καντάφι αλλά τελικά απορρίφθηκαν. Επισημαίνεται, ότι σχεδόν 100 υποψήφιοι εγγράφηκαν για να συμμετάσχουν προεδρικές εκλογές, που διοργανώθηκαν με ένα εσπευσμένα ψηφισμένο εκλογικό νόμο και χωρίς σαφή διαδικασία ελέγχου και οι περισσότεροι από αυτούς αναμένεται να συνεχίσουν.

Το στοίχημα των εκλογών

Η διενέργεια των προεδρικών εκλογών για την 24η Δεκεμβρίου θεωρείται επιβεβλημένη από τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλα και αραβικές χώρες, όπως η Αίγυπτος, καθώς εκτιμούν ότι αποτελούν ορόσημο για την ενοτητα  της ρημαγμένης από τον εμφύλιο χώρας. Όμως, το ερώτημα που εγείρεται είναι αν τελικά οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν την συγκεκριμένη ημερομηνία ή θα αναβληθούν για το Φεβρουάριο.

Το αποτέλεσμά τους θα πρέπει να γίνει αποδεκτό και να νομιμοποιηθεί από τις αντίπαλες φατρίες καθώς και  από τα δυο νομοθετικά σώματα, το Ανώτατο Κρατικό Συμβούλιο της Τρίπολης και το Κοινοβούλιο της Λιβύης στο Τομπρούκ. Όμως, οι μέχρι τώρα εξελίξεις, προμηνύουν μια δύσκολη μετεμφυλιακή εποχή καθώς η μεταβατική πολιτική περίοδος αναδεικνύει καθημερινά τις έχθρες για τον έλεγχο της εξουσίας και ένα μεγάλο και μάλλον αγεφύρωτο χάσμα.

Οι ισχυρισμοί για νοθεία ή παρατυπίες στους ψηφοφόρους, έχουν ήδη δυναμιτίσει την προεκλογική περίοδο. Επιπλέον, οι σκληροί αθέμιτοι ανταγωνισμοί και οι γεωγραφικές διαιρέσεις εγκυμονούν τον κίνδυνο οι χαμένοι υποψήφιοι των εκλογών να μην αποδεχτούν το αποτέλεσμα και να πάρουν εκ νέου τα όπλα για να προστατέψουν τα συμφέροντά τους. Ο κατακερματισμός της εξουσίας και ο εμφύλιος έχουν ανοιχτές πληγές που δύσκολα θα επουλωθούν.