Τουρκικά μπαξίσια και λαδιάρηδες πολιτικοί

Η περίπτωση Άνταμς πρόκειται για το τελευταίο από μια σειρά σκανδάλων που αφορούν σε υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους που κατηγορούνται σε βαθμό κακουργήματος και έγιναν αποδέκτες αδήλωτων χρηματικών ποσών και δώρων από την Τουρκία. Μεταξύ αυτών είναι και ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Στρατηγός Μάικλ Φλιν, ο οποίος δήλωσε ένοχος για την υποβολή εκουσίων και εν γνώσει του ψευδών δηλώσεων και απόκρυψη πληροφοριών προς το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών. Ο υψηλόβαθμος αυτός κρατικός αξιωματούχος ομολόγησε, μεταξύ άλλων, ότι προέβη σε ψευδείς πληροφορίες το 2017 στην δήλωση που υπέβαλλε ως ξένος πράκτορας σχετικά με την συνεργασία του με την Τουρκία.

Ο κοινός αυτός παρονομαστής που λέγεται Τουρκία, κάνει τον εν ενεργεία δήμαρχο της Νέας Υόρκης, ο οποίος προσπαθεί να αποφύγει την μοίρα του Στρατηγού Φλιν και να σώσει την πολιτική του καριέρα, να ταυτίζεται με ένα κακόφημο πολιτικό κλαμπ “λαδιάρηδων”. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία και οι σύμμαχοί της βρίσκονται στο επίκεντρο και άλλων σκανδάλων και δικαστικών ερευνών που εκτυλίσσονται ανά τις ΗΠΑ.

Νωρίτερα φέτος, ο Δημοκρατικός βουλευτής από το Τέξας Χένρι Κουέγιαρ παραπέμφθηκε σε δίκη, μαζί με την σύζυγό του, με την κατηγορία ότι δέχθηκε σχεδόν 600.000 δολ. σε δωροδοκίες από τον στενό σύμμαχο της Τουρκίας, Αζερμπαϊτζάν και μια μεξικανική τράπεζα. Ως αντάλλαγμα, ο κ. Κουεγιάρ κατηγορείται ότι προωθούσε αζερικά συμφέροντα που σχετίζονται με αμερικανικές αμυντικές δαπάνες και εργαζόταν για την εξουδετέρωση νομοσχεδίων που κατατίθεντο από βουλευτές που υποστήριζαν τα συμφέροντα της Αρμενίας.

Εν τω μεταξύ, μια άλλη υπόθεση, η οποία εκτυλίσσεται εδώ και μερικά χρόνια, αλλά παραμένει πάντα επίκαιρη λόγω των σημερινών γεωπολιτικών εξελίξεων, αφορά στην δίκη που άσκησαν οι ομοσπονδιακές αρχές των ΗΠΑ κατά της τουρκικής ιδιοκτησίας τράπεζας “Halkbank”, με την κατηγορία ότι συνωμότησε για να παρακάμψει αμερικανικές οικονομικές κυρώσεις εις βάρος του Ιράν. Η υπόθεση έφτασε ως το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο απεφάνθη ότι η τουρκική τράπεζα δεν απολαμβάνει ασυλία σχετικά με ποινικές πράξεις και παρέπεμψε την υπόθεση στο ομοσπονδιακό εφετείο για να εκδικαστεί. Η απόφαση θα δημιουργήσει δικαστικό προηγούμενο και αναμφίβολα θα επηρεάσει τις σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας.

Δεν είναι μόνο ο Άνταμς…

Το προβληματικό αυτό μοτίβο αποδεικνύει την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να παραβιάζει την αμερικανική νομοθεσία, ώστε να εξαγοράζει κρατικούς αξιωματούχους για να προωθεί τα συμφέροντά της. Λίγο μετά την ανακοίνωση της παραπομπής του δημάρχου της Νεάς Υόρκης σε δίκη, ο διάδοχός του στην προεδρία της Κομητείας του Μπρούκλιν Αντόνιο Ρεϊνόσο αποκάλυψε κατά την διάρκεια συνέντευξης ότι απέρριψε δώρα που του προσέφερε η τουρκική κυβέρνηση, όπως δωρεάν ταξίδια και επίχρυσα σετ τσαγιού πορσελάνης.

