Τουρκία: Διαμεσολαβητής στο Ουκρανικό με λάφυρα ισχύος

Η τουρκική κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά να μην ταυτιστεί πλήρως με τις κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας, διατηρώντας ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλες τις πλευρές. Εκτός από την υλική στήριξη, η Άγκυρα ανέπτυξε έντονη διπλωματική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί ως απαραίτητος συνομιλητής σε κάθε απόπειρα ειρηνευτικής επίλυσης. Ο ρόλος της στη συμφωνία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας, αλλά και η διοργάνωση απευθείας συνομιλιών μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, ενίσχυσαν περαιτέρω αυτή την εικόνα.

Στο διεθνές πεδίο, η Τουρκία αποκομίζει ήδη οφέλη από τη στρατηγική της. Καμία σοβαρή συζήτηση για την “επόμενη μέρα” στην Ουκρανία δεν μπορεί να διεξαχθεί ερήμην της. Οι προσδοκίες για συμμετοχή της στην ανοικοδόμηση της χώρας είναι ισχυρές, ενώ συνεχίζει να λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, ένας ρόλος που της προσδίδει κύρος και επιρροή πολύ πέραν της άμεσης περιφέρειάς της.

Η Άγκυρα αξιοποιεί τη διεθνή προβολή για να κλείσει και εσωτερικά μέτωπα. Η πρόσφατη ανακοίνωση “διάλυσης” του PKK, που επί δεκαετίες ήταν ανοιχτή πληγή για τη χώρα, αποκαλύπτει μια ευρύτερη στρατηγική επαναπροσδιορισμού της εσωτερικής σταθερότητας, δίνοντας περισσότερο χώρο στην εξωτερική πολιτική, να κινηθεί με μεγαλύτερη ευελιξία.

Στο νέο αυτό πλαίσιο, η Άγκυρα προβάλλει διεθνώς, όπως η ίδια επιδιώκει, ως “η πέμπτη παγκόσμια δύναμη”. Ένας ισχυρισμός που μπορεί να φαντάζει υπερβολικός, ωστόσο στηρίζεται σε απτά δεδομένα: Στρατιωτική ισχύ, περιφερειακή επιρροή και σημαντικό διπλωματικό βάρος. Όσο πιο χρήσιμη καθίσταται για τις μεγάλες δυνάμεις, τόσο ενισχύεται και η διαπραγματευτική της ισχύς, ιδιαίτερα σε ζητήματα που αφορούν άμεσα τα εθνικά της συμφέροντα.

Η Τουρκία ως αυτόνομη δύναμη

Μια ρεαλιστική αποτίμηση της σημερινής γεωπολιτικής συγκυρίας απαιτεί καθαρή στρατηγική ματιά, νηφαλιότητα και αποφασιστικότητα. Η Τουρκία έχει πλέον υπερβεί τον ρόλο του απλού περιφερειακού παίκτη και λειτουργεί πλέον ως αυτόνομη δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας.

Αυτό αποτυπώνεται και στα πιο πρόσφατα διπλωματικά και πολιτικά δεδομένα: Η προαναγγελθείσα “διάλυση” του PKK σηματοδοτεί το τέλος ενός μετώπου που ταλάνιζε την εσωτερική πολιτική για δεκαετίες. Παράλληλα, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την κατάργηση των αμερικανικών κυρώσεων στη Συρία κατόπιν αιτήματος της Άγκυρας, ενώ η Τουρκία αναμένεται να φιλοξενήσει κρίσιμη τριμερή συνάντηση μεταξύ Ουκρανίας, Ρωσίας και ΗΠΑ. Ο Πάπας προγραμματίζει επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία, ο πρωθυπουργός της Λιβύης εδραιώνει την εξουσία του με τουρκική υποστήριξη, ενώ η Χαμάς και το Πακιστάν ευχαριστούν δημοσίως για τις τουρκικές διαμεσολαβήσεις.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία θα φιλοξενήσει την άτυπη σύνοδο του ΝΑΤΟ, ενισχύοντας περαιτέρω τον θεσμικό της ρόλο εντός της Συμμαχίας. Σε οικονομικό επίπεδο, μετά από μακρά περίοδο υπέρογκων δαπανών για τη στήριξη της τουρκικής λίρας, μετά τις πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν τη σύλληψη του Ιμάμογλου, η Κεντρική Τράπεζα προχωρά σε αναδόμηση των αποθεματικών της, ένα βήμα που υποδηλώνει στροφή προς σταθεροποίηση και ενίσχυση της οικονομίας.