Ο προκάτοχος του Άνταμς στο ίδιο αξίωμα, Μάρτι Μάρκοβιτς, δέχθηκε κι αυτός δωρεάν ταξίδια στην Τουρκία, τα οποία όμως εγκρίθηκαν από την αρμόδια δημοτική επιτροπή που εξετάζει πιθανή σύγκρουση συμφερόντων. Ωστόσο, τιμωρήθηκε με πρόστιμο $20,000 επειδή δέχθηκε δωρεάν ταξιδιωτικά εισιτήρια για την γυναίκα του, η οποία τον συνόδευε στα ταξίδια του.

Μολονότι ο θεσμός του προέδρου μιας κομητείας στην Νέα Υόρκη είναι κυρίως διακοσμητικός και κατά καιρούς υπήρξαν προτάσεις από τοπικούς μεταρρυθμιστές πολιτικούς να καταργηθεί ώστε να εξοικονομηθούν πόροι, φαίνεται ότι οι Τούρκοι δεν φείδονται χρημάτων, ακόμη και για κατώτερα δημόσια αξιώματα, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Στην περίπτωση του δημάρχου Άνταμς, το σπουδαιότερο αντάλλαγμα που του ζητήθηκε ήταν η άσκηση πίεσης προς τις αρμόδιες δημοτικές αρχές να εγκρίνουν την λειτουργία του 36ορόφου ουρανοξύστη που βρίσκεται απέναντι από την έδρα του ΟΗΕ και είναι γνωστός ως το “Σπίτι της Τουρκίας”. Το κτίριο αυτό στεγάζει τις τοπικές διπλωματικές υπηρεσίες της Τουρκίας και φιλοξενεί τις πολιτιστικές δραστηριότητες που διοργανώνει.

Βάσει των πληροφοριών που δημοσιοποιήθηκαν από το κατηγορητήριο εις βάρος του δημάρχου, προκύπτει ότι το εν λόγω κτίριο – το οποίο εγκαινιάστηκε από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν (παρουσία, ως μη όφειλε, και του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, γεγονός που επηρέασε αρνητικά την σχέση του με την ελληνική κυβέρνηση και σκανδάλισε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα) – είχε παραβάσεις και δεν θα περνούσε τον έλεγχο, ώστε να γίνουν τα εγκαίνια σύμφωνα με τον προγραμματισμένο σχεδιασμό.

Η πτυχή της Γενοκτονίας

Παρόλο που ο δήμαρχος έχει το τεκμήριο της αθωότητας, υπάρχει μια ακόμη πτυχή στην υπόθεση αυτή που δεν συζητείται όσο θα έπρεπε και αποτελεί μεγάλο ηθικό θέμα. Μαζί με όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες, ο κ. Άνταμς εγκαλείται ότι συμφώνησε να απόσχει από κάθε επίσημη δήλωση αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ως αντάλλαγμα για τα δώρα που του προσέφερε η Άγκυρα. Εάν η κατηγορία αυτή όντως ευσταθεί, τότε ίσως αποτελεί την πλέον κατάπτυστη και καταδικαστέα από όλες. Σύμφωνα με τον γνωστό ερευνητή γενοκτονιών καθηγητή Γκρέγκορι Χ. Στάντον, η άρνηση της ύπαρξης μιας γενοκτονίας αποτελεί το τελευταία στάδιο της συντέλεσης μιας γενοκτονίας και θεωρείται μια από «τις πλέον σίγουρες ενδείξεις ότι θα πραγματοποιηθούν νέες γενοκτονίες στο μέλλον».

Η πραγματικά απαίσια αυτή πρακτική είναι κάτι που κανένας πολιτικός δεν θα έπρεπε ποτέ να διευκολύνει, καθιστώντας τον εαυτό του σύνεργο στην διαδικασία μιας γενοκτονίας. Ειδικά οι πολιτικοί που αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι γενοκτονίες που διέπραξε η Τουρκία εναντίον των γηγενών Χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας, του Πόντου και της Αρμενίας (που αποτελούντο από Έλληνες, Αρμένιους και Ασσυρίους) υπήρξε το έναυσμα και πρότυπο για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, καθώς και για τις επιθέσεις που πραγματοποιούνται εναντίον των Χριστιανών σήμερα σε διάφορα σημεία του κόσμου.

Άσχετα από την τελική έκβαση της αναμενόμενης δίκης, ο δήμαρχος της “μητρόπολης του κόσμου” θα μπορούσε να κάνει ένα μεγάλο βήμα προς την αποκατάσταση της τρωθείσας εικόνας του και να προωθήσει την ιστορική δικαιοσύνη, αναγνωρίζοντας επισήμως τις αλλεπάλληλες Γενοκτονίες των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων που πραγματοποίησε η Τουρκία (σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ερευνητών Γενοκτονιών – IAGS).